poniedziałek, 8 kwietnia 2024

100 Jak wyglądają prawdziwi przyjaciele




Przyjaciel kocha zawsze, a brat rodzi się na przeciwności losu.

Przysłów 17:17


W czasach przed Internetem, krótkofalarstwo było bardzo popularne. Osoby znające się na tych radiach umieszczały gigantyczne anteny na swoich podwórkach lub przyczepiały je do swoich szop, a jeśli przejeżdżałeś wieczorem na rowerze, mogłeś usłyszeć, jak krzyczą w nocy: "Halo? Jest tam kto?" Czasami budzili się głęboko w nocy, mając nadzieję, że ktoś na ich półkuli odpowie - mając nadzieję, że w końcu usłyszą: "Halo, jestem w Anchorage i słyszę cię głośno i wyraźnie".


Nasze dzisiejsze rozmowy, czy to osobiste, za pośrednictwem SMS-ów, czy mediów społecznościowych, naprawdę nie różnią się od siebie. Wszystkie wykazują wielką tęsknotę za kontaktem, relacją i przyjaźnią. Wszyscy jesteśmy stworzeni przez Boga do szukania innych, z którymi możemy być połączeni w intymności i uczuciu. (szukamy nawet w kosmosie).


Jakie są więc niektóre z cech prawdziwej przyjaźni?


Po pierwsze, prawdziwy przyjaciel jest zawsze lojalny

Przyjaźń nie jest budowana na powierzchownych lub ulotnych podobieństwach, które mogą przeminąć. 


Lojalny przyjaciel jest gotowy być wierny na dobre i na złe, niezależnie od tego, czy odnosisz sukcesy, czy nie, czy lubisz te same filmy, czy nie, i niezależnie od tego, czy go obraziłeś, czy nie. Nawet jeśli zrobisz prawdziwy bałagan, będzie przy tobie, aby przypomnieć ci, że wciąż jest powód do nadziei.


Po drugie, prawdziwy przyjaciel jest zawsze szczery, uczciwy. Niemożliwe jest cieszenie się, a nawet nawiązanie przyjaźni tam, gdzie panuje nieuczciwość. "Rany zadane przez kogoś, kto kocha, są oznaką wierności, pocałunki człowieka, który nienawidzi, są tylko pozorami." (Przysłów 27:6). 


Kiedy przyjaciel rani twoją dumę, mówiąc szczerze o twoim grzechu, wiesz, że możesz mu zaufać - jego gotowość do zaryzykowania twojej dezaprobaty, by powiedzieć ci prawdę, pokazuje, że jest wart twojego zaufania. Szczery przyjaciel troszczy się o twoje dobro, ponieważ pragnie dla ciebie jak najlepiej.


Po trzecie, prawdziwy przyjaciel jest wrażliwy. Starannie dobiera słowa, w przeciwieństwie do "człowieka, który oszukuje bliźniego i mówi: 'Ja tylko żartuję'" (Prz 26:19). Powstrzymuje się od plotek, ponieważ plotki zawsze rozdzielają przyjaciół (16:28). Wrażliwe serce przykryje obrazę (17:9), ponieważ takie serce rozumie, że "miłość zakrywa mnóstwo grzechów" (1 Piotra 4:8). Nie chodzi o to, że tacy przyjaciele nie nazywają grzechu tym, czym jest, ale o to, że tam, gdzie nie chodzi o kwestie nielegalności lub niesprawiedliwości, spuszczają zasłonę milczenia na nasze występki, podobnie jak nasz niebiański Ojciec postanawia nie pamiętać więcej naszych grzechów (Hebrajczyków 8:12).


Kto jest takim przyjacielem? Tylko jeden naprawdę jest tym przyjacielem, który "kocha w każdym czasie" - nasz przyjaciel Jezus. 


Jakiż to przyjaciel Jezus, 

 Wierny nam po wieczny czas! 

 On nas z Ojcem swym pojednał 

 i ratuje zawsze nas.


Jesteśmy jednak powołani nie tylko do cieszenia się Jego przyjaźnią, ale także do naśladowania jej - a mając Jezusa za wzór do naśladowania, możemy nauczyć się być prawdziwymi przyjaciółmi dla tych, których On powierza naszej opiece. 


Kogo Pan dał ci za przyjaciela? Jak będzie wyglądać okazywanie mu lojalności, rozmawianie z nim szczerze i traktowanie go z wyczuciem? Jakże wspaniałym uświadomieniem byłoby dla tej osoby zobaczenie, że ma w tobie przyjaciela, który naprawdę stara się kochać ją przez cały czas.


Filipian 2 sz

(19) Mam nadzieję, że Pan pozwoli mi wkrótce posłać do was Tymoteusza i pokrzepić się dobrymi wiadomościami od was. 

(20) Nie mam tu nikogo, kto by tak dobrze jak on zatroszczył się o was. 

(21) Wszyscy pilnują tylko własnego interesu i nie przejmują się sprawami Jezusa Chrystusa. 


(22) Dobrze znacie oddanie Tymoteusza - jak rodzony syn pomagał mi w głoszeniu ewangelii. 

(23) Zamierzam więc wysłać go do was, gdy tylko się wyjaśni, co ze mną będzie. 

(24) Ufam jednak, że Pan pozwoli i mi wkrótce do was przybyć. 


(25) Na razie uznałem za konieczne odesłać wam Epafrodyta, którego do mnie wysłaliście jako pomocnika. Jest dla mnie jak brat, partner i towarzysz broni. 

(26) Bardzo za wami tęsknił i niepokoił się, wiedząc, że martwicie się jego chorobą. 

(27) Rzeczywiście był o krok od śmierci, ale Bóg ulitował się nad nim. Zresztą nie tylko nad nim, ale i nade mną, bym w tej trudnej sytuacji nie przeżywał dodatkowego smutku. 

(28) Tym szybciej więc go posłałem, by jego widok napełnił was radością i bym ja nie musiał się już o niego niepokoić. 

(29) Z ogromną radością przyjmijcie go w Panu. Ceńcie takich jak on, 

(30) bo zamiast was własne życie ryzykował dla Chrystusa, pomagając mi w służbie.


Brak komentarzy: