Gdy Estera została zaprowadzona do króla Achaszwerosza, do jego królewskiego pałacu (...) król pokochał Esterę bardziej niż wszystkie kobiety, a ona zyskała łaskę i przychylność w jego oczach bardziej niż wszystkie dziewice, tak że włożył na jej głowę królewską koronę i uczynił ją królową zamiast Waszti.
Estera 2:16-17
Hadassa, żydowska dziewczyna, która została królową Persji, jest nam lepiej znana pod swoim perskim imieniem Estera, co oznacza „gwiazda”. Była sierotą, adoptowaną przez kuzyna i była wyjątkowo atrakcyjna (Estera 2:7).
Kiedy król zorganizował konkurs piękności w poszukiwaniu nowej królowej, Estera „została zabrana do pałacu króla i oddana pod opiekę Hegaja, który był odpowiedzialny za kobiety” (w. 8). Do tego momentu ukrywała swoją żydowską narodowość (w. 10).
Hegaj, eunuch odpowiedzialny za wszystkie kobiety, szczególnie darzył sympatią Esterę, szybko ją awansował, a kiedy przyszła jej kolej, by stanąć przed królem, odpowiednio ją poinstruował (Estery 2:9, 15). Wszystko poszło dobrze, ponieważ Estera zdobyła pierwszą nagrodę i została królową. Estera znajdowała się na stanowisku, które pozwalało przyjść z pomocą swojemu ludowi - ale nic nie wskazuje na to, że jej celem było coś więcej niż… noszenie korony.
Ta historia zawiera elementy, które są niezręczne i trudne. Przeciętna żydowska matka nie byłaby zachwycona, gdyby dowiedziała się, że jej Hadassa sypia z nieobrzezanym pogańskim królem. Przeciętny żydowski ojciec nie byłby zachwycony, gdyby dowiedział się, że jego Hadassa działała jako „tajniak” w Persji i nikomu nie wyjawiła swojego pokrewieństwa, pochodzenia ani tożsamości. Może być bohaterką tej historii, ale była bohaterką „o wątpliwej moralności i ortodoksji”[Barry Webb].
Nie jest jednak konieczne, abyśmy z aprobatą rozważali ścieżkę obraną przez Esterę. Chociaż uznajemy, że Bóg opatrznościowo kontrolował dramat, który rozgrywał się w jej życiu, nie musimy twierdzić, że podejmowała dobre decyzje na każdym kroku. Bóg w swojej opatrzności dał Esterze mały wkład w ten rozgrywający się dramat. Musimy jednak spojrzeć poza Esterę i jej wybory na prawdziwego bohatera tej historii: Boga, który jest zaangażowany w działanie dla dobra swojego ludu.
Wydarzenia z historii Estery nie były tak uporządkowane, jak moglibyśmy sobie tego życzyć. Oczywiście nie jest to wymówka, by celowo podejmować decyzje, które nie podobają się Bogu. Jest to jednak powód do zachęty, ponieważ wydarzenia Bożej opatrzności w naszym życiu również nie są tak uporządkowane, jak moglibyśmy sobie tego życzyć.
Jedyny, który kochał i wypełniał Bożą wolę – to był Jezus. Jego doskonałe posłuszeństwo zaprowadziło go na krzyż, który należał się tobie i mnie. Wiara i zaufanie w dzieło Chrystusa oznacza twoje i moje zbawienie. Ale oznacza też to, że kochamy jego przykazanie i wypełniamy je. Codziennie? Bezbłędnie?
Przeanalizuj swoje życie i uświadom sobie, że chociaż nie wszystkie twoje decyzje były dobre, nie wszystkie twoje plany były bezinteresowne - Bóg w swojej opatrzności doprowadził cię do tego dnia.
Opowiadając swoją historię, bądź zdecydowany opowiedzieć o prawdziwym bohaterze: Bogu, który jest Pierwszy i Ostatni i realizuje swoje cele w twoim niedoskonałym życiu dzięki dziełu Chrystusa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz