Begg 24 maja Odrzuć wszystkie troski

Begg 24 maja

Odrzuć wszystkie troski

"Uniżcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył we właściwym czasie, 

zrzućcie na Niego wszystkie wasze troski, gdyż Jemu na was zależy". 1 Piotra 5:6-7

Niepokój może pojawić się w najmniej oczekiwanym momencie i szybko nas przytłoczyć. Lub może zająć w naszym życiu niepożądane i, co gorsza, stałe miejsce. Niewiele osób go nie doświadcza; może przybierać różne oblicza i może być napędzany przez różne okoliczności, ale sam problem jest niezwykle powszechny.

Kiedy stajemy w obliczu niepokoju, często staramy się go ignorować, rozpraszając nasze myśli: "Posłucham muzyki. Przejadę się samochodem. Przebiegnę milę. Pozwól mi coś zrobić... po prostu pozwól mi uciec!".

Zauważmy jednak, że w tym wersecie Piotr nie mówi, że mamy zaprzeczać, ignorować lub uciekać od niepokoju. Zamiast tego powinniśmy "zrzucić na Niego wszystkie [nasze] troski". Greckie słowo oznaczające "rzucić" jest tutaj zdecydowanym, energicznym słowem. Można go użyć do opisania wyrzucania worka śmieci. Nie wkładamy żmudnego wysiłku w przenoszenie go; po prostu chwytamy go i wyrzucamy do kosza. Podobnie, zamiast przechodzić przez nasze dni przyciśnięci ciężarem niepokoju, mamy odrzucić go, przerzucić na Pana.

Aby to zrobić, musimy porzucić naszą dumę - nasze pragnienie kontrolowania i dominowania nad okolicznościami. Bycie pokornym jest tym, co pozwala nam oddać nasze zmartwienia Bogu: obecność pokory prowadzi do eliminacji niepokoju. 

Kiedy próbujemy wziąć sprawy w swoje ręce poprzez nadmierne zamartwianie się, wskazujemy na brak pokory; bardziej zabiegamy o siebie niż o naszego niebiańskiego Ojca lub jesteśmy bardziej zdeterminowani, by podążać własnym kursem niż pozostawić to Jemu.

Zawsze znajdzie się jakaś okoliczność, która może wywołać w nas niepokój. Piotr nie odnosi się jednak do żadnych konkretnych okoliczności, ale raczej do niepokoju wywołanego przez te okoliczności. Nasz niepokój jest tym, co zrzucamy na Pana, robiąc dokładnie to, co mówi Biblia: uniżając się pod ręką Boga i mówiąc: "Mój Ojciec wie najlepiej. On troszczy się o mnie lepiej niż ja sam". Kiedy zmartwienia nas przytłaczają, możemy odmówić brania na siebie ich ciężaru, przypominając sobie o gotowości Pana do pomocy.

Być może zmagasz się z dzisiejszym dniem, zastanawiając się, jak dotrwasz do jutra. Być może minęło sporo czasu, odkąd uklęknąłeś przy łóżku i naprawdę zrzuciłeś swój ciężar na Jedynego, który jest w stanie go unieść, mówiąc: "Boże, nie mogę żyć z tym ciężarem na plecach. Weź go. Jest Twój."

Jeśli tak jest w twoim przypadku, nie wahaj się dłużej. Rzuć swoje obawy w kochające ramiona Ojca Niebieskiego i doświadcz wolności i pokoju, które tylko On może zapewnić.

Łukasza 12:22-34

(22) Potem, zwracając się do uczniów, Jezus rzekł: 

- Nie zamartwiajcie się codziennym życiem, co będziecie jeść i w co się ubierzecie. 

(23) Życie - to nie tylko pokarm i ubranie. (życie nie sprowadza się do jedzenia i ubrania)

(24) Spójrzcie na ptaki - nie sieją, nie zbierają i nie posiadają żadnych spiżarni, a jednak Bóg je karmi. 

Zrozumcie: On się o was zatroszczy, bo jesteście dla Niego o wiele ważniejsi niż ptaki. 

(25) Czy całe to wasze martwienie się może przedłużyć życie choćby o jeden dzień? 

(26) Jeśli więc nie możecie uczynić tak drobnej rzeczy, to jaki jest sens martwić się o większe sprawy? 

(27) Przyjrzyjcie się rosnącym liliom: Nie pracują i nie dbają o swój ubiór. Z pewnością jednak nawet król Salomon w całym majestacie nie był tak pięknie przyodziany, jak każda z nich. (28) Skoro więc Bóg tak wspaniale ubiera polną roślinę, która dziś jest, a jutro może zniknąć, to z pewnością zatroszczy się i o was! A tak słabo Mu ufacie. 

(29) Nie martwcie się zatem o to, co będziecie jeść i pić. (30) Tymi sprawami zajmują się ludzie tego świata. Wasz Ojciec w niebie wie przecież, czego wam potrzeba. 

(31) Zatroszczcie się więc o Jego Królestwo, a On zaspokoi wasze codzienne potrzeby. 

(32) Nie lękajcie się, choć jesteście małą grupą, bo spodobało się Ojcu w niebie dać królestwo właśnie wam. 

(33) Sprzedajcie to, co posiadacie, i rozdajcie potrzebującym, a wtedy napęcznieją wasze niezniszczalne trzosy. Będziecie mieli niewyczerpane skarby w niebie, których nikt nie ukradnie ani nie zniszczy. 

(34) Bo tam, gdzie jest wasz skarb, będzie również wasze serce.