Psalm 5 bw:
(2) Usłysz, Panie, słowa moje,
Przejmij się westchnieniem moim,
(3) Zważ na głos błagania mego,
Królu mój i Boże mój, bo modlę się do ciebie.
(4) Panie, od rana racz słuchać głosu mojego;
Rano przedkładam ci ofiarę i wyczekuję.
Każdy dzień zaczyna się od rutyny. Nawet jeśli myślimy, że nie mamy rutyny, wszyscy mamy pewne nawyki i wzorce, które zajmują i kształtują pierwsze kilka minut lub godzin każdego nowego poranka.
Czy z pobożności można robić rutynę? Psalm 5 zachęca nas do zwyczaju, pewnej porannej postawy przed Bogiem. Tutaj odkrywamy, że Dawid rozpoczyna swój dzień z Bogiem i demonstruje nam pięć postaw zbliżania się do Niego: bezpośrednio, pokornie, osobiście, systematycznie i z oczekiwaniem.
1. Werset 1 pokazuje nam, że Dawid bierze imię Boga na swoje usta i zwraca się bezpośrednio do Niego: „Nakłoń ucha na moje słowa, Panie”. Możemy zbliżyć się do Trójjedynego Boga w ten sposób dzięki naszemu Panu Jezusowi. „Albowiem ... jeden jest pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus” (1 Tymoteusza 2:5), a ten pośrednik daje nam możliwość „zbliżenia się do tronu łaski” (Hebrajczyków 4:16).
2. Chociaż możemy zbliżać się do Boga z ufnością, wciąż musimy przychodzić do Niego z pokorą.
W Psalmie 5:2 Dawid woła do Boga o pomoc i zwraca się do Niego jako do „mojego Króla i mojego Boga”. Dawid sam jest królem, ale kłania się przed tym, który jest suwerenem nad wszystkim. Stawia siebie we właściwym miejscu. Jednym z największych wyzwań na początku każdego dnia jest postawienie się we właściwej perspektywie przed naszym wszechmocnym, ale życzliwym Bogiem.
3. Zbliżamy się również do Pana osobiście. On słyszy dźwięk naszego wołania (Psalm 5:2) i słucha naszego głosu (w. 3). Cóż to za cud, że Bóg, który stworzył wszechświat, pamięta o nas i wysłuchuje każdego, kto Go wzywa!
4. Pamiętając o tych trzech pierwszych postawach, będziemy systematycznie zbliżać się do Boga. Dawid dwukrotnie wspomina o poranku w Psalmie 5:3, sugerując, że dla niego rozpoczęcie dnia z Bogiem jest priorytetem.
Psalm 145:2 jasno określa tę zasadę: „Każdego dnia będę Cię błogosławił i chwalił imię Twoje na wieki wieków”. Tracimy bogactwa Bożej społeczności, jeśli wołamy do Niego tylko przypadkowo, okazjonalnie.
5. W końcu Dawid przychodzi do Boga z oczekiwaniem: „Rano przygotowuję Ci ofiarę i czuwam [wyczekuję]” (Psalm 5:3). Oddając cześć Bogu, Dawid czuwa. Czeka na swojego Pana i spodziewa się Jego odpowiedzi.
_________
Bez względu na to, jak precyzyjnie lub elastycznie radzisz sobie z początkowymi momentami dnia i bez względu na to, co obejmuje twoja rutyna, nie przegap przywileju zrzucenia swoich trosk na dobrego Boga.
Kiedy przychodzisz do Niego systematycznie i bezpośrednio, w pokornym oczekiwaniu z osobistymi prośbami - On nie odmówi ci swego błogosławieństwa. Czy jutro rano, bez względu na to, co jeszcze musisz zrobić, Pan Bóg usłyszy twój głos?
Kolosan 1:9-14 sz
Dlatego od chwili, gdy się o tym dowiedzieliśmy, nie przestajemy się za was modlić. Prosimy Boga, by pomógł wam w pełni zrozumieć swą wolę oraz udzielił pełni mądrości i rozeznania w sprawach duchowych - by wasze życie było godne Pana i w pełni Mu się podobało, by owocowało dobrymi czynami i coraz bliższą więzią z Nim.
Modlimy się też, byście - napełnieni Jego potężną i wspaniałą mocą - wzrastali w cierpliwości i wytrwałości i byście z radością wyrażali wdzięczność Bogu Ojcu.
On umożliwił wam korzystanie z tego dziedzictwa, jakie mają wszyscy święci, którzy żyją w Jego świetle.
On wyrwał nas z królestwa ciemności i przeniósł do królestwa swego najdroższego Syna, dzięki któremu jesteśmy odkupieni - mamy przebaczone grzechy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz