I już nie będą nawzajem pouczać się i zachęcać: Poznajcie PANA! Wszyscy oni bowiem znać Mnie będą, od najmniejszego do największego — oświadcza PAN — ponieważ odpuszczę ich winę, a ich grzechu już nie wspomnę.
Jeremiasza 31:34 SNP
W czasach proroka Jeremiasza Bóg odmówił zerwania przymierza, które zawarł ze swoim ludem. Jednak pomimo Jego niezachwianej miłości, lud Boży nadal grzeszył. Pojawił się problem: jak Bóg mógł spełnić obietnice, które złożył, by błogosławić swój lud, skoro ten nieustannie okazywał Mu swoją niewierność?
Jako część swojego wielkiego planu, Bóg zobowiązał się do zawarcia nowego przymierza - dzieła wewnętrznego odrodzenia.
Jak pisze teolog Alec Motyer: „Kiedy Jego lud nie mógł wznieść się na wyżyny Jego standardów, Pan nie obniża swoich wymagań, aby dopasować je do ich zdolności; On przemienia swój lud”.
To nowe przymierze jest celem i obietnicą Boga, aby odrodzić serca przez krew Pana Jezusa. On bierze nasze serca i nadaje im doskonały kształt, jak dopasowanie kawałka układanki, tak aby Jego prawo stało się dla nas rozkoszą.
W Bożej deklaracji nowego przymierza kluczowy jest czasownik „znać”. W oryginalnym języku hebrajskim jego znaczenie jest jasne od samego początku Księgi Rodzaju: bezpośrednie stwierdzenie, że Adam „poznał” swoją żonę i spłodzili dzieci (Rdz 4:1) pokazuje poziom intymności, jaki ten czasownik przekazuje.
Bóg mówi, że kiedy Jego lud dojdzie do zrozumienia Jego miłości, nie będzie się to sprowadzało po prostu do studiowania Biblii trzymając ją przed sobą; będą ludźmi, którzy naprawdę Go znają. Bo Jego Słowo zamieszka w nich.
Tym, o czym Jeremiasz mówił w czasie przyszłym, możemy cieszyć się w teraźniejszości; ponieważ pomiędzy jego proroctwem a naszymi czasami, Pan Jezus podniósł kielich wina w noc przed swoją śmiercią i ogłosił: „Ten kielich, który się za was wylewa, jest nowym przymierzem we krwi mojej” (Łk 22:20).
Dzięki łasce Bożej ty i ja możemy poznać Króla królów i Pana panów. Nie tylko to, ale On również zna każde z naszych imion, indywidualnie; zna nasze potrzeby i jest zaangażowany w nasze dobro. Jezus nosi nasze imiona przed Ojcem - a ze względu na wszystko, czym jest i co uczynił, imiona te są zapisane w Księdze Życia.
Co to za król? Odpowiedź jest poza naszą zdolnością do pełnego zrozumienia. Pewnego dnia zobaczymy Go twarzą w twarz i zrozumiemy znacznie więcej niż dzisiaj.
Jednak już dziś możesz iść z ufnością, która wynika ze świadomości, że znasz Boga, który odkupił cię przez Swojego Syna, który mieszka w tobie i działa w tobie przez Swojego Ducha i w którego sali tronowej pewnego dnia staniesz.
Jeremiasza 31 (BW)
(31) Oto idą dni - mówi Pan - że zawrę z domem izraelskim i z domem judzkim nowe przymierze.
(32) Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, gdy ich ująłem za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej, które to przymierze oni zerwali, chociaż Ja byłem ich Panem - mówi Pan - (33) lecz takie przymierze zawrę z domem izraelskim po tych dniach, mówi Pan:
Złożę mój zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu. Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.
(34) I już nie będą siebie nawzajem pouczać, mówiąc: Poznajcie Pana! Gdyż wszyscy oni znać mnie będą, od najmłodszego do najstarszego z nich - mówi Pan - odpuszczę bowiem ich winę, a ich grzechu nigdy nie wspomnę.
(35) Tak mówi Pan, który ustanowił słońce, by świeciło w dzień, który wyznaczył księżyc i gwiazdy, by świeciły w nocy, który wzburza morze tak, że szumią jego fale, Pan Zastępów jego imię:
(36) Jeżeli by te prawa miały się zachwiać przede mną - mówi Pan - to i ród Izraela przestałby być ludem przede mną przez wszystkie dni.
(37) Tak mówi Pan: Jak nie mogą być zmierzone niebiosa w górze i zbadane fundamenty ziemi w dole, tak i Ja nie odrzucę całego potomstwa Izraela mimo wszystko, co uczynili - mówi Pan.
(38) Oto idą dni - mówi Pan - że miasto będzie odbudowane dla Pana od wieży Chananeela aż do Bramy Narożnej.
(39) A dalej sznur mierniczy będzie biegł wprost ku wzgórzu Gareb i zwróci się ku Gos. (40) I cała Dolina Zwłok i Popiołu, i wszystkie zbocza w kierunku potoku Kidron aż do rogu Bramy Końskiej ku wschodowi będą poświęcone Panu; nie będzie już spustoszone ani zburzone na wieki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz