Nadużywanie władzy jest powszechne w historii, zarówno w Kościele, jak i poza nim, wśród władców, pastorów, szefów, rodziców no i nie zapomnijmy o podwórkach szkolnych i więziennych. Niektórzy obwiniają za to struktury hierarchiczne, mężczyzn albo samą władzę (anarchia), a siebie samych uważają za osoby bez władzy albo z niewielką władzą.
Ale tak naprawdę wszyscy nadużywamy władzy..jak? -gdy źle ją sprawujemy, nie sprawujemy jej (a powinniśmy) albo sięgamy po władzę, której nie dał nam Bóg.
Bóg powierzył władzę (odpowiedzialność) wszystkim ludziom. Fakt, że zostaliśmy stworzeni na obraz Boży oznacza między innymi sprawowanie władzy jako przedstawiciele Boga nad stworzonym światem (Rdz 1,26–28; 2,15).
BW I Mojż 1:26-28: 26 Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz, podobnego do nas i niech panuje nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad bydłem, i nad całą ziemią, i nad wszelkim płazem pełzającym po ziemi. 27 I stworzył Bóg człowieka na obraz swój. Na obraz Boga stworzył go. Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich. 28 I błogosławił im Bóg, i rzekł do nich Bóg: Rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię, i czyńcie ją sobie poddaną; panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad wszelkimi zwierzętami, które się poruszają po ziemi!
Ludzie mieli sprawować władzę nie w sposób arbitralny, ale w posłuszeństwie Bogu, co miało przynosić błogosławieństwo. Niestety, upadli ludzie uczynili władzę narzędziem ucisku i wyzysku, a nie narzędziem do czynienia dobra.
Tak jak nadużycie władzy wynikało z dumnej próby Adama, by przejąć władzę Boga (Rdz 3:5..staniecie się jak Bóg..), tak właściwe zarządzanie czy sprawowanie władzy musi odbywać się poprzez pokorne przywództwo w posłuszeństwie wobec Pana.
Na przykład Józefowi powierzono wszystko w domu Potifara – z wyjątkiem żony Potifara – i wiernie sprawował tę władzę, nawet gdy był kuszony, ponieważ był świadomy swojej roli jako zarządcy Potifara, ale ostatecznie Boga (39:1–10..8 ..(Józef) ..rzekł do żony pana swego: Oto pan mój, mając mnie, nie troszczy się o nic w domu, a wszystko, co ma, mnie powierzył. 9 On sam nie jest w tym domu większy ode mnie, a nie odmówił mi niczego oprócz ciebie, bo ty jesteś żoną jego. Jakże miałbym więc popełnić tak wielką niegodziwość i zgrzeszyć przeciwko Bogu?).
Józef wiernie sprawował władzę, przynosząc korzyści zarówno swojemu ziemskiemu panu, jak i swoim podwładnym. Zarówno Adam, jak i Józef byli zarządcami określonych dziedzin, mieli ograniczenia swojej władzy i byli kuszeni, ale nadużycie pozycji przez Adama sprowadziło nieszczęście na jego królestwo, podczas gdy wierne sprawowanie władzy przez Józefa przyniosło błogosławieństwo dla jego królestwa. Tak więc problemem są grzeszni zarządcy, a nie sama władza.
To, co widzimy w Józefie w formie zalążka, w pełni objawia się w Chrystusie, naszym Przedstawicielu, poprzez którego Bóg odradza nas i przywraca nas jako Jego przedstawicieli do sprawowania rządów. Chrystus wyzwala swój lud z niewoli grzechu i daje mu moc, by właściwie sprawował władzę.
On sam jest wzorem służebnego przywództwa w posłuszeństwie Ojcu, nie sięgając po władzę ani nie panując nad tymi, którzy są pod jego władzą:
(Mt 20:20–28.. Podobnie jak Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służył i oddał życie swoje na okup za wielu.; J 5:19.. Tedy Jezus odezwał się i rzekł im: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, nie może Syn sam od siebie nic czynić, tylko to, co widzi, że Ojciec czyni; co bowiem On czyni, to samo i Syn czyni.).
Bóg poddał wszystko Chrystusowi, ostatecznemu zarządcy, który będzie królował, aż podporządkuje sobie wszystko i przekaże to Ojcu (1 Kor. 15:22–28).
SNP (22) Jak właśnie w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. (23) Każdy zaś we właściwej sobie kolejności: jako pierwszy Chrystus, następnie ci, którzy należą do Chrystusa w czasie Jego przyjścia. (24) Potem nastanie koniec, gdy przekaże królestwo Bogu i Ojcu, gdy pokona wszelką zwierzchność, władzę i moc. (25) Trzeba bowiem, aby On królował, dopóki nie położy wszystkich wrogów pod swoje stopy. (26) Jako ostatni wróg zostanie pokonana śmierć. (27) Wszystko bowiem położył pod Jego stopy. Kiedy zaś się mówi, że wszystko zostało poddane, jest jasne, że oprócz Tego, który Mu wszystko poddał. (28) A gdy wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn będzie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.
Bóg powierza nam różne sfery wpływów i różne stopnie władzy. My, którzy jesteśmy w Chrystusie, naszym Panu, powinniśmy sprawować władzę w pokorze i być błogosławieństwem dla tych, którzy są pod naszą władzą (Ef 5:22–6:9).
SNP (21) Bądźcie względem siebie nawzajem ulegli z szacunku dla Chrystusa.
(22) Żony, ulegajcie swym mężom jak Panu. (23) Bo mąż jest głową żony, tak jak Chrystus Głową Kościoła — On jest Zbawcą Ciała. (24) Toteż jak Kościół ulega Chrystusowi, żony niech to czynią względem mężów, we wszystkim.
(25) Mężowie natomiast, kochajcie swoje żony, tak jak Chrystus ukochał Kościół. On wydał za niego samego siebie,
(...)
6(1) Dzieci, bądźcie posłuszne swoim rodzicom w Panu, bo to jest rzecz właściwa. (2) Szanuj swego ojca i matkę — tak brzmi pierwsze przykazanie z obietnicą: (3) aby ci się dobrze działo i abyś długo żył na ziemi. (4) Natomiast wy, ojcowie, nie pobudzajcie swoich dzieci do gniewu. Wychowujcie je według wyraźnych reguł oraz wskazań Pana. (5) Słudzy, bądźcie posłuszni swoim ziemskim panom. Odnoście się do nich z szacunkiem, traktujcie ich poważnie i służcie im w prostocie serca, jak Chrystusowi. (6) Czyńcie to nie na pokaz, jak ci, którzy chcą się im przypodobać, lecz jak prawdziwi słudzy Chrystusa, pełniący wolę Boga z całej duszy. (7) Służcie chętnie, tak jak Panu, a nie ludziom. (8) Bądźcie przy tym świadomi, że każdy — jeśli uczyni coś dobrego — otrzyma zapłatę od Pana, niezależnie od tego, czy jest sługą, czy człowiekiem wolnym. (9) A wy, panowie, podobnie postępujcie względem nich. Poniechajcie gróźb. Wiedzcie, że podobnie jak oni, wy też macie Pana w niebie, a u Niego nie ma stronniczości.
Z powodu pozostałości grzechu w nas, jeśli chcemy uniknąć nadużywania władzy, musimy nieustannie polegać na łasce Chrystusa, czekając na osiągnięcie doskonałości, kiedy to będziemy doskonałymi szafarzami panowania Chrystusa, które położy kres jękom stworzenia spowodowanym niepowodzeniami jego szafarzy (Rz 8:18–25).
SNP: (18) Uważam przy tym, że teraźniejsze cierpienia nic nie znaczą w porównaniu z chwałą, która ma się nam objawić. (19) Bo stworzenie z tęsknotą oczekuje objawienia się synów Boga. (20) Gdyż stworzenie zostało poddane marności — nie z własnej woli, lecz z woli Tego, który je poddał — w nadziei, (21) że i samo stworzenie zostanie wyzwolone z niewoli skażenia i wprowadzone w chwalebną wolność dzieci Boga. (22) Wiemy bowiem, że całe stworzenie aż do teraz wzdycha i znosi bóle rodzenia. (23) A nie tylko ono. Podobnie my sami, którzy już mamy pierwszy owoc — Ducha, wzdychamy w sobie, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała. (24) Z taką właśnie nadzieją zostaliśmy zbawieni. Nadzieja, której spełnienie się widzi, właściwie nie jest nadzieją. Bo kto żyje nadzieją na to, co już się spełniło? (25) Ale jeśli spodziewamy się tego, czego jeszcze nie widać, to oczekujemy tego z całą wytrwałością.
Do tego czasu Bóg działa poprzez złamanych i niedoskonałych nosicieli obrazu, w tym tych w kościele i rządach, którzy czasami nadużywają władzy (Mt 16:18–19 [odpowiedzialność Piotra]; 18:16–18 [odpowiedzialność zboru za dyscyplinę]; Rz 13:1–7 ).
SNP Rz.13 (1) Niech każda osoba podporządkowuje się władzom sprawującym rządy. Nie ma bowiem władzy, która nie pochodziłaby od Boga. Wszystkie one zostały ustanowione przez Niego. (2) Dlatego kto się opiera władzy, przeciwstawia się Bożemu rozporządzeniu. Ci natomiast, którzy się przeciwstawiają, sami na siebie ściągają wyrok. (3) Rządzący przecież nie są postrachem dla dobrych, ale dla złych. Chcesz się nie bać władzy? Czyń dobrze, a będziesz miał od niej pochwałę. (4) Władza bowiem jest na służbie u Boga, dla twojego dobra. Jeśli jednak czynisz źle, uważaj, bo nie na darmo nosi miecz. Jest przecież Bożym narzędziem, karzącym w gniewie tego, kto popełnia zło. (5) Stąd należy się jej podporządkowywać, nie tylko ze względu na gniew, ale także ze względu na sumienie. (6) Dlatego też płacicie podatki, bo są urzędnikami Boga po to właśnie, by tego pilnować.
Pobożne sprawowanie władzy w odpowiedzi na takie nadużycia może przybierać różne formy. Może to być zarówno okazywanie łaski w celu uzdrowienia, jak i karcenie sprawcy nadużycia.Temu, kto zwycięży,
pozwolę zasiąść ze Mną na moim tronie,
tak jak Ja zwyciężyłem
i zasiadłem z moim Ojcem na Jego tronie.
Apokalipsa (Objawienie) 3:21
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz