Czyli: Doskonałość dzieła Chrystusa
Bóg, od którego wszystko pochodzi i dzięki któremu istnieje, pragnąc doprowadzić wielu do udziału w swojej chwale, uznał za stosowne udoskonalić przez cierpienie Sprawcę ludzkiego zbawienia. W ten sposób wszyscy pochodzą od jednego [Ojca]: zarówno ten, który uświęca, jak i ci, którzy uświęcenia dostępują. Dlatego Jezus nie wstydzi się nazywać ludzi swymi braćmi, mówiąc:
Ogłoszę [o Boże] Twoje imię moim braciom
będę Cię wychwalał wobec całego zgromadzenia.
Powiedział także:
W Nim będę pokładał całą moją ufność
oraz:
Oto ja sam i moje dzieci, które mi Bóg dał.
BW, Hebr 2:10-13
Przystało bowiem, aby Ten, dla którego i przez którego istnieje wszystko, który przywiódł do chwały wielu synów, sprawcę ich zbawienia uczynił doskonałym przez cierpienia. Bo zarówno ten, który uświęca, jak i ci, którzy bywają uświęceni, z jednego są wszyscy; z tego powodu nie wstydzi się nazywać ich braćmi, Mówiąc:
Będę opowiadał imię twoje braciom moim,
Będę cię chwalił pośród zgromadzenia;
I znowu:
Ufność w nim pokładać będę;
I znowu:
Otom Ja i dzieci, które mi dał Bóg.
PAU, Hbr 2:10-13
Otóż wypadało, aby Ten, który jest przyczyną i celem wszystkiego, który wielu synów chce doprowadzić do chwały, udoskonalił przez cierpienie dawcę ich zbawienia.
Zarówno bowiem Uświęcający, jak i uświęcani, wszyscy wywodzą się z Jednego.
Z tej to przyczyny nie wstydzi się nazwać ich swymi braćmi:
Będę głosił Twoje imię moim braciom,
będę Cię chwalił pośród zgromadzenia!
A także:
Będę pokładał w Nim ufność!
Oraz:
Oto Ja i dzieci, które dał Mi Bóg!
PSZ, Hbr 2:10-13
W ten sposób Bóg, który wszystko stworzył i do którego wszystko należy, doprowadził do chwały wiele swoich dzieci. Jezusa zaś, poprzez cierpienie, uczynił doskonałym przywódcą, dającym im zbawienie. Chrystus i ci, których pojednał z Bogiem, mają jednego Ojca. Dlatego nie wstydzi się On nazwać ich swoimi braćmi, mówiąc:
„Opowiem moim braciom
o wspaniałości Twojego imienia.
Będę Cię wielbił wśród Twojego ludu”.
Powiedział również:
„Będę Mu ufał”,
a także
„Oto Ja i dzieci, które dał Mi Bóg”.
SNP'18, Hbr 2:10-13
Przystało bowiem Temu, z powodu którego dzieje się wszystko i za sprawą którego się to dzieje, aby Tego, który wielu synów doprowadził do chwały, Sprawcę ich zbawienia, udoskonalić przez cierpienia. Gdyż Ten, który uświęca, jak i wszyscy ci, którzy są uświęcani, pochodzą od Jednego. Z tego powodu nie wstydzi się nazywać ich braćmi, gdy mówi:
Będę głosił Twe imię pośród moich braci,
będę Cię wywyższał w zgromadzeniu ludzi;
albo:
W Nim będę pokładał ufność; albo:
Oto Ja i dzieci, które dał mi Bóg.
________
Przez wieki wielu ludzi odrzucało wiarę chrześcijańską, ponieważ pewne istotne doktryny chrześcijańskie stanowiły dla nich kamienie zgorszenia. Muzułmanie na przykład mieli problem z wcieleniem, ponieważ wierzyli, że pociąga ono za sobą przemianę Boga w zwykłego człowieka. Jest to jednak nieporozumienie co do wcielenia, gdyż doktryna wcielenia głosi, że Bóg Syn przyjął do Siebie ludzką naturę, nie zmieniając ani nie umniejszając w żaden sposób Swojego bóstwa. Jest On jednocześnie prawdziwie Bogiem i prawdziwie człowiekiem.
Jak komentuje Augustyn z Hippony odnosząc się do Listu do Hebrajczyków 2:5–9:
„Aby być pośrednikiem, [Syn] zechciał przyjąć ‘postać sługi’ poniżej aniołów, będąc jednocześnie drogą życia na ziemi i samym życiem w niebie”.
Niektórzy z tych, którzy odrzucili ewangelię, uczynili to, ponieważ nie potrafili sobie wyobrazić cierpiącego Mesjasza. „Chrystus ukrzyżowany” był kamieniem zgorszenia zwłaszcza dla Żydów z I wieku (1 Kor 1:23), ponieważ nie potrafili pogodzić cierpiącego Mesjasza ze swoim wyobrażeniem o zadaniu Mesjasza, jakim miało być obalenie Imperium Rzymskiego.
Dla tych jednak, którzy rozumieją cały zakres objawienia biblijnego, wcielenie i cierpienie Jezusa są jak najbardziej odpowiednie dla celu jakim jest zbawienie człowieka.
Dzisiejszy fragment wyraża idealne dopasowanie cierpienia Jezusa do naszego zbawienia.
Jezus cierpiał, aby „przywieść wielu synów do chwały”, i było to „odpowiednie, dopasowane” (Hbr 2:10).
Aby zrozumieć dlaczego, musimy przemyśleć pewne biblijne idee, które są zakładane w dzisiejszym fragmencie i dalej rozwinięte w późniejszych rozdziałach Listu do Hebrajczyków.
Gdy ludzie popadli w grzech w Adamie, zaciągnęliśmy karę śmierci i potępienia pod gniewem Bożym (Rz 5:12–21). Ponieważ Bóg jest sprawiedliwy, musi wykonać ten wyrok, ale Pismo mówi, że łaskawie przyjmie właściwego zastępcę w miejsce grzeszników.
Jest to podstawowa zasada systemu ofiarnego, ale krew zwierząt nie może zgładzić grzechu i odwrócić wyroku. Tylko krew kogoś, kto jest taki jak my, kto jest prawdziwie człowiekiem, może dokonać przebłagania za grzech.
Cierpienie Chrystusa było odpowiednie, doskonałe dopasowane dla naszego zbawienia, ponieważ przelanie Jego krwi było jedynym sposobem, by nas zbawić (Rz 3:21–26; Hbr 9:1–10:28).
Hebrajczyków 2:11–13 cytuje dalej kilka tekstów z Ksiąg Psalmów i Izajasza, aby wykazać człowieczeństwo Chrystusa, a tym samym Jego solidarność z ludzkimi grzesznikami. Ponieważ jest On taki jak my – prawdziwie ludzki we wszystkim, lecz bez grzechu – może nas zbawić.
Coram Deo
Ponieważ Bóg postanowił, że śmierć jest karą za grzech (Rdz 2:16–17), jedynym sposobem, byśmy mogli być zbawieni, była śmierć kogoś innego w naszym miejscu. Nie moglibyśmy być zbawieni bez śmierci Chrystusa, dlatego nigdy nie powinniśmy lekceważyć tej istotnej prawdy wiary. Dbajmy o to, by nigdy nie traktować przebłagalnej śmierci Jezusa lekkomyślnie. Np. sądząc, że teraz nasze dobre uczynki już wystarczą.
________
Ps 22:22: Będę głosił twoje imię moim braciom, będę cię chwalił pośród zgromadzenia.ubg
Izaj 8:17-18: 17 I będę wyczekiwał Pana, który zakrywa swoje oblicze przed domem Jakuba, i w nim będę pokładał nadzieję. 18 Oto ja i dzieci, które mi dał Pan, jesteśmy znakami i przepowiedniami w Izraelu od Pana Zastępów, który mieszka na górze Syjon.
Bo i Syn Człowieka nie przyszedł aby być obsłużonym, ale aby usłużyć i oddać swoje życie na okup za wielu.
Słowo stało się ciałem i jako człowiek
zamieszkało wśród nas.
Ujrzeliśmy więc Jego chwałę—chwałę,
jaką Ojciec obdarzył swojego jedynego Syna,
pełnego łaski i prawdy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz