EKU'18, Jakuba 3:13-18
Kto jest wśród was mądry i rozumny?
Niech w nienagannym postępowaniu wykaże się swoimi uczynkami, zachowując mądrą łagodność (łagodność jest cechą mądrości).
Jeżeli zaś jest w waszym sercu gorzka zazdrość i zawiść, to nie bądźcie pyszni i nie kłamcie wbrew prawdzie.
Taka mądrość nie zstępuje z wysoka, ale jest ziemska, zmysłowa, demoniczna. Gdzie bowiem jest zazdrość i zawiść, tam jest także niepokój i wszelki zły czyn.
Mądrość z wysoka natomiast jest przede wszystkim czysta, następnie usposobiona pokojowo, życzliwa, uległa, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, bez uprzedzeń, nieobłudna. Owoc zaś sprawiedliwości jest siany w pokoju dla tych, którzy krzewią pokój.
_________
Łatwo jest pomylić mądrość z inteligencją. Jeśli ktoś ma wszystkie właściwe odpowiedzi i encyklopedyczną wiedzę na wydawałoby się każdy temat, a zwłaszcza na temat wersetów biblijnych, możemy być skłonni założyć, że jest mądry - i rzeczywiście może taki być. Ale równie dobrze może nie być, ponieważ sama zdolność intelektualna i zdolność do zapamiętywania ogromnej liczby faktów niekoniecznie są równoznaczne z mądrością.
Jakub w swoim liście łączy mądrość nie z wiedzą, ale z dobrym postępowaniem i łagodnością.
Ten, kto jest prawdziwie mądry w oczach Boga, będzie działał w sposób zgodny z pokorą (Filipian 2:3-4 I nie czyńcie nic z kłótliwości ani przez wzgląd na próżną chwałę, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie. Niechaj każdy baczy nie tylko na to, co jego, lecz i na to, co cudze.), łagodnością (Efezjan 4:2 ..abyście postępowali.. z wszelką pokorą i łagodnością, z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości) i radością (1 Tesaloniczan 5:16 ..zawsze się radujcie..), których Bóg oczekuje od swojego ludu.
Bóg, który nie potrzebuje doradcy (List do Rzymian 11:34), nie potrzebuje też, byśmy imponowali Mu naszą wiedzą.
Bóg mówi nam raczej, że to, co przyciąga Jego pełne uznania spojrzenie, to mężczyzna lub kobieta, dziewczyna lub chłopiec, którzy są „pokorni i skruszeni w duchu i drżą przed moim słowem” (Iz 66:2).
Jakub używa charakterystycznego określenia dla takiego podejścia do siebie i do życia: „łagodność (która jest nieodłączną cechą) mądrości”.
Prawdziwie mądra osoba wie, jak wiele nie wie. Wie, że bez względu na to, ile wie, jest to tylko niewielka część ogromu wiedzy, którą posiada Bóg. Inteligencja naznaczona mądrością nie będzie skażona efektownymi popisami gadulstwa ani wywyższaniem się nad innymi. Zamiast tego będzie naznaczona pokorą, która zawsze ma na celu budowanie innych za pomocą tego, co mamy - czy to siły fizycznej, intelektualnej, duchowej czy emocjonalnej.
Mądrość jest echem proroka Izajasza, który przyznał: „Pan Bóg dał mi język tych, którzy są nauczani, abym wiedział, jak podtrzymać słowem tego, który jest zmęczony” (Izajasza 50:4).
Prawdziwie mądrzy ludzie mają wysokie mniemanie o Bogu, trzeźwe spojrzenie na samych siebie i wspaniałomyślne spojrzenie na innych ludzi.
Skąd mam wiedzieć, czy mam wysokie mniemanie o Bogu?
- Jestem stale świadomy tego, jak bardzo jestem zależny od Niego i dlatego polegam na Nim we wszystkim.
Skąd będę wiedzieć, czy mam trzeźwe spojrzenie na siebie?
- Jestem świadomy swoich wad i rozumiem, że wszystko, co mam, to tylko to, co otrzymałem od Boga - mam zwyczaj odwracania wzroku od siebie, zamiast kierować go ku sobie.
Skąd mam wiedzieć, czy szlachetnie patrzę na innych ludzi?
- Rutynowo buduję ich, zamiast ich poniżać.
Jest to rodzaj mądrości, która podoba się Bogu i której świat tak bardzo potrzebuje od ciebie - łagodnej mądrości. Mądrości, która przejawia się w dobrym postępowaniu i konsekwentnej łagodności.
W jaki sposób stanowi to dla ciebie wyzwanie?
W jaki sposób będziesz dziś dążyć do życia z tą prawdziwą mądrością?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz