(7) Prawo PANA jest doskonałe, Pokrzepia duszę.
Postanowienia PANA sprawdzone, Niedoświadczonych uczą mądrości.
(8) Polecenia PANA są trafne, Pocieszają serce.
Przykazanie PANA wyraźne, Otwiera oczy.
(9) Bojaźń PANA zapewnia czystość, Trwać będzie na zawsze.
Rozstrzygnięcia PANA niezawodne, A przy tym sprawiedliwe,
(10) Bardziej upragnione niż złoto, Nawet najszczersze,
Słodsze niż miód, Choć spływałby prosto z plastra.
(11) Twój sługa również doznał dzięki nim oświecenia,
Tych, którzy ich przestrzegają, czeka wielka nagroda.
Psalm 19:7-8,11
Chrześcijanie często wydają się mieć paradoksalną relację z Bożym prawem.
Czasami błędnie stosujemy nauczanie Pawła, że nie jesteśmy pod prawem, ale pod łaską (Rzymian 6:14), sugerując, że całe prawo obowiązywało tylko w czasach Starego Testamentu.
W tamtych czasach lud Boży robił to, co mu kazano i przestrzegał dziesięciu przykazań; teraz możemy robić, co chcemy, ponieważ żyjemy w wolności. Jednak z takiej perspektywy trudno jest zrozumieć miłość psalmisty do Bożego prawa. Nie postrzegał on prawa jedynie jako czegoś, co należy wykonać - jako środek do celu - ale uznawał je samo w sobie za źródło odnowy, radości i błogosławieństwa.
Nie inaczej powinno być w przypadku dzisiejszych wierzących. Prawdą jest, że nie podlegamy już prawu jako sposobowi na akceptację przez Boga, ale nadal powinniśmy postrzegać prawo jako sposób życia dla Boga. Zostaliśmy odkupieni, abyśmy mogli być pierwocinami nowego stworzenia Bożego, poświęconymi Bogu poprzez pełnienie Jego woli - a Jego wolę odnajdujemy w Jego prawie!
Jezus powiedział nam: "Jeżeli będziecie trwać w słowie moim, będziecie prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli" (J 8:31-32). Wyzwalająca moc Słowa Bożego będzie działać tylko wtedy, gdy będziemy trzymać się prawdy w posłuszeństwie temu, co powiedział Jezus.
Apostoł Jakub opisał prawo Boże jako doskonałe, dające nam wolność (Jk 1:25). W Chrystusie prawo to nie jest już dla nas zewnętrzne, zapisane na kamiennych tablicach. Jest teraz wypisane na naszych sercach: "Również Duch Święty daje nam świadectwo ... ‘Oto przymierze, które zawrę z nimi po tych dniach, mówi Pan: Prawa moje wyryję na ich sercach, a na umysłach ich wypiszę je’" (List do Hebrajczyków 10:15-16).
Na tym właśnie polega paradoks: nasza wolność w Chrystusie jest bezpośrednio związana z naszym posłuszeństwem.
-Nieposłuszni ludzie myślą, że są wolni, ale tak naprawdę są w niewoli grzechu.
-Ludzie posłuszni mogą czasami czuć się ograniczeni, ale są wolni, nie są już zniewoleni impulsami grzesznej natury.
-Im większe jest nasze posłuszeństwo, tym większa jest nasza wolność.
Pomyśl tylko, zamiarem Stwórcy było i jest byśmy nosili w sobie i na sobie Jego obraz i cieszyli się Jego błogosławieństwem (Rdz 1:28). I na czym polega ta wolność? Ano, im bardziej jesteśmy posłuszni naszemu Stwórcy - tym bardziej żyjemy w zgodzie z tym człowiekiem, na którego zostaliśmy stworzeni.
Psalmista rozpoznał ten paradoks i dlatego mógł radować się Bożym prawem. My również powinniśmy. Jeśli chcesz poznać wolność od poczucia winy, pożądania, strachu, samotności, bezcelowości i pustki, musisz trwać w prawdzie.
Chodząc w posłuszeństwie Bożemu prawu, odkryjesz prawdziwą wolność, która ożywi twoją duszę, przynosząc niekończącą się radość i niewyobrażalne błogosławieństwo.
W jaki sposób starasz się dziś żyć zgodnie z Bożym prawem? To będzie miejsce, w którym możesz doświadczyć paradoksalnej wolności posłuszeństwa.
Jeremiasza 31 lit
(31) Oto idą dni — oświadcza PAN — gdy zawrę z domem Izraela i z domem Judy nowe przymierze.
(32) Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, gdy ich ująłem za rękę, aby ich wyprowadzić z Egiptu. Tamto przymierze ze Mną oni zerwali, chociaż Ja byłem ich panem — oświadcza PAN.
(33) Teraz jednak zawrę z domem Izraela takie przymierze — oświadcza PAN: Moje Prawo włożę w ich wnętrza i wypiszę je na ich sercach. Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.
(34) I już nie będą nawzajem pouczać się i zachęcać: Poznajcie PANA! Wszyscy oni bowiem znać Mnie będą, od najmniejszego do największego — oświadcza PAN — ponieważ odpuszczę ich winę, a ich grzechu już nie wspomnę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz