PSZ, Jakuba 2:23
W ten sposób wypełniły się następujące słowa Pisma:
„Abraham uwierzył Bogu i został uniewinniony”.
Co więcej, Abraham został nawet nazwany przyjacielem Boga!
Obraz Boga w człowieku nie może rozciągać się na każdą część jego istoty, ponieważ Bóg posiada atrybuty, których nie może przekazać żadnemu ze swoich stworzeń, bez względu na to, jak bardzo byłoby ono uprzywilejowane.
Bóg jest niestworzony, samoistny, nieskończony, suwerenny, wieczny; te atrybuty należą wyłącznie do Niego i z samej definicji nie mogą być dzielone z innymi.
Istnieją jednak inne atrybuty, które może On nadać swoim stworzeniom i w pewnym stopniu dzielić ze swoimi odkupionymi dziećmi.
Intelekt, samoświadomość, miłość, dobroć, świętość, litość, wierność - te i kilka innych atrybutów są punktami, w których można osiągnąć podobieństwo między Bogiem a człowiekiem.
To tutaj doświadczana jest bosko-ludzka przyjaźń!
Bóg, będąc doskonałym, ma zdolność do doskonałej przyjaźni. Człowiek, będąc niedoskonałym, nigdy nie może zaznać doskonałości w niczym, a już najmniej w swojej relacji z niepojętym Bogiem.
Im doskonalsza staje się nasza przyjaźń z Bogiem, tym prostsze będzie nasze życie. Te wszystkie oficjalne procedury, które są niezbędne do podtrzymania zwykłej przyjaźni, mogą zostać pominięte, gdy prawdziwi przyjaciele siedzą w swojej obecności. Prawdziwi przyjaciele ufają sobie nawzajem.
Niewątpliwie najwyższym przywilejem przyznanym człowiekowi na ziemi jest przyjęcie do grona przyjaciół Boga. Nic nie jest na tyle ważne, by mogło stanąć na drodze naszej relacji z Bogiem. Powinniśmy dopilnować, aby nic na ziemi nie odgradzało nas od Bożej przyjaźni!
A.W.Tozer
_____________
Przejrzyj stary śpiewnik i zauważ, jak często autorzy pieśni odnosili się do błogosławieństwa Bożej przyjaźni. Zatrzymaj się i zastanów, co to naprawdę oznacza.
Tak, posiadanie ludzkich przyjaciół, którzy ubogacają nasze życie, jest błogosławieństwem. Oddany przyjaciel, jak mówi Księga Przysłów 17:17, „kocha w każdym czasie”, stojąc z nami niezłomnie w słońcu i burzy życia.
Rzeczywiście, niektórzy z nas z wdzięcznością wiedzą z własnego doświadczenia, że „jest przyjaciel, który trzyma się bliżej niż brat” (Przysłów 18:24). Utożsamiamy się z Dawidem i Jonatanem, gdy czytamy o łączącej ich więzi (1 Samuela 18:1).
Przyjaźń na poziomie ludzkim jest wspaniała, ale co z przyjaźnią z Bogiem? To niesamowite błogosławieństwo mieć za przyjaciela Stwórcę i Podtrzymującego nasz wszechświat. Chociaż jest czczony przez niezliczone niebiańskie zastępy, czerpie wielką radość z relacji z nami.
Czy zaniedbujemy przywilej chodzenia z Bogiem, największym ze wszystkich przyjaciół? Dziś z wdzięcznością i podziwem spędźmy z Nim czas na modlitwie i czytaniu Jego Słowa.
Pamiętajmy, że Jezus nazwał swoich naśladowców przyjaciółmi (J 15:15). Co za zaszczyt, że możemy cieszyć się przyjaźnią z Bogiem!
Spędzając czas z Bogiem inwestujesz w przyjaźń... najlepszą, najtrwalszą..
_________
Jakiż to przyjaciel Jezus...
Wierny nam po wieczny czas
On nas z Ojcem swym pojednał
I ratuje zawsze nas
__________
Przypowieści Salomona 17:17
Przyjaciel, w każdym czasie miłość okazuje
A w nieszczęściu bratem się staje
Przyjaźń jest jednym z największych darów życia. Prawdziwi przyjaciele szukają szczególnego rodzaju dobra dla swoich przyjaciół: najwyższego dobra, jakim jest poznanie Boga i kochanie Go całym swoim sercem, duszą i umysłem. Niemiecki pastor i męczennik Dietrich Bonhoeffer powiedział: „Celem przyjaźni jest wyłącznie to, co Bóg chce dla drugiej osoby”.
Jonatan, przyjaciel Dawida, jest doskonałym przykładem prawdziwej przyjaźni. Dawid przebywał na wygnaniu, ukrywając się na pustyni Zif, kiedy dowiedział się, że „Saul wyszedł, aby szukać jego życia” (1 Sam. 23:15). Jonatan udał się do Horesz, aby odnaleźć Dawida. Znaczenie tej sceny leży w intencjach Jonatana: Pomógł on Dawidowi znaleźć siłę w Bogu lub, jak mówi tekst, „wzmocnił jego rękę [uścisk] w Bogu” (w.16).
Taka jest istota chrześcijańskiej przyjaźni. Poza wspólnymi zainteresowaniami, poza uczuciem, poza dowcipem i śmiechem, ostatecznym celem jest zasianie w innych słów życia wiecznego, pozostawienie im przypomnienia o Bożej mądrości, odświeżenie ich ducha słowami Jego miłości i wzmocnienie ich uścisku na Bogu.
Módl się za swoich przyjaciół i proś Boga, aby dał ci słowo „w odpowiednim czasie”, aby pomóc im znaleźć odnowioną siłę w naszym Bogu i Jego Słowie. D.H.Roper
Prawdziwy przyjaciel jest darem od Boga
i przypomina nam, gdzie do Niego droga.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz