sz: (19) Wiemy dobrze, że Prawo obowiązuje tych, którzy mu podlegają.
I dlatego każde usta muszą zamilknąć i cały świat musi uniżyć się przed Bogiem. (20) Bo w oczach Boga nikt nie zostanie usprawiedliwiony na podstawie przestrzegania Prawa. Ono pokazuje jedynie, czym jest grzech.
(21) Lecz teraz Bóg wskazał inny sposób usprawiedliwienia - bez przestrzegania Prawa, ale poświadczony przez to Prawo i przez proroków.
(22) Usprawiedliwienie to pochodzi od Boga, a dokonuje się przez zaufanie Jezusowi Chrystusowi. Jest dla wszystkich, którzy ufają. Bo nie ma żadnej różnicy: (23) wszyscy zgrzeszyli i nikt nie dorasta do Bożego ideału.
(24) A zostają usprawiedliwieni za darmo, z Jego łaski, dzięki odkupieniu, jakiego dokonał Jezus Chrystus.
Rzymian 3:23-24
Kiedy osoba oskarżona staje przed sędzią w sądzie, zostaje albo usprawiedliwiona, albo potępiona. Oskarżony nie staje się sprawiedliwy lub niesprawiedliwy, ale zostaje uznany za sprawiedliwego lub niesprawiedliwego; oskarżony zostaje albo uniewinniony i uwolniony, albo uznany za winnego i ukarany.
List do Rzymian 3:23-24 wyjaśnia nam, że grzesznik, który zasługuje na potępienie, jest usprawiedliwiony przez samą wiarę w Chrystusa - nie w wyniku jakiejś cechy wrodzonej, ale w wyniku Bożej łaski. Na Kalwarii Chrystus zajął miejsce grzesznika, a teraz, z powodu Jego ukończonego dzieła, Bóg obdarza nas deklaracją sprawiedliwości.
Jak inaczej ktoś taki jak łotr na krzyżu mógłby otrzymać zbawienie? Był to człowiek, który był w trakcie „otrzymywania należnej zapłaty za [swoje] uczynki” (Łukasza 23:41). Nie miał absolutnie żadnych szans na naprawienie zła, które popełnił i które doprowadziło do jego ukrzyżowania. A jednak, gdy poprosił Pana, by o nim pamiętał, Jezus mógł z całą szczerością powiedzieć: „Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju” (w. 43).
Złodziej nie zasłużył na tak skandaliczną łaskę - podobnie jak my. Ale właśnie o to chodzi: Bóg usprawiedliwia nas „z łaski swojej jako daru”. Nie zbawia nas dlatego, że jesteśmy wspaniali lub dobrzy, ani nawet dlatego, że czynimy postępy. On zbawia tych, którzy wyznają i wierzą w Jezusa Chrystusa (Rz 10:9) z powodu ogromu Jego własnej wielkiej miłości (5:8).
Taka skandaliczna łaska może być przeszkodą. Chcemy coś zrobić z naszym żałosnym stanem. Chcemy coś wnieść i przyczynić się do naszego zbawienia. Zanim staniemy się chrześcijanami, chcemy zaoferować nasze poczucie moralnej dobroci.
A kiedy jesteśmy już chrześcijanami od jakiegoś czasu, często chcemy zaoferować nasze chrześcijańskie posłuszeństwo. Prawda jest jednak taka, że wszyscy przychodzimy przed krzyż z pustymi rękami. Nie możemy mieć nadziei na dodanie choćby jednego grama zasług do naszej wartości przed Bogiem.
Nie mamy powodu, by poklepywać się po plecach. Jest za to wiele powodów, by chwalić Pana Jezusa. To właśnie wtedy, gdy zdajesz sobie sprawę, że nie masz nic, znajdujesz się we właściwej pozycji, aby Chrystus stał się twoim wszystkim:
Więc kiedy twoje dni w tym życiu dobiegną końca i dotrzesz do bram chwały, co powiesz?
Upewnij się, że nie ma w tobie ani krztyny, która oferowałaby twoją własną dobroć jako powód do wejścia.
Upewnij się, że jesteś gotowy powiedzieć to, co możemy sobie wyobrazić, że łotr na krzyżu powiedział po tym, jak jego ziemskie życie odpłynęło w pierwszy Wielki Piątek: Człowiek na środkowym krzyżu powiedział, że mogę wejść.
Ef 2:1-10 sz:
Kiedyś byliście duchowo martwi, pogrążeni w grzechach i przestępstwach.
Żyliście jak cały ten świat, posłuszny swojemu duchowemu władcy, panującemu nad siłami zła, który obecnie działa przez zbuntowanych ludzi.
Kiedyś my wszyscy, tak jak oni, byliśmy podporządkowani pragnieniom naszego ciała i zmysłowym przyjemnościom.
Dlatego, podobnie jak wszystkich innych ludzi, czekał nas Boży sąd.
Ale Bóg, który jest Bogiem pełnym miłości, tak bardzo nas pokochał, że chociaż byliśmy duchowo martwi i pogrążeni w grzechach, razem z Chrystusem przywrócił nas do życia. W ten sposób, dzięki swojej łasce, uratował także was. On wskrzesił nas i już teraz umieścił w niebie—należymy bowiem do Chrystusa.
Łaska, którą Bóg okazał nam dzięki Chrystusowi Jezusowi, będzie w nadchodzących wiekach dowodem Jego dobroci. Zbawienie nie jest waszą zasługą, ale darem od Boga, który przyjęliście wierząc w Jego łaskę. Bóg zbawił was przecież nie ze względu na wasze dobre uczynki, nie macie się więc czym szczycić!
Wszystko to pochodzi bowiem od Niego! To On, dzięki Jezusowi Chrystusowi, sprawił, że staliśmy się innymi, nowymi ludźmi. On również chce, abyśmy czynili dobro i już od dawna to dla nas zaplanował.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz