030925 Czego się dzisiaj nauczyłeś?

Mateusza 11:29 

Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie…

Kiedy dziecko wraca ze szkoły możemy zapytać np. Jak tam dzisiaj w szkole? Jak ci się podobało? Czy dobrze się bawiłeś? Możemy też zapytać, czego się dzisiaj nauczyłeś? Albo, czy nauczyłeś się dzisiaj czegoś ciekawego? Już w przypadku szkoły te pytania mogą bardzo naprowadzać dziecko w którąś stronę. Ale musimy bardzo uważać gdy mówimy o kościele. W tym przypadku powinniśmy od razu pytać: czego dzisiaj nauczyłeś się o Jezusie albo od Jezusa?

Jezus daje nam wielki przywilej możliwości uczenia się od Niego. W Ewangeliach mówi On w sposób, który odnosi się do wielkich życiowych pytań: Kim jestem? Skąd pochodzę? Dlaczego tu jestem? Dokąd zmierzam? Czy życie w ogóle ma znaczenie?

Poznanie Chrystusa jako osobistego Pana i Zbawiciela zmienia sposób, w jaki ktoś myśli o tych wielkich tematach. Zmienia spojrzenie na czas, zasoby, karierę, rodzaj osoby, którą chce poślubić lub rodzaj małżonka, którym chce być. Dzieje się tak, ponieważ prawdziwe poznanie Jezusa oznacza zaproszenie Go do bycia autorytetem w życiu. Wszystko się zmienia, gdy uczymy się od Niego.

Przyjście do Jezusa zaczyna się od nauczenia się, że Chrystus umarł za grzechy raz na zawsze, sprawiedliwy (to On) za niesprawiedliwych (to my), aby pojednać nas z Bogiem (1 Piotra 3:18) - i zareagowania na to. Samo posiadanie wiedzy na ten temat nie jest równoznaczne z uwierzeniem w to, czyli Chrystusowi i Jego dziełu. Wiedza jest ważna ale to jeszcze nie jest zaufanie Jemu. To podobnie jak z małym dzieckiem, może nauczyć się słów „mama i tata” ale jeszcze trochę potrwa zanim dotrze do niego jakim wielkim szczęściem jest mieć więzi rodzinne.

Wszyscy znamy ludzi, którzy próbują rozwikłać zagadkę swojego życia, układając elementy układanki najlepiej jak potrafią. Ale dopóki nie będziemy chcieli uczyć się od Boga, elementy nie będą pasować. 

Ale teraz możemy naprawdę poznać Boga, nie ze względu na naszą sprawność intelektualną, ale dlatego, że Bóg postanowił dać się poznać poprzez prawdę swojego słowa.

Czy chcesz uczyć się od Jezusa w każdej dziedzinie swojego życia? Czy postrzegasz podążanie za Jego nauczaniem i poddanie się Jego autorytetowi jako przywilej, a nie ciężar? 

Wykorzystuj każdą okazję, by uczyć się prawdy Ewangelii i oby zaspokajała ona pragnienia twojego serca i przemieniała twoje życie z dnia na dzień.

Alistair Begg

__________

BWP, Ef 4:17-32; 5:1-2

Tak więc proszę was i zaklinam w imię Pana, żebyście nie postępowali tak jak poganie, którzy poddają się swoim bezsensownym przekonaniom, zaciemniającym tylko ich umysły. Nie mają oni żadnego udziału w życiu, które nam Bóg daje, gdyż trwają w absolutnej niewiedzy wskutek całkowitej zatwardziałości serca. Zatracili poczucie wstydu, oddali się rozpuście, popełniając w swym wyuzdaniu wszelkiego rodzaju grzechy nieczyste. 

Otóż wy uczyliście się nie takiego Chrystusa. Słyszeliście przecież o Nim i zostaliście pouczeni o prawdzie, która jest w Jezusie. Wiecie też, że trzeba wam wyzbyć się waszego dawnego człowieka, który niszczał wskutek ulegania złym pragnieniom. Macie się stać całkowicie nowymi w waszym i umyśle, i sercu. Macie się przyoblec w człowieka nowego, stworzonego według Boga, w sprawiedliwości i prawdziwej świętości. 

Dlatego też brzydźcie się wszelkim kłamstwem. Niech każdy z was mówi prawdę swemu bliźniemu, bo przecież wszyscy razem jesteśmy członkami tego samego Ciała. [Gdybyście zaś popadli w gniew, to nawet] gniewając się, nie grzeszcie i nie trwajcie w owym gniewie przez dzień cały. 

Nie dopuśćcie do tego, by diabeł wziął nad wami górę. 

Jeżeli ktoś kradł, niech już przestanie kraść i niech się zabierze do uczciwej pracy, aby miał z czego udzielać wsparcia potrzebującym. Niech z ust waszych nie wychodzi żadne złe słowo; mówcie tylko to, co pożyteczne, co służy zbudowaniu innych według potrzeby i czyni zadość pragnieniom tych, którzy słuchają waszego słowa. 

Nie zasmucajcie Świętego Ducha Bożego, którym zostaliście niejako opieczętowani, by trwać w nadziei osiągnięcia pełnego odkupienia. 

Niech zniknie spośród was duch wszelkiego zgorzknienia, irytacji, gniewu, zgiełku, zniewag wzajemnych i wszelkiej złości. 

Bądźcie zaś jedni dla drugich dobrzy i miłosierni, przebaczajcie sobie nawzajem, ponieważ i Bóg przebaczył wam wszystko w Chrystusie. Naśladujcie tedy Boga, gdyż jesteście Jego umiłowanymi dziećmi. W waszym postępowaniu kierujcie się miłością, bo Chrystus umiłował was i samego siebie wydał za nas jako ofiarę i dar o woni miłej dla Boga.