Tozer | O Dobroci

W naszym wyznaniu mocno podkreślamy, że nasza dobroć nas nie zbawia. Ale musimy uważać, żeby nie zdyskredytować dobroci całkowicie.. 

Bw, Dz 11:22-24: 

22 Wieść o nich (poganach) dotarła także do uszu zboru w Jerozolimie; wysłali więc do Antiochii Barnabę, 23 Który, gdy tam przybył i ujrzał łaskę Bożą, uradował się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem trwali przy Panu. 24 Był to bowiem mąż dobry i pełen Ducha Świętego i wiary. Sporo też ludzi zostało pozyskanych dla Pana.

Łuk 23:50:  A oto mąż imieniem Józef (z Arymatei - niewielkie miasteczko 50 km na pn od Jerozolimy), członek Rady, mąż dobry i sprawiedliwy,

Dz 9:36:  A w Joppie była pewna uczennica, imieniem Tabita, co w tłumaczeniu znaczy Dorkas; życie jej wypełnione było dobrymi i miłosiernymi uczynkami, jakich dokonywała.

Dz 22:12: 12 Niejaki Ananiasz, mąż żyjący bogobojnie według zakonu i cieszący się dobrym świadectwem u wszystkich mieszkających tam Żydów,

________________

Powinniśmy dziękować Bogu za biblijne przykłady tak wielu ludzi, którzy byli po prostu dobrzy - nawet jeśli nie byli uważani za wielkich!

Powszechne jest to, że wielkość człowieka mierzymy jego osiągnięciami. Akty dobroci nie są pierwszymi rzeczami, które przychodzą nam na myśl, gdy mierzymy czyjeś osiągnięcia.. 

Ci ludzie poruszają się dość cicho po kartach Biblii, ale tam, gdzie idą, jest przyjemna pogoda i dobre towarzystwo. Takim był Izaak, który był synem wielkiego ojca i ojcem wielkiego syna, ale sam nigdy nie wzniósł się ponad przeciętność. Takimi byli Boaz, przodek króla Dawida, Józef, mąż Marii, Barnaba, syn pocieszenia, Tabita,... .

Każdy pastor zna ten typ - zwykłych ludzi, którzy nie mają w sobie nic wielkiego do polecenia.. poza głębokim oddaniem dla swego Pana i owocem Ducha, którym wszyscy nieświadomie się charakteryzują. Cierpliwość, pokora wraz z brakiem obrażania się. Są pierwszymi, którzy przychodzą, gdy trzeba wykonać pracę i ostatnimi, którzy idą do domu, gdy trzeba się modlić. 

Ich obecność jest błogosławieństwem, gdziekolwiek się udają. Nie mają w sobie wielkości, która przyciągałaby do nich podziw cielesnych ludzi, ale jak mówi Paweł chodzą w Duchu Świętym i są zadowoleni gdy mogą okazać komuś dobro!

Kiedy umierają, pozostawiają za sobą zapach Chrystusa, który utrzymuje się długo po tym, jak zapomniano o tanich celebrytach dzisiejszych czasów.

Składamy ten hołd chrześcijańskim braciom i siostrom, pomimo faktu, że w naszym świecie nie ma niczego spektakularnego w wierności, ani nic godnego uwagi w dobroci!

____________

Tyt 3:8 Prawdziwa to mowa i chcę, abyś ty przy tym obstawał, żeby ci, którzy uwierzyli w Boga, starali się celować w dobrych uczynkach. To jest dobre i użyteczne dla ludzi.

Hebr 10:24 I baczmy jedni na drugich w celu pobudzenia się do miłości i dobrych uczynków,

Łuk 6:45 Człowiek dobry z dobrego skarbca serca wydobywa dobro, a zły ze złego wydobywa zło; albowiem z obfitości serca mówią usta jego.

Mat 25:21: 21 Rzekł mu Pan jego: Dobrze, sługo dobry i wierny! Nad tym, co małe, byłeś wierny, wiele ci powierzę; wejdź do radości pana swego.

________________________________________

„Brat Jerzy był dobrym człowiekiem” - powiedział pastor podczas nabożeństwa żałobnego. „Kochał swoją rodzinę. Był wierny swojej żonie. Służył swojemu krajowi w służbach zbrojnych. Był wspaniałym tatą i dziadkiem. Był wspaniałym przyjacielem”.

Ale potem pastor powiedział zebranym przyjaciołom i rodzinie, że dobre życie i dobre uczynki Jerzego nie wystarczyły, aby zapewnić mu miejsce w niebie. I że sam Jerzy byłby pierwszym, który by im to powiedział!

Jerzy wierzył w następujące słowa z Biblii: „Wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej (nie spełniają Bożych standardów”) (Rzymian 3:23) i “zapłatą za grzech jest śmierć” (6:23). Ostateczne i wieczne przeznaczenie Jerzego nie zależało od tego, czy prowadził naprawdę dobre życie, ale od tego, czy Jezus - doskonały Syn Boży - umarł zamiast niego, aby zapłacić karę za grzech. Wierzył, że każdy z nas musi osobiście przyjąć dar Boży, którym jest „życie wieczne w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (w. 23).

W Liście do Rzymian 1-3 Paweł wykazuje, że wszyscy ludzie są grzesznikami. Sześciokrotnie w rozdziale 3 dobitnie używa zwrotów „nikt” lub „ani jeden”, aby pokazać całkowitą grzeszność całej ludzkości (w. 10-12). Grzech rządzi całą osobą - potępiają nas nasze słowa (w. 13-14), uczynki (w. 15-17) i serce (w. 18). Bez odradzającego działania Ducha ludzie nie są w stanie nawiązać właściwej relacji z Bogiem. Nie szukamy Go (w. 11), ale świadomie zwracamy się przeciwko Niemu (w. 12), ponieważ „nie boimy się Boga” (w. 18). Ale Bóg, w swojej łasce i miłosierdziu, czyni grzeszników prawymi wobec Niego, gdy wierzymy, że Jezus poświęcił swoje życie, przelewając swoją krew, aby zbawić nas od naszych grzechów (w. 24-25).

Jerzy był dobrym człowiekiem, ale nigdy nie mógł być „wystarczająco dobry”. Podobnie jak my, musiał nauczyć się, że zbawienie i sprawiedliwość nie są wynikiem ludzkiego wysiłku. Są one darem Bożej łaski (Efezjan 2:8).

„Dzięki niech będą Bogu za Jego nieopisany dar!” (2 Koryntian 9:15).

Drogi Boże, dziękuję Ci za Twój dar życia wiecznego dla wszystkich, którzy w Ciebie wierzą. Jestem tak wdzięczny, że nie muszę zasłużyć na drogę do nieba.