Kiedy setnik zobaczył, co się stało, pochwalił Boga, mówiąc:
"Z pewnością ten człowiek był niewinny!".
Łukasza 23:47
Nie zrozumiemy krzyża, dopóki nie zmieni on nas osobiście.
Po tym, jak Jezus "wydał ostatnie tchnienie" (Łk 23:46), Łukasz zapisał dla nas reakcje tych, którzy byli świadkami ukrzyżowania. "Wszystkie tłumy, które zgromadziły się na to widowisko, gdy ujrzały, co się stało, wróciły do domów, bijąc się w piersi" (w. 48). Tak, był smutek, ale kiedy widowisko się skończyło, odeszli, by zająć się swoim życiem.
Werset 49 informuje nas następnie, że "wszyscy jego znajomi (...) stali z daleka, przyglądając się" - i możemy sobie tylko próbować wyobrazić, co działo się w ich umysłach.
Ale najbardziej uderzającą i najbardziej osobistą reakcją, jaką Łukasz uchwycił, jest reakcja rzymskiego setnika, który widząc, co się stało, "oddał chwałę Bogu, mówiąc: 'Z pewnością ten człowiek był niewinny!'" - lub, jak oddaje to inni, "Z pewnością był to prawy człowiek".
Tutaj, pośród ciemności obłudnych przywódców religijnych, cynicznych władców i bezdusznych przechodniów, jest promyk światła. Być może ostatnia osoba, po której spodziewalibyśmy się ujrzenia prawdy - człowiek bez wcześniejszego związku z Jezusem, bez doświadczenia w studiowaniu Starego Testamentu i bez predyspozycji do rzeczy Bożych - nie tylko pojął to, na co patrzył, ale osobiście na to zareagował.
Zobaczył "to, co się wydarzyło" - słowa Jezusa, ciemność nad głową, sposób Jego śmierci - i zdał sobie sprawę: "To nie jest zwykły człowiek. Oto człowiek, który różni się od każdego innego człowieka. Oto człowiek, który jest całkowicie niewinny, całkowicie sprawiedliwy.
I rzeczywiście, Marek dodaje, że setnik wyznał, że człowiek na krzyżu był "Synem Bożym" (Mk 15:39).
Z jego dbałością o szczegóły, Łukasz kładzie wyraźny nacisk na to, co wydarzyło się na krzyżu. Prawdopodobnie miał nadzieję, że niektórzy czytelnicy będą pamiętać, że kiedy Jezus czytał ze zwoju Izajasza wcześniej w swojej służbie, powiedział: "Duch Pański (...) namaścił mnie, abym zwiastował ubogim dobrą nowinę (...) abym ogłosił jeńcom wyzwolenie, a niewidomym przejrzenie" (Łk 4:18).
I rzeczywiście, wielkim motywem przewodnim Ewangelii Łukasza jest ciemność, w którą wdziera się światło - zamęt i zatwardziałość ludzkich serc i umysłów, w które wdziera się wyzwalająca moc Bożej prawdy.
Każda próba wyrażenia chrześcijaństwa, która zaprzecza centralnemu znaczeniu krzyża, nigdy nie doprowadzi do zbawczej wiary. I chociaż nie zawsze rozumiemy, w jaki sposób Duch Święty prowadzi mężczyzn i kobiety do narodzenia się na nowo, nasze przesłanie musi być zawsze takie samo: "Chrystus ukrzyżowany" (1 Koryntian 1:23).
Patrzenie na krzyż przynosi życie każdemu, kto reaguje na człowieka, który tam zawisł, wyznając kim On jest i chwaląc Boga za Jego zbawcze dzieło.
Dopóki krzyż nie stanie się dla nas osobisty, jest dla nas bezużyteczny.
Kiedy więc ostatni raz po prostu spojrzałeś na swojego Zbawiciela na krzyżu i oddałeś chwałę Bogu?
1 Koryntian 1 sz:
(18) Bo sens krzyża jest głupotą dla ludzi idących na potępienie.
Ale dla nas, przyjmujących zbawienie, jest on przejawem mocy samego Boga.
(19) Czytamy o tym w Piśmie: "Zniszczę mądrość mędrców i odrzucę błyskotliwość inteligentnych".
(20) Gdzie są ci wszyscy mędrcy, uczeni i wybitni znawcy spraw tego świata? Czy Bóg nie uczynił z całej tej mądrości zwykłej głupoty?
(21) Skoro mądry świat nie poznał mądrego Boga, spodobało się Mu przez głupie mówienie zbawić tych, którzy uwierzą.
(22) Hebrajczycy żądają znaku z nieba, Grecy szukają mądrości, (23) a my głosimy ukrzyżowanego Chrystusa.
Dla pierwszych jest On zgorszeniem, dla tych drugich - nonsensem.
(24) Ale dla nas, powołanych zarówno spośród Hebrajczyków, jak i Greków, jest On Mesjaszem - mocą i mądrością samego Boga.
(25) Bo coś głupiego u Boga góruje nad mądrością człowieka, a coś słabego u Boga, przewyższa ludzką siłę.
(26) Zauważcie, drodzy przyjaciele, że niewielu spośród was uchodzi za bardzo mądrych, posiada władzę lub szlachetne urodzenie.
(27) Bóg świadomie wybrał to, co świat uważa za głupie, słabe i nieważne, aby zawstydzić mądrych, silnych i ważnych.
(28) On wybrał to, co nie istnieje, by pokazać nicość tych, którzy już są (29) - aby nikt przed Nim nie chlubił się czymkolwiek.
(30) Tylko dzięki Niemu żyjecie teraz w Chrystusie Jezusie. I to On jest naszą mądrością, sprawiedliwością, uświęceniem i odkupieniem - wszystkim od Boga, (31) aby: "Kto się chlubi, w Panu się chlubił" - jak mówi Pismo.
ps. "oddawanie Bogu chwały" = mówienie prawdy o Nim, przyznawnaie Mu racji
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz