Nazajutrz Jan ujrzał Jezusa idącego ku niemu i rzekł:
- Oto Baranek Boży, który usuwa grzech świata!
O Nim właśnie mówiłem:
"Nadchodzi ktoś większy ode mnie, bo istniał wcześniej niż ja!"
Jana 1:29-30
Czy jesteś dziś zmęczony, oblężony i obciążony ciężarem swojego grzechu?
Czy brakuje ci pewności przebaczenia przed Bogiem? Jeśli tak, to jest tylko jedno pewne antidotum: pokorne i pełne wiary spojrzenie na Pana Jezusa Chrystusa. Ktokolwiek lub cokolwiek innego - jest niewystarczające, aby poradzić sobie z przytłaczającym ciężarem grzechu.
Czytając Stary Testament, odkrywamy, że zastąpienie osoby winnej przez kogoś niewinnego jest boską zasadą radzenia sobie z grzechem.
System ofiarniczy i jego wymagania zostały wprowadzone przez Boga, aby zareagować na nieposłuszeństwo Jego ludu. Jednak w miarę rozwoju historii ludu Bożego staje się jasne, że system ofiarny sam w sobie nie był wystarczający. Ani kapłani, ani zwierzęta ofiarne nie wystarczali i nie mogli zgładzić grzechu. Nie mogli zbawić. Nie mogli usprawiedliwić. I nie mogli uczynić ludzi świętymi.
Ale system ofiarniczy był absolutnie konieczny pod jednym ważnym względem: zapowiadał i wyjaśniał nadejście doskonałego Baranka.
Jak wyjaśnia autor Listu do Hebrajczyków: "Gdyby pierwsze przymierze było bez zarzutu, nie byłoby potrzeby szukać drugiego" (List do Hebrajczyków 8:7). Kiedy więc Jan Chrzciciel zobaczył Jezusa i oświadczył: "Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata!", głosił prawdę, że Jezus był tym, który przyszedł, aby raz na zawsze ofiarować swoje życie za grzech każdego, kto uwierzy.
W Jezusie mamy nie tylko tego chętnego i nieskazitelnego Baranka ofiarnego, ale także doskonałego "arcykapłana", który "wszedł raz na zawsze do Miejsca Najświętszego nie przez krew kozłów i cielców, lecz przez własną krew, zapewniając nam tym samym wieczne odkupienie" (List do Hebrajczyków 9:11, 12).
W przeciwieństwie do dawnych kapłanów, którzy nigdy nie mogli usiąść i odpocząć, ponieważ ich praca nigdy nie dobiegała końca, Jezus mógł powiedzieć "Wykonało się" i zasiąść po prawicy Boga (Jana 19:30; Hebrajczyków 10:12).
Cóż za radość i wolność stają się naszym udziałem, gdy pokładamy naszą ufność w Jezusie jako ostatecznej ofierze za nasze grzechy!
Cóż za pokój i odpoczynek dla naszych zmęczonych dusz!
W Nim nasz ciężar zostaje zdjęty i otrzymujemy przebaczenie, dzięki czemu możemy śpiewać na wieki:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz