Za mało …
PSZ Mk 12:41-44:
41 Jezus zbliżył się do skarbony świątynnej i usiadł, obserwując ludzi, którzy wrzucali tam pieniądze. I chociaż przychodzili bogaci ludzie i wrzucali duże sumy, On zwrócił uwagę na pewną wdowę.
42 Była biedna i wrzuciła tylko dwie małe monety. 43 Wtedy przywołał swoich uczniów i powiedział: —Zapewniam was: Ta biedna wdowa dała więcej niż wszyscy bogacze razem wzięci! 44 Oni bowiem wrzucili tylko część tego, co mieli w nadmiarze, ona zaś oddała wszystko, co miała na życie.
Za dużo …
Mk 14:3-4,6-9:
3 Jezus tymczasem zatrzymał się w Betanii, w domu Szymona Trędowatego. W czasie kolacji weszła tam pewna kobieta z butelką bardzo drogiego, wonnego olejku. Stłukła szyjkę i wylała olejek na głowę Jezusa. 4 [4-5] Widząc to, niektórzy oburzyli się i ostro ją skrytykowali: —Co za marnotrawstwo! Przecież można było sprzedać te perfumy i uzyskaną w ten sposób znaczną sumę rozdać biednym! ... 6 —Dajcie jej spokój—powiedział Jezus. —Dlaczego ją krytykujecie? Przecież spełniła dobry uczynek! 7 Biedni zawsze będą wśród was i będziecie mogli im pomagać, kiedy tylko zechcecie, ale Mnie już wkrótce zabraknie. 8 Ona dała to, co miała. Namaszczając tym olejkiem, przygotowała Mnie na pogrzeb. 9 Zapewniam was: Gdziekolwiek na świecie będzie głoszona dobra nowina, wszędzie będzie się mówić o tym, co zrobiła, i będą pamiętać o niej.
Opisana w pierwszym fragmencie Słowa Bożego uboga wdowa, której czyn pochwalił Pan Jezus, była bardzo biedna. Posiadała jeszcze tylko dwie najmniejsze monety. Przychodząc do świątyni, wrzuciła je obie — całe swoje utrzymanie — do umieszczonej tam skarbony. Mogła dać jedną z nich Bogu – połowę tego, co posiadała. Nie dziwiłoby też nikogo, gdyby nie dała nic.
Pan Jezus był obecny w tym miejscu. Widział zamożnych, którzy wrzucali srebro i złoto. Ale, jak powiedział, ta biedna wdowa włożyła więcej niż wszyscy ci, którzy dawali z tego, co im zbywało! Ona oddała Bogu wszystko, co miała.
Dar drugiej wymienionej kobiety (Mar. 14) miał o wiele większą wartość pieniężną: 300 denarów — roczny zarobek zwykłego robotnika (wg Mat. 20,9-10). Jakże cenny skarb ofiarowała Panu Jezusowi! Była to Maria z Betanii według Ewangelii Jana 11,2 i 12,3! W relacjach Mateusza i Marka widzimy ją namaszczającą Jego głowę, podczas gdy Ewangelia wg Jana 12 pokazuje ją namaszczającą Jego stopy, a Ewangelia wg Jana 11 mówi nam po prostu, że „namaściła Pana”. Marek podkreśla dodatkowo, że wylała całość wonnego olejku na Jego głowę – wszystko było wyłącznie darem dla Niego; nie zachowała nic z tego dla siebie.
Dar wdowy być może został wzgardzony przez tych, którzy go widzieli, a tym bardziej tych, którzy mieliby dysponować tą mizerną kwotą. Maria została ostro skrytykowana za „marnotrawstwo” z powodu bardzo kosztownego balsamu, który mówi obrazowo o drogocennym uwielbieniu.
Pan widział zarówno postawy i motywy reagujących na te zdarzenia oraz obu kobiet. Skryte motywacje w dawaniu oraz miłość w służbie znaczą dla Niego daleko więcej niż pieniądze i czas – rzeczy łatwo dostrzegalne dla oka ludzi.
Czytanie na dziś: 1 Mojż. 44,18-34 · Ps. 31,18-25
https://gbv-online.org/calendar/283/date/2025-06-15
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz