A.Begg 2 sierpnia Żyjąc pełnią Ducha

A.Begg 2 sierpnia

Żyjąc pełnią Ducha

„Nie upijajcie się, bo to rujnuje życie, 

ale bądźcie pełni Ducha Świętego. 

Gdy spotykacie się, śpiewajcie psalmy, hymny 

oraz inne duchowe pieśni, 

z głębi waszych serc oddając chwałę Panu”. 

Efezjan 5:18-19 sz

    W pewnych momentach życia, takich jak narodziny nowego dziecka lub przeprowadzka, wiele wydaje się dziać naraz. Początek nowego życia w Chrystusie jest być może najlepszym przykładem. Kiedy wierzymy w Jezusa, wiele zmian zachodzi jednocześnie: jesteśmy usprawiedliwieni przez wiarę, jesteśmy adoptowani do Bożej rodziny, otrzymujemy nowy status jako Jego synowie i córki, i - jak podkreśla ten werset - zamieszkuje w nas Duch Święty.

    Kiedy ktoś wierzy w Jezusa, Duch Święty zaczyna w nim mieszkać, dając mu pragnienie i moc czynienia tego, czego pragnie Bóg. Ta pełnia Ducha jest fundamentalna dla rzeczywistości chrześcijańskiego doświadczenia. Jest ona przyrodzonym prawem wszystkich, którzy zaufali Chrystusowi. 

    A jednak prawda jest taka, że 

nawet jako wierzący nie zawsze żyjemy w pełni Bożego Ducha. 

Nadal istnieje możliwość zasmucenia Ducha, który w nas mieszka, przez nasze nieposłuszeństwo (Efezjan 4:30). 

Nadal istnieje możliwość, że będziemy pod większym wpływem czegoś innego niż On - dlatego Paweł podkreśla tutaj, że nie możemy być pod wpływem zarówno alkoholu, jak i Ducha.

    Musimy zrozumieć, że jeśli jesteśmy dziećmi Bożymi, nigdy nie możemy wyłączyć się z ojcostwa Boga; jednak życie w nieposłuszeństwie może pozbawić nas poczucia Jego ojcowskiego błogosławieństwa, obecności i radości z nas. 

    Dziecko, które jest całkowicie nieposłuszne swojej mamie i tacie, może nadal siedzieć przy stole śniadaniowym, wiedząc, że nadal są jego rodzicami, a on nadal jest ich synem, ale radość z tej relacji będzie mniejsza. Tak samo jest z nami: nie możemy żyć w nieposłuszeństwie - nie możemy pozwolić, by kierowały nami inne względy, priorytety czy wartości - i jednocześnie żyć pełnią Ducha.

    Nie jest to problem, któremu możemy zaradzić sami. Nie napełniamy się Duchem Świętym sami z siebie. Nie tylko otrzymujemy pełnię Ducha od Boga, ale także cieszymy się Jego pełnią dzięki Bogu. Nie możemy napełnić samych siebie, ale możemy i musimy otworzyć się na napełnienie. 

    Oczekiwaniem każdego chrześcijanina jest to, że dowody napełnienia - które Paweł nazywa "owocem Ducha" (Ga 5:22) - będą stopniowo coraz bardziej widoczne.

    Wielką potrzebą twojego życia i każdego zgromadzonego kościoła jest bycie napełnionym Duchem - bycie kierowanym przez Niego, a nie przez cokolwiek innego. 

-To właśnie przynosi prawdziwą przemianę, radość, pokój i miłość. 

-To jest to, co przeradza się w pieśni, które chwalą Chrystusa zarówno w naszych sercach, jak i na naszych ustach, kiedy gromadzimy się razem. 

-Módl się więc, by On napełnił cię na nowo:

Duchu Boży, zstąp na moje serce, oderwij je od ziemskości; 

niech każde bicie serca przybliża mnie do ciebie; 

pochyl się nad moją słabością, Ty któryś jest tak potężny; 

i spraw, bym kochał Cię tak, jak kochać powinienem.

Ezechiela 11:14-20

eku

Wtedy PAN skierował do mnie Słowo tej treści: 

Synu człowieczy! Mieszkańcy Jerozolimy tak mówią o twoich braciach — tak, o twoich braciach i krewnych— i o całym domu Izraela: 

Oddalili się od PANA, a nam został ten kraj dany na własność! 

Dlatego powiedz: Tak mówi Wszechmocny PAN: 

Tak, wypędziłem ich daleko między narody. 

Tak, rozproszyłem ich po różnych krajach. 

Tam, dokąd przybyli, byłem dla nich na krótko świątynią. 

Jednak powiedz: Tak mówi Wszechmocny PAN: 

Zbiorę was spośród ludów. 

Zgromadzę was z ziem, po których was rozproszyłem, i dam wam ziemię Izraela! 

Gdy do niej przybędą, usuną z niej wszelkie ohydztwa i obrzydliwości. 

Dam im inne serce, włożę w ich wnętrza nowego ducha. 

Usunę z nich serca kamienne, a dam im serca wrażliwe. 

Uczynię tak po to, by postępowali według moich ustaw, przestrzegali moich praw i je stosowali — i będą mi oni ludem, a Ja będę ich Bogiem.