https://open.spotify.com/episode/40AsCC0sGEz9MfSN4tWHBR?si=Bh-GYIVSR5KkK4Q3-Pr08A
Trwajcie w Nim, zakorzenieni i zbudowani w Nim i utwierdzeni w wierze,
tak jak was nauczono, obfitując w dziękczynienie.
Kolosan 2:6-7
Jeśli chodzimy z pełną szklanką i ktoś niespodziewanie na nas wpadnie, wszystko, co jest w środku, wyleje się. Ta sama zasada odnosi się do naszego charakteru: jeśli jesteśmy przepełnieni goryczą, niewdzięcznością, zawiścią lub zazdrością, to nie potrzeba wiele, aby to, co jest w nas, przelało się.
Pisząc do chrześcijan w Kolosach, Paweł zachęcał ich, by odznaczali się wdzięcznym sercem - kluczową cechą chrześcijańskiego życia. Słowo, którego Paweł używa do opisania tej wdzięczności, "obfitość", pochodzi od dość powszechnego greckiego słowa perisseuo. W innych miejscach Pisma Świętego i w innych przekładach jego rdzeń jest tłumaczony jako "przelewać się".
Sens wypowiedzi Pawła jest jasny:
..kiedy ludzie "wpadali" na tych wierzących, wylewała się z nich wdzięczność.
Bez przemiany dokonanej przez Chrystusa, niewdzięczność - wraz z wynikającą z niej goryczą, narzekaniem, złością i złośliwością - często naznacza ich życie.
Jednak w Chrystusie wierzący zamieniają niewdzięczność na dziękczynienie,
gorycz na radość, a gniew na pokój.
Kiedy słyszymy o Bożej łasce w całej jej prawdzie i zwracamy się do Niego w opamiętaniu i wierze...
- nasze grzechy zostają nam przebaczone.
- Duch Święty zamieszkuje w nas.
- Mamy nową rodzinę w Kościele Bożym.
- Mamy przed sobą życie wieczne.
- Mamy dostęp do niebiańskiej sali tronowej w modlitwie.
Innymi słowy, mamy za co być wdzięczni. Wdzięczność staje się pieśnią, która przepełnia chrześcijanina.
Ten rodzaj wdzięczności ma znaczący wymiar.
- Kieruje nasz wzrok na Boga, a nie na nas samych i nasze okoliczności.
- Broni nas przed diabelskim podszeptem, który zachęca nas do rozpaczy i nieufności wobec tego, co powiedział Bóg.
- Chroni nas również przed pychą, eliminując z naszego słownictwa wyrażenia takie jak "zasługuję na więcej niż to" lub "nie zasługuję na to".
- I pozwala nam odpocząć w świadomości, że Bóg realizuje swój pełen miłości cel nie tylko w przyjemnych i zachęcających doświadczeniach, ale także w tych niepokojących i bolesnych.
Tylko dzięki łasce uczymy się "być wdzięcznymi we wszelkich okolicznościach" (1 Tesaloniczan 5:18).
Antidotum na niewdzięczność można znaleźć tylko w zjednoczeniu z Chrystusem.
Czy dostrzegasz w sobie chroniczny niedobór wdzięczności z powodu tego, czego Bóg postanowił ci nie dać?
Przynieś to do stóp krzyża, szukaj przebaczenia Chrystusa i poproś Go o pomoc w dostrzeżeniu wszystkiego, co zostało ci darmo dane w Jego ewangelii.
Każdego dnia poświęć czas na spisanie i opowiedzenie sobie o otrzymanych od Boga błogosławieństwach. Wtedy prawdziwie przepełni cię wdzięczność.
Psalm 103 bw
(1) Dawidowy.
Błogosław, duszo moja, Panu
I wszystko, co we mnie, imieniu jego świętemu!
(2) Błogosław, duszo moja, Panu
I nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego!
(3) On odpuszcza wszystkie winy twoje,
Leczy wszystkie choroby twoje.
(4) On ratuje od zguby życie twoje;
On wieńczy cię łaską i litością.
(5) On nasyca dobrem życie twoje,
Tak iż odnawia się jak u orła młodość twoja.
(6) Pan wymierza sprawiedliwość
I przywraca prawo wszystkim uciśnionym.
(7) Objawił Mojżeszowi drogi swoje,
Synom Izraela dzieła swoje.
(8) Miłosierny i łaskawy jest Pan,
Cierpliwy i pełen dobroci.
(9) Nie prawuje się ustawicznie,
Nie gniewa się na wieki.
(10) Nie postępuje z nami według grzechów naszych
Ani nie odpłaca nam według win naszych.
(11) Lecz jak wysoko jest niebo nad ziemią,
Tak wielka jest dobroć jego dla tych, którzy się go boją.
(12) Jak daleko jest wschód od zachodu,
Tak oddalił od nas występki nasze.
(13) Jak się lituje ojciec nad dziećmi,
Tak się lituje Pan nad tymi, którzy się go boją,
(14) Bo On wie, jakim tworem jesteśmy,
Pamięta, żeśmy prochem.
(15) Dni człowieka są jak trawa:
Tak kwitnie jak kwiat polny.
(16) Gdy wiatr nań powieje, już go nie ma
I już go nie ujrzy miejsce jego.
(17) Lecz łaska Pana od wieków na wieki
Dla tych, którzy się go boją,
A sprawiedliwość jego dla synów ich synów,
(18) Dla tych, którzy strzegą przymierza jego
I pamiętają o wypełnianiu przykazań jego.
(19) Pan na niebiosach utwierdził swój tron,
A królestwo jego panuje nad wszystkim.
(20) Błogosławcie Panu, aniołowie jego,
Potężni siłą, wykonujący słowo jego,
Aby słuchano głosu słowa jego!
(21) Błogosławcie Panu wszystkie zastępy jego,
Słudzy jego pełniący wolę Jego!
(22) Błogosławcie Panu, wszystkie dzieła jego
Na wszystkich miejscach panowania jego!
Błogosław, duszo moja, Panu!
Adamczyk, Księga Psalmów 103
Błogosław duszo moja Jahwe!
Imię najświętsze Jego czcij,
Błogosław wszystkim, co najlepsze,
Przeżyłaś dobrze swoje dni...
On ci odpuścił wszystkie winy,
Leczył z niemocy, siły dał,
A kiedy byłaś blisko śmierci,
Przy tobie zawsze wiernie stał.
Ileż to razy osłabiona
Byłaś, a wtedy wzmacniał cię!
Tak, że znów byłaś młodym orłem,
Wznoszącym dumnie skrzydła swe.
Nie tylko ciebie wspiera teraz,
Kiedyś już Mojżesz „poznał” Go,
A przez Mojżesza cały Naród
Ogromnie cenił sobie to.
Kiedy wymierza sprawiedliwość
Zawsze o dobro biednych dba.
Jest Miłosierny i Łaskawy,
Dla uciśnionych litość ma.
Nigdy nie spiera się do końca,
Uraz nie chowa, złości, win,
Nie postępuje tak, jak człowiek,
W Sądzie „człowieka” nie ma w Nim.
Tak, jak nieboskłon oddalony
Od gruntu ziemi zawsze jest,
Jak Wschód daleki od Zachodu,
Taki On w swoim Sądzie jest.
Łaska promienna przeobficie
Spływa na zastęp Jego sług,
Oddala ciężkie przewinienia,
Nie mówi: „...grzechy, to wasz dług”.
Lecz litościwy jest, jak Ojciec
(Jeśli ktoś dzieckiem Jego jest),
Pamięta o słabościach naszych,
Wszystko o „prochu ludzkim” wie.
Czymże jest człowiek? Trawą marną.
Schnie, ledwie dmuchnie jakiś wiatr...
Zieleni się, zakwita, rośnie,
A potem znika po nim ślad...
W życiu skorzystał z Bożej łaski?
To dobrze. Potem inni już
Poczują Jego wielkie dary.
Więc w Nim nadzieję duszo złóż.
Duszo, opuścisz ziemski padół,
Inni przed Panem będą stać,
A jeśli będą trwać w Przymierzu,
Też będą Jego dobroć znać.
Jahwe swój tron ma w głębi nieba,
Stamtąd wszechświatem rządzi sam
I jest nam Królem, więc potrzeba,
By uwielbiony był nasz Pan.
Chwalcie Go wszyscy aniołowie!
Mocą wspierani, bliscy Mu,
Posłuszni Jego Boskiej mowie,
Rozkazom Jego świętych słów.
Chwalcie Go wierne Mu stworzenia!
Jego zastępy, dzielnych sług.
Niech wszyscy złożą akt wielbienia,
Jak ty, ma duszo. Tak chce Bóg.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz