lit: Bliźni człowieka — ci mogą zawieść,
bywa jednak, że przyjaciel jest bardziej przywiązany niż brat.
bw: Są bliźni, którzy przywodzą do zguby,
lecz niejeden przyjaciel jest bardziej przywiązany niż brat.
bt: Na bliźnich polegać - to siebie zgubić,
czasem przyjaciel przylgnie nad brata.
Przysłów 18:24
Nikt nie lubi czuć się samotny... bez przyjaciela. Wszyscy zdajemy sobie sprawę ze znaczenia przyjaźni i bezcennego daru, jakim może być prawdziwy przyjaciel.
Głęboka przyjaźń - taka, która charakteryzuje się stałością, szczerością i wrażliwością - jest standardem, który stawia przed nami Biblia.
Salomon mówi, że prawdziwy przyjaciel jest zawsze lojalny, niezależnie od okoliczności: „Przyjaciel kocha w każdym czasie, a bratem się staje w nieszczęściu.” (Przysłów 17:17). Widzimy naszych przyjaciół dokładnie takimi, jakimi są, a mimo to pozostajemy konsekwentni w naszej lojalności wobec nich.
Co więcej, szczery przyjaciel jest gotowy zranić, aby ich przyjaciel mógł stać się tym, czym Bóg chce, aby się stał: „Razy przyjaciela są oznaką wierności, pocałunki wroga są zwodnicze.” (bt: 27:6). Może nam się to nie podobać, ale każdy z nas potrzebuje przyjaciół, którzy pociągną nas do odpowiedzialności, gdy popełnimy błąd - i każdy z nas jest powołany do bycia tego rodzaju przyjacielem.
Musimy również wziąć pod uwagę nasz język: jak mówi Paweł:
„Niech z ust waszych nie wychodzi żadna mowa szkodliwa, lecz tylko taka, która służy ku zbudowaniu (...), która przynosi błogosławieństwo tym, którzy słuchają;
lit: Niech z waszych ust nie wychodzi żadne zepsute słowo. Mówcie tylko o tym, co dobre, dla zbudowania w potrzebie, tak by na słuchających mogła spływać łaska.” (Efezjan 4:29). Jednym słowem można złamać serce, a jego naprawa może zająć całe życie... lub serce zbudować, pokrzepić... również na całe życie.
Ludzie, którzy poważnie traktują te zasady, mogą zadawać sobie pytanie: „Czy naprawdę istnieje przyjaciel, który uosabia takie cechy? Czy jest ktoś, kogo znam, kto zawsze jest stały, kto upomina mnie w miłości, kto okazuje mi zrozumienie i wrażliwość we wszystkich kontaktach ze mną?”.
Odpowiedź na te pytania znajduje się ostatecznie w osobie Chrystusa.
Zakres przyjaźni Pana Jezusa jest zdumiewający!
Przyjaźnił się z najdziwniejszymi osobami - zatrzymywał się pod drzewem, by porozmawiać z poborcą podatkowym, prosił o wodę niemoralną kobietę, wyciągał rękę do trędowatego.
Był konsekwentny w swojej miłości; był gotowy wypowiedzieć słowa prawdy, nawet jeśli były one trudne; budował innych (nawet gdy krytykował faryzeuszy).
Jest tym, który kochał swoich przyjaciół na tyle, by oddać za nich życie (J 15:13). Jest przyjacielem grzeszników:
Jakiż to przyjaciel Jezus,
Wierny nam po wieczny czas!
On nas z Ojcem swym pojednał
i ratuje zawsze nas. [Joseph Medlicott Scriven, “What a Friend We Have in Jesus” (1855).]
Przyjaźń Jezusa jest dla nas doskonałym wzorem. Jako przyjaciele Chrystusa jesteśmy wezwani do kochania i zaprzyjaźniania się z innymi tak, jak On to czynił. W rzeczywistości Jezus powiedział: „Jesteście przyjaciółmi moimi, jeśli czynicie to, co wam przykazuję” (J 15:14).
Powinniśmy wykorzystywać każdą okazję, by dzielić się Jego przyjaźnią z tymi, którzy są pozbawieni przyjaciół i opuszczeni.
Żyjemy w świecie, w którym można mieć setki i tysiące “przyjaciół” w mediach społecznościowych ale prawdziwych przyjaciół jest niewielu. Znajomości, to nie przyjaźń.
Czy masz przyjaciół, którzy są stali, bliscy i podobni do Chrystusa?
Jeśli tak, pielęgnuj ich. Jeśli nie, módl się o nich. A dziś bądź takim przyjacielem dla innych. Możesz być odpowiedzią na czyjąś samotność lub wręcz ochroną przed czyjąś ruiną.
___________
Jakuba 5
(13) Czy jest wśród was ktoś w nieszczęściu? Jeśli tak, niech się modli. Cieszy się ktoś? Niech śpiewa pieśni.
(14) Czy ktoś pośród was choruje? Jeśli tak, to niech przywoła starszych kościoła i niech się pomodlą nad nim wraz z namaszczeniem go oliwą w imieniu Pana.
(15) Modlitwa wiary uratuje chorego i Pan go podźwignie, a jeśli dopuścił się grzechów, będą mu przebaczone.
(16) Wyznawajcie zatem grzechy jedni drugim i módlcie się o siebie nawzajem, abyście w ten sposób zostali uzdrowieni. Modlitwa sprawiedliwego może odnieść wielki skutek.
(17) Eliasz był człowiekiem takim jak każdy z nas. Modlił się on usilnie, żeby nie padał deszcz — i nie było deszczu na ziemi przez trzy lata i sześć miesięcy.
(18) Potem znów się modlił i z nieba spadł deszcz, a ziemia wydała swój plon.
(19) Drodzy bracia, jeśli ktoś z was zboczy od prawdy, a inny go nawróci, (20) niech wie, że ten, kto nawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, uratuje jego duszę od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz