PSZ Hbr 5:11-14:
11 Moglibyśmy jeszcze wiele mówić na ten temat, problem jednak w tym, że wy nie chcecie słuchać. 12 Po tak długim czasie powinniście nauczać innych, a tymczasem to was nadal trzeba uczyć podstawowych prawd słowa Bożego. Jesteście jak niemowlęta, które potrzebują mleka i nie mogą jeszcze przyjmować normalnego pokarmu. 13 Ten zaś, kto ciągle żywi się tylko mlekiem, jest jak małe dziecko, które nie wie, czym jest prawość. 14 Pokarm stały jest natomiast przeznaczony dla dojrzałych, którzy nauczyli się już odróżniać dobro od zła.
Hebrajczyków 5:11-14
Wyobraź sobie, że odwiedzasz swoją ulubioną restaurację i zauważasz, że wszyscy goście siedzą przy swoich stolikach i piją mleko z dużych butelek dla niemowląt. Byłaby to przedziwna scena! A jednak taki właśnie obraz nakreślił autor Listu do Hebrajczyków, gdy zachęcał ówczesnych żydowskich chrześcijan, by pielęgnowali głód coraz większego podobieństwa do Chrystusa. Wiedział, że wielu z nich popadło już w samozadowolenie ze swojej wiary. Ci, którzy powinni już być nauczycielami, potrzebowali od nowa przejrzeć swoje podręczniki z ABCadłem.
Trudności tych wierzących ze zrozumieniem biblijnych zasad nie wynikały ani ze skomplikowanego tematu, ani z niezdolności pisarza do jasnego wyjaśnienia. Byli oni raczej rozmyślnie opieszali w nauce. Kiedy autor pisze, że byli „tępi w słuchaniu”, słowo oznaczające „tępy” jest tym samym, którego używa później, gdy ostrzega ich, aby nie byli „ospali” (Hebr. 6:12). Napomina tam swoich czytelników, by zamiast tolerować takie lenistwo, byli „naśladowcami tych, którzy przez wiarę i cierpliwość odziedziczyli obietnice”.
Gdyby ci pierwsi chrześcijanie byli posłusznymi duszami, które uważnie słuchały i starały się pojąć biblijne koncepcje, a po prostu miały z tym trudności, pisarz prawdopodobnie nie byłby dla nich tak surowy. Ale tak nie było. Okazało się, że upominał członków kościoła, którzy powinni z zapałem przyjmować prawdę, ale stali się apatyczni. Ich entuzjazm osłabł. Przestali zwracać na to uwagę. W rezultacie nie posiadali zrozumienia, a to uniemożliwiało im dalszą przemianę dzięki Bożej prawdzie.
Jeśli nie będziemy czujni, to samo może stać się z nami. Nie możemy utrzymać się na diecie składającej się z ciasteczek ryżowych, tostów i mleka. Dobrze jest lubić mleko. Dobrze jest mieć je jako część naszej diety. Ale nie powinno się go pić jako jedynego źródła pożywienia. To jest dla niemowląt, a my nie możemy nimi pozostać. Musimy nauczyć się jeść bardziej pożywne jedzenie i poszerzyć nasze preferencje smakowe.
Postaw sobie za cel ciągłe „wzrastanie w łasce i poznaniu naszego Pana” (2 Piotra 3:18), abyś mógł zmierzyć się z implikacjami prawdziwego chrześcijańskiego doświadczenia. Nie bądź kimś, kto słucha głoszonej dobrej nowiny ewangelii i mówi w myślach: „A, już to znam. Teraz mogę się wyłączyć”. Nie bądź kimś, kto uważa niedzielne kazanie za wystarczający pokarm duchowy na cały tydzień.
Nie bądź kimś, kto pluska się na płyciźnie i nigdy nie podejmuje wysiłku, by zanurzyć się głęboko w bogactwach Słowa Bożego.
Bądź kimś, kto kocha ewangelię i kto, dzięki Bożej łasce, nigdy nie męczy się jej słuchaniem. Bądź kimś, kto kocha Boże słowo - uwielbia je chłonąć i przeżuwać, i jest poruszany jego prawdą wciąż na nowo, gdy coraz bardziej upodabnia się do jego wielkiego autora, naszego Pana i Zbawiciela. Alistair Begg
___________
Ps 119:33-48:
33 Naucz mnie, PANIE, jak żyć według Twych ustaw,
A będę ich strzegł aż do końca.
34 Daj mi rozsądek, bym trzymał się Twego Prawa
I przestrzegał go całym swym sercem!
35 Prowadź mnie ścieżką Twoich przykazań,
Bo one sprawiają mi rozkosz!
36 Skłoń moje serce do Twoich postanowień
I odwiedź je od chciwości!
37 Odwróć mój wzrok od patrzenia na marność,
Ożyw mnie na Twych drogach!
38 Spełnij swemu słudze swoją obietnicę,
Aby pogłębić we mnie bojaźń wobec Ciebie.
39 Odwróć moją hańbę, ponieważ się jej boję,
A Twoje rozstrzygnięcia są dobre!
40 Oto tęsknię do Twych poleceń,
Ożyw mnie w swej sprawiedliwości!
41 Niech spocznie na mnie Twoja łaska, PANIE,
I Twe zbawienie — zgodnie z Twą obietnicą,
42 Abym mógł dać odpór temu, który mi urąga,
Ponieważ zaufałem Twemu Słowu.
43 Spraw, by nigdy nie znikło z moich ust słowo prawdy,
Ponieważ wyczekuję Twych poleceń!
44 Twego Prawa chcę przestrzegać nieprzerwanie —
Na wieki i na zawsze.
45 Będę żył tak, jak żyje człowiek wolny,
Ponieważ szukam Twoich poleceń.
46 Samym królom przedstawię Twe postanowienia
I nie będę się wstydził.
47 Rozkoszuję się Twoimi przykazaniami,
Są one moją miłością.
48 Wznoszę dłonie do Twych przykazań ukochanych
I rozważam Twoje ustawy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz