R.C.Sproul | Jezus - zwycięski Król Obj.19:11-21

 

Ap 19:11-21: 

11 Potem zobaczyłem otwarte niebo, a w nim—białego konia. Dosiadał go Ten, który jest wierny oraz prawdziwy: sprawiedliwy Sędzia i Wojownik. 12 Jego spojrzenie było przenikające jak płomień ognia, a na głowie miał wiele koron. Na czole zaś miał wypisane imię, którego nie znał nikt oprócz Niego. 13 Miał na sobie płaszcz noszący ślady krwi. Imię Tego Jeźdźca brzmi Słowo Boże. 14 Za Nim, na białych koniach, podążały niebiańskie oddziały, ubrane w biały, czysty len. 

15 Jeździec ten zaatakuje narody ostrym mieczem, wychodzącym z Jego ust, i będzie potężnym władcą. Wsypie wszystkie narody, jak grona, do tłoczni gniewu wszechmocnego Boga. 16 Na płaszczu i na biodrze Jeźdźca wypisany był tytuł: KRÓL KRÓLÓW I PAN PANÓW. 

17 Zobaczyłem też anioła, stojącego w blasku słońca, zwołującego ptaki krążące po niebie: „Przybądźcie na wielką ucztę Boga! 18 Jedzcie ciała władców, dowódców i najbardziej wpływowych ludzi tego świata, ciała koni i jeźdźców, ludzi wolnych i niewolników, wielkich i małych!”. 

19 Potem zobaczyłem bestię oraz władców świata, wraz z ich armiami, zgromadzonych do walki z Jeźdźcem i Jego wojskiem. 20 Bestia została jednak schwytana, a wraz z nią—fałszywy prorok, który w jej obecności dokonywał cudów, oszukując w ten sposób ludzi, którzy przyjęli znak bestii i oddawali cześć jej posągowi. Oboje żywcem zostali wrzuceni do ognistego jeziora płonącej siarki. 21 Pozostałych zaś zabito mieczem wychodzącym z ust Jeźdźca. Wtedy wszystkie ptaki najadły się ich ciałami.

Olśniony wizją uczty weselnej Baranka, Jan upadł na twarz, aby oddać pokłon aniołowi, który kazał mu napisać błogosławieństwo dla tych, którzy wezmą udział w tej uczcie. Jednak anioł zganił Jana za oddanie mu pokłonu, zwykłej istocie stworzonej (Obj. 19:9-10). Łatwo jest nam krytykować Jana w tym momencie, ale powinniśmy być ostrożni. Chwała, którą ujrzał, z pewnością przytłoczyłaby również nas. W naszej upadłej naturze nie jesteśmy mniej podatni na oddawanie czci stworzeniu tak chwalebnemu jak anioł. Co najważniejsze, Jan posłuchał anioła i zaprzestał prób oddawania mu czci.

Zaraz po otrzymaniu upomnienia od anioła Jan ma nową wizję Tego, którego ma czcić, Pana Jezusa Chrystusa. Dzisiejszy fragment opisuje wizję Jana dotyczącą powrotu naszego Zbawiciela jako zwycięskiego Króla pod koniec historii. 

Niebo się otwiera, a Słowo Boże – wcielony Logos i Syn Boży (J 1:1–14) – pojawia się na białym koniu, prowadząc armie niebieskie ubrane w wytworne bisiorowe szaty (Ap 19:11–14). Armia ta składa się oczywiście z tych, którzy umarli w wierze, którzy do końca zachowali swoje świadectwo i otrzymali białe szaty triumfu (w. 8; zob. 6:11; 7:9–14).

To, że jesteśmy świadkami ostatecznej bitwy po powrocie Chrystusa, jest oczywiste w zniszczeniu bestii i fałszywego proroka – to znaczy bestii z morza, która prowadzi wojnę ze świętymi, i bestii z lądu, która zwodzi narody (19:20; zob. rozdz. 13). Ostatnio widzieliśmy tę bestię z morza w 17 rozdziale Księgi Objawienia, gdzie jest ona przedstawiona jako ósmy prześladujący król, który ma nadejść, oraz jako górę nierządnicy Babilonu, czyli Rzymu, który zwraca się przeciwko Babilonowi, gdy ten upada.

 Jak widzieliśmy, bestia ta może osiągnąć pełnię w postaci jednego ostatecznego Antychrysta, ale ogólnie rzecz biorąc, reprezentuje ona zły system świata, który sprzeciwia się Bogu i Jego ludowi, a który znajduje ostateczny wyraz w końcu wszystkich rzeczy. Bestia ta uosabia bunt przeciwko Panu, a bezbożne narody świata przyłączają się do niej, aby walczyć z Mesjaszem. Jednak nazwanie konfliktu między tym złym sojuszem światowych mocarstw a Jezusem bitwą oznacza przypisanie zbyt dużej mocy wrogom naszego Pana. W 19 rozdziale Księgi Objawienia nie ma wzmianki o żadnej prawdziwej walce; bestia i jej zwolennicy spotykają swoją zgubę, gdy tylko Pan pojawia się z nieba. Jezus nosi splamioną krwią szatę (19:13). Podobną szatę zakłada Bóg, aby wykonać swój ostateczny sąd (Iz 63:1-6 pau 

1 Kim jest ten, który przybywa z Edomu w szkarłatnych szatach z Bosry, wspaniały w swoim stroju, kroczący z wielką mocą? „To Ja, który głoszę sprawiedliwość i mam moc, aby zbawić!”. 2 Dlaczego twoje odzienie jest czerwone, twoje szaty - jak u tego, który wytłacza wino? 3 „Ja sam wytłaczałem je w kadzi i nie było ze Mną nikogo spośród narodów. Deptałem je w swoim gniewie i wyciskałem w swym oburzeniu, a ich sok tryskał na moją szatę i poplamiłem sobie całe odzienie. 4 Bo w sercu obmyśliłem dzień odpłaty, nadszedł rok mojego odkupienia. 5 Patrzyłem, lecz nikt nie przychodził z pomocą, i zdumiałem się, że nikt nie ofiarował wsparcia. Wtedy sam podniosłem swoje zbawcze ramię i wsparłem się na swym oburzeniu. 6 Zdeptałem więc ludy w swoim gniewie, upoiłem ich moim oburzeniem, a ich sok spłynął na ziemię”.)

Te słowa potwierdzają pewność szybkiego zwycięstwa Pana. Bez wątpienia Jezus doskonale osądzi i pokona wszystkich swoich i naszych wrogów (Obj 19:21).

Coram Deo

Pewność powrotu Jezusa, aby zniszczyć wszystkich Jego i naszych wrogów, jest ważną prawdą dla życia w teraźniejszości. 

Ponieważ wiemy, że Bóg doskonale osądzi swoich wrogów, możemy pozostawić zemstę w Jego rękach i okazywać cierpliwość, a nawet miłość wobec naszych wrogów. 

Nie musimy się martwić, że nasza dobroć pozwoli złym ludziom uniknąć sądu, ponieważ Bóg z pewnością pociągnie niepokornych do odpowiedzialności za ich grzechy.

Do dalszego studiowania

JOELA 3:9–13 ubg

9 Rozgłoście to wśród pogan, ogłoście wojnę, pobudźcie wojowników, niech przybędą i niech wyruszą wszyscy mężowie waleczni. 10 Przekujcie wasze lemiesze na miecze, a wasze sierpy na oszczepy; kto słaby, niech powie: Jestem silny. 11 Zgromadźcie się i przyjdźcie, wszystkie okoliczne narody — zbierzcie się. Sprowadź tam, PANIE, swoich wojowników. 12 Niech poganie się ockną i nadciągną na Dolinę Jehoszafata. Tam bowiem zasiądę, aby sądzić wszystkie okoliczne narody. 13 Zapuśćcie sierp, bo dojrzało żniwo. Pójdźcie i zstąpcie, bo tłocznia jest pełna, kadzie przelewają się, bo ich zło jest wielkie.

RZYMIAN 12:19 

19 Najmilsi, nie mścijcie się sami, ale pozostawcie miejsce gniewowi. Jest bowiem napisane: Zemsta do mnie należy, ja odpłacę — mówi Pan.

Obj. 14:14–20

Obj. 17:14

Rozwinięcie praktycznych wniosków Voddiego Bauchama z komentarza do Apokalipsy 19:11-21

Voddie Baucham, jako pastor i kaznodzieja reformowany, w swojej serii kazań na temat Księgi Objawienia kładzie szczególny nacisk na praktyczne zastosowanie tekstu biblijnego do życia współczesnego chrześcijanina. 

W kontekście Obj. 19:11-21, który przedstawia powrót Chrystusa jako Króla i Wojownika triumfującego nad bestią i fałszywym prorokiem, Baucham wyciąga wnioski, które mają inspirować wiernych do wytrwałości, odwagi i zaufania w Bożą suwerenność w obliczu prób, prześladowań i otaczającego zła. 

1. Ufaj suwerenności Chrystusa w trudnych czasach

Wizja Chrystusa na białym koniu (Ap 19:11), z imionami „Wierny i Prawdziwy” oraz „Król królów i Pan panów” (w. 11, 16), przypomina wierzącym, że Bóg jest absolutnie suwerenny. W praktycznym ujęciu oznacza to:

• Nie bój się prześladowań ani zła: Pierwotni odbiorcy Objawienia (chrześcijanie w Azji Mniejszej pod panowaniem Rzymu) żyli w cieniu prześladowań. Baucham stosuje to do współczesnych wyzwań – od presji kulturowej po osobiste trudności – wzywając do zaufania, że Chrystus już zwyciężył (por. J 16:33). Chrześcijanie w pracy czy szkole mogą stawiać czoła naciskom, wiedząc, że „bitwa należy do Pana”.
  
  
• Modlitwa o perspektywę: Zachęca do regularnej modlitwy o przypomnienie, że Bóg kontroluje historię. Przykładowo, w obliczu moralnego upadku społeczeństwa czy politycznych niepokojów, wierni mają patrzeć na Ap 19 jako na przypomnienie, że „bestia” (systemy antyboskie) jest skazana na porażkę.
  
  
• Aplikacja: Jesteśmy wzywani do praktykowania dyscypliny duchowej (np. czytania Słowa, postu), by budować wiarę w Bożą suwerenność, szczególnie gdy świat wydaje się chaotyczny. „Nie patrz na burzę, patrz na Tego, który burzę ucisza”.

2. Żyj w świetle zwycięstwa Krzyża

Obj. 19:11-21 nie opisuje przyszłej bitwy, w której wynik jest niepewny, lecz celebrację zwycięstwa już dokonanego na Krzyżu (por. Kol 2:15). Praktyczne wnioski to:

• Odwaga w świadectwie: Skoro Chrystus pokonał zło, chrześcijanie mają śmiało głosić ewangelię, nawet w wrogim środowisku. Nasz Pan zachęca do konfrontacji z kulturą (np. sekularyzmem, relatywizmem) bez lęku, bo „miecz z ust” Chrystusa (w. 15) to moc Słowa Bożego.
  
  
• Walka z grzechem: W osobistym życiu wierzący mają „wziąć krzyż” i walczyć z pokusami, wiedząc, że moc Chrystusa jest większa niż grzech. Przykłady z życia rodzinnego – np. ojcowie mają prowadzić domy w posłuszeństwie Bogu, opierając się światowym wzorcom.
  
  
• Aplikacja: Jesteśmy wzywani do praktykowania ewangelizacji i osobistej świętości. Pamiętajmy o prostych krokach: regularne studium Biblii w rodzinie, dzielenie się wiarą z sąsiadami czy współpracownikami, nawet w drobnych gestach, jak zaproszenie na nabożeństwo.
  
  

3. Znajdź pociechę w sprawiedliwym sądzie Boga

Wizja ptasiej uczty (w. 17-18) i pokonania bestii (w. 20-21) pokazuje Boży sąd nad złem. Praktyczne lekcje:

• Pociecha w cierpieniu: Dla prześladowanych lub zmagających się z niesprawiedliwością (np. dyskryminacją za wiarę) Obj. 19 jest obietnicą, że Bóg pomści swoich wybranych (por. Łk 18:7-8). Historie współczesnych chrześcijan (np. w krajach z prześladowaniami) pokazują nam, że wizja ta daje nadzieję.
  
  
• Unikanie zemsty: Wierzący nie muszą sami wymierzać sprawiedliwości (np. w odpowiedzi na zniewagi czy krzywdy), bo „sąd należy do Pana”. Przebaczajmy wrogom, ufając, że Bóg rozliczy zło w swoim czasie.
  
  
• Aplikacja: obj.19 zachęca do praktykowania miłosierdzia i modlitwy za wrogów (Mt 5:44), jednocześnie uczy, jak radzić sobie z bólem - przez skupienie na wiecznym zwycięstwie Chrystusa. Może to oznaczać pisanie dziennika duchowego, by przepracować zranienia w świetle Bożych obietnic.
  
  

4. Przygotuj się na powrót Chrystusa

Widzimy Obj. 19:11-21 jako zapowiedź drugiego przyjścia, które może nadejść w każdej chwili. Praktyczne wnioski to:

• Czujność duchowa: Wierzący mają żyć w gotowości, co oznacza unikanie duchowego lenistwa. Baucham krytykuje „letnich chrześcijan” (por. Ap 3:16) i wzywa do gorliwości w wierze.
  
  
• Priorytet Królestwa Bożego: W codziennym życiu oznacza to inwestowanie czasu i zasobów w Kościół, misje i służbę, a nie w światowe ambicje. Baucham często mówi o wychowaniu dzieci w wierze jako kluczowym zadaniu rodziców, by przygotować kolejne pokolenie na trudne czasy.
  
  
• Aplikacja: Konkretne kroki to np. regularne uczestnictwo w nabożeństwach, zaangażowanie w lokalną wspólnotę (np. grupy biblijne), czy świadome planowanie budżetu, by wspierać dzieła misyjne. Baucham zachęca też do „audytu” życia: „Czy twoje priorytety odzwierciedlają Królestwo?”
  
  

5. Ciesz się Bożą chwałą

Obj. 19:11-21 to nie tylko sąd, ale i uwielbienie Boga za Jego sprawiedliwość i moc. Praktycznie oznacza to:

• Uwielbienie w codzienności: Chrześcijanie mają żyć w postawie wdzięczności, wychwalając Boga za Jego zwycięstwo. Baucham zachęca do śpiewania hymnów, psalmów i pieśni (np. opartych na Ap 19, jak „Godzien jest Baranek”).
  
  
• Społeczność wierzących: Wspólne uwielbienie w Kościele wzmacnia wiarę. Baucham kładzie nacisk na znaczenie lokalnej wspólnoty jako miejsca, gdzie wizja Ap 19 staje się żywa przez wspólne oddawanie chwały.
  
  
• Aplikacja: Wzywa do praktykowania uwielbienia w domu (np. rodzinne nabożeństwa) i angażowania się w życie Kościoła. Może to obejmować naukę pieśni opartych na Księdze Objawienia lub organizowanie wieczorów modlitewnych skupionych na chwale Boga.
  
  

Podsumowanie praktycznych wniosków

Obj. 19:11-21 to „ewangelia w akcji” – przypomnienie, że Chrystus już zwyciężył, a my mamy żyć w świetle tego zwycięstwa. Praktycznie oznacza to:

• Zaufanie w Bożą suwerenność w trudnościach.
  
  
• Odważne świadectwo i walkę z grzechem.
  
  
• Pociechę w Bożym sądzie i unikanie zemsty.
  
  
• Czujność na powrót Chrystusa przez gorliwe życie.
  
  
• Radość i uwielbienie w każdej okoliczności.