Begg 6 maja Biorcy i Dawcy - bezinteresowni i hojni Flp 4

 Begg 6 maja

Biorcy i Dawcy - bezinteresowni i hojni

    “Wszakże dobrze uczyniliście, uczestnicząc w mojej udręce. A wy, Filipianie, wiecie, że na początku zwiastowania ewangelii, gdy wyszedłem z Macedonii, wy byliście jedynym zborem, który był wspólnikiem moim w dawaniu i przyjmowaniu”. Filipian 4:14-15

Być chrześcijaninem - to być przyjmującym i dającym.

Wielu z nas zostało wyedukowanych na temat znaczenia posiadania konta emerytalnego, na które dokonujemy systematycznych wpłat. Jednak, choć byłoby źle, gdybyśmy całkowicie odrzucili kwestię podejmowania rozsądnych decyzji finansowych, jako wierzący musimy również rozważyć nasze dawanie i inwestowanie w świetle wieczności.

W liście do zboru w Filipii apostoł Paweł pochwalił swoich braci i siostry w Chrystusie za ich gotowość do "uczestniczenia w jego udrękach" - za partnerstwo, które obejmowało dzielenie się darami materialnymi. Hojność Filipian była wyjątkowa, ponieważ stała w bezpośrednim kontraście do braku takiego wsparcia dla Pawła ze strony innych kościołów. Chociaż ich kościół był dopiero raczkującym zgromadzeniem, Filipianie od samego początku postanowili, że będą wspierać apostoła w jego dziele niesienia ewangelii.

Ich wsparcie dla Pawła było nie tylko wspaniałe, ale i długotrwałe. Pomoc Filipian nie była sporadyczna. Raczej cechowała ją konsekwencja i ciągłość, ponieważ wciąż na nowo starali się pomagać mu w jego potrzebach. Chociaż od czasu, gdy Paweł po raz pierwszy głosił im ewangelię, minęło już dziesięć lat, oni nadal byli zaangażowani w jego misję.

Ich dawanie nie było wynikiem jednorazowego przypływu emocji ani produktem zewnętrznej manipulacji. Nie, ten wczesny kościół dawał ze świadomością, że wszystko, co posiadali, zostało im dane za darmo. Rzeczywiście, wysyłając uczniów, Jezus przypomniał im, że ponieważ "otrzymali bez płacenia", mają "dawać bez płacenia" (Mt 10:8). 

Innymi słowy, fundamentem ofiarnego, hojnego, zaradnego partnerstwa jest łaska Boga. Taki fundament jest solidny, kiedy rozumiemy, że wszystko, czym jesteśmy i co mamy - wszystkie nasze zasoby, dary i talenty - pochodzą od Niego.

Nie wszyscy mamy takie same dary i zdolności do dawania - a dawanie pieniędzy z pewnością nie jest jedyną drogą dobroczynności! 

Ponieważ jednak wszyscy jesteśmy odbiorcami tego, co Bóg nam dał, wszyscy będziemy tymi, którzy szukają możliwości dawania innym. Bóg celowo umieścił swój lud razem w taki sposób, że każdy z nas ma dawać "według udzielonej nam łaski" (Rzymian 12:6). 

Nie powinniśmy dawać tylko dlatego, że zostaliśmy zmanipulowani lub dlatego, że słuchaliśmy poruszającej pieśni, która doprowadziła nas do łez, ani dlatego, że nasze imię znajdzie się na budynku lub ławce. Nie, powinniśmy dawać z jednego i tylko jednego powodu: ponieważ Bóg obdarował nas tak hojnie i w sposób bezinteresowny.

2 Koryntian 9:1-15 bw

(1) Zbyteczną zaś jest rzeczą, bym do was pisał o dziele miłosierdzia dla świętych. (2) Znam bowiem ochotną wolę waszą, z powodu której chlubię się wami przed Macedończykami, mówiąc, że Achaja już od zeszłego roku jest gotowa; i gorliwość wasza zachęciła wielu z nich. 

(3) Posłałem tedy braci, aby nasze chlubienie się wami w tej sprawie nie okazało się nieuzasadnione i abyście byli przygotowani, jak mówiłem, że jesteście, (4) byśmy, w razie gdyby razem ze mną przyszli Macedończycy i zastali was nie przygotowanymi, nie byli zawstydzeni, my, nie mówiąc już o was, z powodu tej ufności. 

(5) Dlatego uznałem za rzecz konieczną, żeby wezwać braci, by przed nami poszli do was i zawczasu przygotowali poprzednio zapowiedziany dar, tak aby on był wyrazem hojności, a nie skąpstwa. 

(6) A powiadam: Kto sieje skąpo, skąpo też żąć będzie, a kto sieje obficie, obficie też żąć będzie. (7) Każdy, tak jak sobie postanowił w sercu, nie z żalem albo z przymusu; gdyż ochotnego dawcę Bóg miłuje. 

(8) A władny jest Bóg udzielić wam obficie wszelkiej łaski, abyście, mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, mogli hojnie łożyć na wszelką dobrą sprawę, (9) jak napisano: Szczodrze rozdaje, udziela ubogim, Sprawiedliwość jego trwa na wieki. 

(10) A ten, który daje ziarno siewcy i chleb na pokarm, da i pomnoży zasiew wasz, i przysporzy owoców sprawiedliwości waszej; (11) a tak ubogaceni we wszystko będziecie mogli okazywać wszelką szczodrobliwość, która za naszym przyczynieniem pobudza do dziękczynienia Bogu. 

(12) Bo sprawowanie tej służby nie tylko wypełnia braki u świętych, lecz wydaje też obfity plon w licznych dziękczynieniach, składanych Bogu. (13) Doznawszy dobrodziejstwa tej służby, chwalić będą Boga za to, że podporządkowujecie się wyznawanej przez siebie ewangelii Chrystusowej i za szczerą wspólnotę z nimi i ze wszystkimi; (14) a modląc się za was, tęsknić będą za wami z powodu nader obfitej łaski Bożej, która spływa na was. (15) Bogu niech będą dzięki za niewysłowiony dar jego.