EKU'18, 2 Kor 9:6-15
Tak zaś, kto skąpo sieje, skąpo też będzie zbierał, a kto hojnie sieje, hojnie też będzie zbierał. Każdy niech tak postąpi, jak w sercu zdecydował, bez żalu i nie pod przymusem, radosnego dawcę bowiem miłuje Bóg. Bóg natomiast ma moc dać wam obficie wszelką łaskę, abyście, mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, obfitowali we wszelkie dobre dzieła, jak jest napisane: Rozrzucił, dał ubogim, Jego sprawiedliwość trwa na wieki.
Ten zaś, który dostarcza nasienie siewcy, dostarczy i chleba na pokarm, i wasze ziarno rozmnoży, i zwiększy plon waszej sprawiedliwości. We wszystkim ubogacani, bądźcie pełni wszelkiej hojności, która sprawia, że z naszego powodu dziękuje się Bogu.
Istotnie służba w tej świętej sprawie nie tylko zaradza niedostatkom świętych, lecz obfituje także przez liczne dziękczynienia składane Bogu. Dzięki próbie, jaką stanowi ta służba, wielbią Boga z powodu waszego posłuszeństwa w wyznawaniu Ewangelii Chrystusa oraz hojności daru względem nich i względem wszystkich. A w swych modlitwach za was dają wyraz przywiązaniu do was z powodu przeogromnej łaski Bożej, którą otrzymaliście. Bogu niech będą dzięki za Jego nieoceniony dar.
Bóg kocha radosnego dawcę. Jednym z powodów jest to, że On jest radosnym dawcą, chętnie i hojnie dając siebie i każdy dobry dar swojemu ludowi. A jednym z dobrych darów, które Bóg nam dał, jest seria obietnic i przysłów, które podsycają naszą radość podczas dawania. 2 List do Koryntian 9 dostarcza w obfitości takiego paliwa.
______________
Paweł naucza, że „kto skąpo sieje, skąpo też żąć będzie, a kto obficie sieje, obficie też żąć będzie”. Jest to zasadniczo przysłowie, podobne do tych, które czytamy w Starym Testamencie: „Jeden daje darmo, a rośnie w bogactwo; inny wstrzymuje to, co powinien dać, a cierpi tylko niedostatek” (Prz 11:24).
Przysłowia mają jednak to do siebie, że powinny być czytane ze względu na to, czym są - ogólnymi prawdami - a nie tym, czym nie są: kategorycznymi obietnicami.
Paweł nie daje nam formuły: Jeśli włożysz określoną kwotę, otrzymasz większą kwotę. Zamiast tego zachęca swoich czytelników, by siali z radością i hojnie, ponieważ przyniesie nam to korzyści. Hojne dawanie przynosi własne nagrody, których skąpcy nigdy nie zaznają. Jeśli rozsypiesz tylko kilka nasion swojego ulubionego kwiatu i spodziewasz się pięknych kwiatów za kilka tygodni, będziesz rozczarowany. Jeśli zasiejesz garść za garścią, rezultat będzie wspaniały.
Więcej paliwa dla naszego dawania pojawia się kilka wersetów później, gdzie Paweł mówi, że ci, którzy są hojni, „będą wzbogaceni pod każdym względem”. Niestety, ludzie często zatrzymują się w tym miejscu, dochodząc do wniosku, że Bóg uczyni ich bogatymi, gdy tylko oddadzą trochę pieniędzy. Bóg może to uczynić, ale w celu, o którym mowa w dalszej części wersetu: „Będziesz wzbogacony pod każdym względem, abyś był hojny pod każdym względem”.
Bóg rzeczywiście może cię wzbogacić, ale to wzbogacenie ma na celu większą hojność, która z kolei „przyniesie dziękczynienie Bogu”. Cóż to za obietnica, że Bóg odwdzięczy się za naszą hojność, abyśmy nadal byli hojni! Gdy rozdajemy, Bóg daje nam więcej do rozdania. Kto mógłby być skąpy w obliczu tak hojnych obietnic?
To tragedia, że tak wielu nadużyło tych obietnic i przysłów, wykorzystując je do zwabienia ludzi o dobrych intencjach do dawania z niewłaściwych powodów. Nie ma potrzeby ani usprawiedliwienia dla fałszywych zapewnień o dobrobycie lub manipulacyjnych wezwań, które szarpią nasze struny serca; mamy tak wiele dobrych, honorujących Boga powodów, by być hojnymi!
Prawdy i obietnice Słowa Bożego są wystarczająco bogate i tylko one będą napędzać prawdziwą chrześcijańską radość, gdy będziemy dawać. Rozmyślajmy o tych prawdach i o naszym Zbawicielu, który „chociaż był bogaty, to jednak dla was (...) stał się ubogim, abyście wy przez Jego ubóstwo stali się bogaci” (2 Koryntian 8:9).
To jedyny sposób, aby dawać w sposób, który naprawdę oddaje cześć Bogu: dawać zarówno ofiarnie, jak i radośnie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz