Natomiast ten, kto poznał doskonałe prawo dające wolność i przestrzega go,
nie jest słuchaczem, który szybko zapomina o tym, co słyszał.
Wręcz przeciwnie—wprowadza słowo w czyn a Bóg pobłogosławi jego działanie.
Jakuba 1:25 sz
Prawdziwe szczęście można znaleźć podążając ścieżką posłuszeństwa.
Świat tak tego nie postrzega. W zachodniej kulturze XXI wieku osobiste szczęście i posłuszeństwo autorytetowi są uważane za wzajemnie sprzeczne. Ale Biblia mówi jasno: to właśnie przez posłuszeństwo Bogu jesteśmy „błogosławieni”.
Jak więc podążać tą ścieżką?
Pierwszy krok jest prosty: należy uważnie wpatrywać się w Słowo Boże. Słowo użyte przez Jakuba na określenie „patrzenia”, parakupsas, jest tym samym słowem, którego używa się w innych miejscach do opisania patrzenia, które nie jest zwykłym spojrzeniem, ale raczej uważnym, przemyślanym skupieniem (na przykład 1 Piotra 1:12; Jana 20:5, 11). Aby czerpać korzyści z Biblii, musimy mieć szczere pragnienie, by nie przegapić niczego z jej prawdy i szczerą chęć uważnego rozważenia tego, co czytamy.
-Zadawaj pytania, zapisuj spostrzeżenia…
Po drugie, studiowanie Biblii powinno być wytrwałe, a nie tylko pełne entuzjazmu, po którym następuje chroniczna inercja. Jesteśmy wezwani do rozważania prawa dniem i nocą (Psalm 1:2) oraz do ciągłego powracania do Słowa Bożego jako źródła wglądu i zrozumienia (Przysłów 2:1-5). Gdy będziemy to czynić, z czasem zauważymy, że żyjemy coraz bardziej w zgodzie ze Słowem Bożym i coraz lepiej potrafimy rozpoznać, w jaki sposób Słowo Boże odnosi się do sytuacji, w których się znajdujemy.
- Ucz się na pamięć, często wracaj do wersetu czy całej księgi…
Po trzecie, działaj zgodnie z tym, co czytasz. Jeśli słowo Boże wzywa nas do działania, ale nie dajemy temu wyrazu, nie powinno nas dziwić, że jesteśmy rozczarowani i zniechęceni. Błogosławieństwo znajduje się nie tylko w czytaniu Słowa Bożego, ale także w praktykowaniu go. Ostatecznie mamy odpowiedzieć posłusznie, czyniąc to, co usłyszeliśmy od Boga.
- PSZ, Jk 1:27 Prawdziwa i czysta pobożność, której oczekuje Bóg, nasz Ojciec, polega na pomaganiu sierotom i wdowom w ich ciężkiej sytuacji oraz nieuleganiu złym wpływom tego świata.
Pobożność nie sprowadza się do poglądów i prawienia pouczeń ale to praktycznej pomocy.
Formuła podana przez Jakuba jest prosta: słuchanie plus czynienie równa się błogosławieństwo. Widzimy tę zasadę w całej Biblii, w tym w słowach samego Chrystusa. Po umyciu nóg uczniom Jezus zwrócił się do nich i powiedział: „EKU: Szczęśliwi jesteście, jeśli to wiecie i tak postępujecie.” (J 13:17). Innymi słowy, wiedza powinna prowadzić do działania, a błogosławieństwo jest bezpośrednio związane z działaniem wspieranym przez Ducha.
Aby pomóc ci uważnie patrzeć na to, co mówi Biblia, zadawaj proste pytania:
Czego ten fragment uczy mnie o Bogu Ojcu, Bogu Synu i Bogu Duchu Świętym?
Czego ten fragment uczy mnie o mnie samym i o tym, jakiego grzechu powinienem unikać, jaką obietnicę przyjąć lub jakiemu przykazaniu być posłusznym?
Gdy będziesz podążał ścieżką posłuszeństwa dzięki Bożej łasce, prawda Jego słowa znajdzie miejsce odpoczynku w twoim sercu i umyśle, a ty odkryjesz wolność i błogosławieństwo życia na Boży sposób w Jego świecie.
___________Jana 13
(1) W przeddzień święta Paschy Jezus już wiedział, że nadszedł Jego czas - czas odejścia ze świata do Ojca. Tym, których ukochał, chciał okazać miłość aż po kres.
(2) W czasie uroczystej wieczerzy szatan zawładnął sercem Judasza (syna Szymona Iskarioty) i pobudził go do zdrady.
(3) Jezus był świadom, że Ojciec wszystko Mu powierzył i że od Niego przyszedł i do Niego odchodzi.
(4) Dlatego wstał od wieczerzy, zdjął szatę i przepasał biodra ręcznikiem.
(5) Potem nalał do miski wody i zaczął myć uczniom nogi, wycierając je tym ręcznikiem.
(6) Gdy podszedł do Szymona Piotra, ten zawołał: - Panie, Ty myjesz mi nogi?!
(7) - Teraz nie zrozumiesz tego, co robię - odpowiedział Jezus. - Ale później zrozumiesz.
(8) - O, nie! - protestował Piotr. - Nigdy nie będziesz mi mył nóg! - Jeśli tego nie zrobię, nie będziesz do Mnie należał - odrzekł Jezus.
(9) - W takim razie umyj nie tylko moje nogi, ale ręce i głowę!
(10) - Wykąpany nie musi się myć, bo jest już czysty. Wystarczy, że opłucze nogi. Wy jesteście już czyści - jednak nie wszyscy. (11) Wiedział bowiem, kto Go zdradzi. Dlatego powiedział: "Nie wszyscy jesteście czyści".
(12) Po umyciu im nóg Jezus założył szatę, usiadł z nimi i zapytał: - Czy rozumiecie, co zrobiłem?
(13) Nazywacie Mnie "Nauczycielem" i "Panem" i macie rację, bo nim jestem.
(14) Skoro więc Ja, wasz Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście to sobie nawzajem robić.
(15) Dałem wam przykład, byście postępowali wobec siebie tak, jak Ja.
(16) Zapewniam was: Sługa nie jest ważniejszy od swego pana, ani posłaniec - od tego, który go posłał.
(17) Jeśli będziecie o tym pamiętać i tak postępować - będziecie błogosławieni.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz