Alistair Begg 8 września Radując się zawsze

"Zawsze bądźcie pełni radości w Panu; 

jeszcze raz powiem: radujcie się". Filipian 4:4

Ale jak można być nieustannie pełnym radości?! 

Czy jest to w ogóle możliwe do osiągnięcia? 

Czy też mamy rozumieć wezwanie Pawła do "radowania się zawsze w Panu" jako rodzaj hiperbolicznego stwierdzenia, a Paweł nigdy nie spodziewał się, że doświadczymy jej pełni w naszym chrześcijańskim życiu?

Spodziewał się! I sam doświadczał jej pełni. Paweł miał na myśli to, co powiedział. Jako wierzący naprawdę zawsze powinniśmy się radować.

Jednym z powodów, dla których doświadczamy takich trudności z tym apelem, jest to, że mamy tendencję do myślenia o radości w ten sam niepoprawny sposób, w jaki postrzegamy miłość - a mianowicie jako produkt naszych emocji, a nie sługę naszej woli. 

W takim ujęciu radość jest wytworem naszych okoliczności i uczuć; a z takim poglądem można się radować tylko wtedy, gdy czujemy się dobrze, gdy świeci słońce i gdy wszystko wydaje się iść po naszej myśli.

Ale Biblia ma na myśli to, co mówi, gdy mówi nam, abyśmy zawsze się radowali, także wtedy, gdy życie nie jest takie, jak byśmy chcieli, gdy zbierają się chmury i czujemy się przygnębieni. Dlatego musimy starać się zrozumieć radość.

W Księdze Habakuka 3 czytamy, że prorok drżał z powodu nadchodzącego dnia ucisku (3:16). Wszystko w sferze uczuć podpowiadało Habakukowi żeby zacząć panikować. Zamiast jednak poddać się niepokojowi, Habakuk podporządkował swoje uczucia temu, co wiedział o Opatrzności swojego Boga. W oparciu o właściwe myślenie, Habakuk doszedł do wniosku: 

"Choćby drzewo figowe nie zakwitło, winorośl nie wydała owocu, oliwki nie obrodziły, a pola nie dały plonów, trzoda została wybita z owczarni i zabrakło stada w zagrodach - ja jednak będę się radował w Panu" (17-18). 

Pokazuje, że możliwe jest radowanie się zawsze - nawet pośród głębokiej próby i przenikliwego bólu - kiedy nasza radość nie zależy od czynników zewnętrznych, ale od samego Boga.

Bóg zamierzył, że nasze myślenie ma być informowane i kształtowane przez Jego objawienie - to, co On dał o sobie poznać poprzez swoje słowo i stworzenie. Zapożyczając słowa XVI-wiecznego naukowca Johannesa Keplera, mamy "myśleć myślami Boga naśladując Go". W miarę jak uczymy się myśleć poprawnie, stopniowo będziemy w stanie dostosować nasze emocje do właściwego sposobu myślenia.

Kiedy twoja radość jest zakorzeniona w niezmiennym charakterze Boga, jesteś wolny od radości zniewolonej przez ciebie i twoje okoliczności. Tak, twoja radość może być podważana przez trudności i rozczarowania dnia, ale nie zostanie obalona. 

Dzisiaj, w chwilach, gdy twoja radość jest kwestionowana, weź te słowa na usta: To, co wiem o Tobie, mój Panie i Boże, napełnia moją duszę pokojem, moje usta pieśnią: Ty jesteś moim zdrowiem, moją radością, moją laską, moim kijem; Opierając się na Tobie, w swojej słabości jestem silny.

Psalm 20

Adamczyk:

Niechaj Bóg nasz cię wysłucha,

Niech cię Imię Jego chroni!

Niech z Syjonu ześle pomoc

I z niedoli cię wybroni.

Niechaj wspomni twe ofiary

Które sercem Mu składałeś.

Niech ci spełni, czego pragniesz

O czym tylko pomyślałeś.

Chcemy cieszyć się zwycięstwem

W Imię Boga wznieść sztandary!

Niechaj zatem spełni wszystkie

Prośby twojej silnej wiary...

My wierzymy, że Wybawca

Chronić będzie Pomazańca!

Sięgnie z niebios zbawczą ręką

I ocali los wybrańca.

Ludzie w koniach ufność mają

Rydwan groźny, to ich siła.

Ale dla nas Moc zbawienna

W Twym Imieniu Panie tkwiła.

Oni wszyscy się zachwiali,

Padli, a my stojąc trwamy!

Wybaw króla, chciej wysłuchać,

Tego, o co Cię błagamy!

Ps.20 BW:

Niech cię wysłucha Pan w dniu utrapienia, 

Niech cię wzmocni imię Boga Jakubowego! 

Niech ci ześle pomoc ze świątyni 

I niech cię wesprze z Syjonu! 

Niechaj wspomni wszystkie dary twoje 

I niech przyjmie całopalenia twoje. Sela. 

Niech ci da to, czego pragnie serce twoje, 

I niech wypełni każdy twój zamysł! 

Będziemy się weselić ze zwycięstwa twego 

I w imię Boga naszego wzniesiemy sztandary! 

Niech Pan spełni wszystkie prośby twoje! 

Teraz wiem, że Pan wybawił pomazańca swego. 

Wysłucha go z nieba swego świętego 

Przez potężną pomoc prawicy swojej. 

Jedni chlubią się wozami, drudzy końmi, 

Lecz my chlubimy się imieniem Pana, Boga naszego. 

Zadrżały im kolana i upadli, 

Lecz my stoimy i trwamy. 

Panie, królu nasz, pomóż! 

Wysłuchaj nas w dniu wołania naszego.