Człowiek ten powiedział do Heliego: Przychodzę z bitwy, bo dziś z niej uciekłem. On zaś zapytał: Cóż tam się stało, mój synu?
Posłaniec odpowiedział: Izrael uciekł przed Filistynami i lud poniósł wielką klęskę. Zginęli także twoi dwaj synowie, Chofni i Pinchas, a arka Boga została zabrana.
1 Samuela 4:16,17 ubg
Kim jest dla ciebie Bóg, Jezus Chrystus?
Czy Bóg w twoim życiu jest bardziej użyteczny,
czy też godzien najwyższej chwały i uwielbienia?
Na początku 1 Księgi Samuela 4, armia izraelska doświadczyła znaczącej porażki po zabraniu Arki Bożej na pole bitwy. Mieli nadzieję, że użyją jej jako swego rodzaju magicznego artefaktu, aby zapewnić sobie zwycięstwo (1 Księga Samuela 4:1-4). Najwyższy kapłan, Eli, był tego świadom, ale mimo to zgodził się na ten plan.
W tamtym czasie arka (skrzynia Boża) była miejscem zamieszkania Boga pośród Jego ludu. Bóg chciał, aby przychodzili oni do arki w poszukiwaniu Jego obecności, a nie używali jej jako talizmanu.
Eli to rozumiał, więc gdy armia wyruszyła na bitwę, siedział drżąc nerwowo w Szilo, czekając na wieści (1 Samuela 4:13). Kiedy posłaniec w końcu przybył z pola, wiadomość kończyła się druzgocącą puentą: "Arka Boża została zdobyta" (i zabrana przez Filistynów). Na wieść o tym serce Helego zabiło mocniej i.. umarł (w. 18). Jego 40-letnia kariera dobiegła końca w jednej chwili.
Bożej obecności i chwały, reprezentowanej wówczas w Arce Bożej, nie można lekceważyć ani wykorzystywać do naszych samolubnych celów. To, co wydarzyło się w Szilo, zostało na długo zapamiętane.
Psalmista pisze: "Gdy Bóg usłyszał, był pełen gniewu i całkowicie odrzucił Izraela. Opuścił swoje mieszkanie w Szilo, namiot, w którym mieszkał wśród ludzi" (Ps 78:59-60).
Również Jeremiasz, przemawiając w czasie, gdy lud Boży był kuszony, by "wykorzystać" Boga, przekazał to słowo ostrzeżenia:
"Czy ten dom, który jest nazwany moim imieniem, stał się w waszych oczach jaskinią zbójców? Oto Ja sam to widziałem, oświadcza Pan. Idźcie teraz do mojego miejsca, które było w Szilo, gdzie na początku uczyniłem miejsce zamieszkania mojego imienia, i zobaczcie, co z nim uczyniłem z powodu zła mojego ludu izraelskiego" (Jeremiasza 7:11-12).
Szilo miało służyć jako przypomnienie o konsekwencjach prób używania Boga jako talizmanu przynoszącego szczęście, zamiast oddawania Mu czci jako Panu.
Wieki później, gdy Jezus oczyszczał świątynię w Jerozolimie, zacytował część ostrzeżenia Jeremiasza (Mt 21:12-13 Jest napisane: Mój dom będzie nazwany domem modlitwy, a wy zrobiliście z niego jaskinię zbójców.).
Po raz kolejny ludzie wykorzystywali Boga do swoich celów, zamiast oddawać Mu cześć. Ale On przyszedł nie tylko po to, by ujawnić grzech, ale także po to, by się z nim rozprawić.
Pozwalając siłom ciemności przybić Go do krzyża, Ten, który był całą chwałą swego Ojca (J 1:14 A to Słowo stało się ciałem i mieszkało wśród nas (i widzieliśmy jego chwałę, chwałę jako jednorodzonego od Ojca), pełne łaski i prawdy.), został zabrany z dala od obecności swego Ojca.
Dlatego jest On godzien wszelkiej władzy i wszelkiej czci (Objawienia 5:9 I śpiewali nową pieśń: Godzien jesteś wziąć księgę i otworzyć jej pieczęcie, ponieważ zostałeś zabity i odkupiłeś nas dla Boga przez swoją krew z każdego plemienia, języka, ludu i narodu... 12 Godzien jest Baranek zabity wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo.).
A ty?
Kiedy szczerze zastanawiasz się nad skłonnościami swojego serca, co mówisz Bogu? Czy mówisz: "Jesteś użyteczny" czy raczej: "Jesteś godny"?
Spójrz oczami wiary na Jezusa oczyszczającego świątynię z grzeszników, a następnie oczyszczającego grzeszników, aby mogli żyć w obecności Boga na zawsze, a przekonasz się, że pragniesz spędzać swoje dni na oddawaniu Mu chwały.
Psalm 84
(10) Boże, tarczo nasza, wejrzyj
I spójrz na oblicze pomazańca swego!
(11) Albowiem lepszy jest dzień w przedsionkach twoich,
Niż gdzie indziej tysiąc;
Wolę stać raczej na progu domu Boga mego,
Niż mieszkać w namiotach bezbożnych.
(12) Albowiem słońcem i tarczą jest Pan, Bóg,
Łaski i chwały udziela Pan,
Nie odmawia tego, co dobre, tym,
Którzy żyją w niewinności.
(13) Panie Zastępów,
Błogosławiony człowiek, który ufa tobie! bw
Gdy w to uwierzysz, twoje życie będzie świadczyć o wartości Boga, a ty będziesz pragnął Go wielbić, a nie wykorzystywać.
Adamczyk, Księga Psalmów 84
Jakże są miłe Twoje Mieszkania,
Do których teraz Lud Twój wyrusza.
Jakże są cenne Twoje spotkania,
Do których rwie się serce i dusza.
W Twym Domu wróbel i jaskółeczka
Blisko ołtarza gniazdka swe wiją...
Też to są małe Twe dzieciąteczka,
Też z Twojej Królu dobroci żyją...
A co dopiero ci co w Świątyni,
Stale mieszkają blisko Twej Chwały!
Ileż ich sercom szczęścia przyczynisz,
Ileż to razy tam się wzmacniały!
Idą pielgrzymi cichą doliną,
Deszczem zroszeni, przy zdrojach stają.
Wiara w nich wzrasta z każdą godziną,
Że na Syjonie Boga spotkają.
A może ujrzą też Pomazańca?
O to też modlą się do swej Tarczy.
(Ciężko jest pędzić żywot wygnańca,
Musi mu obraz wspomnień wystarczyć).
Lepszy jest jeden dzień w Twoich sieniach,
Niż tysiąc innych w pałacach możnych!
Jesteś nam Słońcem, Tarczą Zbawienia...
W dobroci wspierasz wszystkich pobożnych.
I są szczęśliwi. W łasce Twej żyją...
W blasku Twej Chwały sukcesy mają.
Radości z tego nigdy nie kryją,
Zawsze Ci Boże Jahwe ufają!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz