wtorek, 31 grudnia 2024

1.1.25 sr Król Stworzenia




Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię.

Księga Rodzaju 1:1


Sosna długowieczna w Górach Białych w Kalifornii ma ponad 4800 lat. To wyprzedza patriarchę Abrahama o 800 lat!


Jezus, gdy żydowscy przywódcy religijni kwestionowali Jego tożsamość, również twierdził, że jest starszy od Abrahama. „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam” — powiedział — „zanim Abraham się urodził, Ja jestem!” (Jana 8:58). Jego śmiałe stwierdzenie zszokowało tych, którzy się z Nim konfrontowali, i chcieli Go ukamienować. Wiedzieli, że nie odnosił się do wieku chronologicznego, ale w rzeczywistości twierdził, że jest wieczny, przyjmując starożytne imię Boga, „Ja jestem” (patrz Wj 3:14). Jednak jako członek Trójcy mógł On w sposób uzasadniony wysunąć takie twierdzenie.


W Jana 17:3 Jezus modlił się: „To jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś”. 


Nigdy nie było czasu, kiedy Bóg nie istniał. Zanim nastał czas, zanim powstało cokolwiek, istniał Bóg. A ponieważ Jego natura jest niezmienna, więc zawsze istniał w Trójcy - Bóg Ojciec, Bóg Syn i Bóg Duch Święty.


Czytając Biblię, odkrywamy, że każdy członek Trójcy był zaangażowany w stworzenie: Bóg Ojciec podjął inicjatywę, Bóg Duch Święty jest opisany jako „unoszący się nad” działaniami, a Bóg Syn był (sprawcą) pośrednikiem stworzenia we wszystkim, co zostało dokonane (Rdz 1:2-3; J 1:3).


Wszystkie rzeczy jasne i piękne, wszystkie stworzenia wielkie i małe powinny wprawiać nas w podziw; wszystkie zostały ukształtowane na rozkaz Boga. A On jest nie tylko Stwórcą wszystkiego; jest także Panem wszystkiego, co stworzył. Cała natura jest w Jego rękach, pod Jego kontrolą. Gdy widzimy fale rozbijające się o brzeg, cudownie jest wiedzieć, że każda z nich jest wynikiem suwerennych rządów Boga. On nie odsunął się od swojego stworzenia i nigdy tego nie zrobi.


Ważne jest, aby pamiętać, że Bóg jest również transcendentny. Jest na swoim tronie, ponad, poza i odrębny od wszystkiego, co stworzył. To właśnie odróżnia chrześcijaństwo od panteizmu, idei, że świat przyrody jest manifestacją Boga, a zatem wszystko jest w jakiś sposób Jego częścią. W tym przekonaniu nie ośmielamy się zabić pająka ani nadepnąć na mrówkę, ponieważ te stworzenia są boskie. Podobnie, nie powinniśmy ścinać drzew ani jeść mięsa, ponieważ one również są „częściami Boga”. 


Takie nauki są błędne i prowadzą do bałwochwalstwa. Pismo Święte jasno pokazuje, że ludzie raz po raz wybierają oddawanie czci „stworzeniu, a nie Stwórcy” (Rz 1:25). 


Kiedy widzimy wspaniały obraz, słusznie podziwiamy go i cieszymy się nim, a następnie chwalimy malarza. Całe stworzenie jest płótnem Boga i wszystko to mówi o „Jego niewidzialnych atrybutach, a mianowicie o Jego wiecznej mocy i boskiej naturze” (w. 20).


Tylko Bogu należy oddawać cześć, ponieważ stworzenie istnieje dzięki Jego mocy i dla Jego chwały. Jego istnienie nie ma początku ani końca, a On będzie panował wiecznie. On jest Królem. 


Dziś wywyższaj Go tak, jak tylko On na to zasługuje. Idź na spacer lub wyjrzyj przez okno i wychwalaj Go, widząc Jego piękno w tym, co stworzył. Chwal Go, gdy nadal panuje nad swoim stworzeniem, trzymając cię w swojej suwerennej dłoni.


Ten, który jest poza czasem, wszedł w czas, abyśmy mogli żyć wiecznie. 

Żyć wiecznie, to coś więcej niż żyć bardzo,bardzo długo... 

Wypełnił tę misję, umierając za nas i zmartwychwstając. Ze względu na Jego ofiarę oczekujemy przyszłości nie ograniczonej czasem, w której spędzimy wieczność z Nim. On jest tym, który jest poza czasem.


Brak komentarzy: