Iz 42:1-13:
1 Oto mój sługa, którego wspieram, mój wybrany, którego sobie upodobałem. Zesłałem na niego mojego ducha, a on zaniesie narodom sprawiedliwość.
2 Nie będzie krzyczał ani podnosił głosu,
i nikt go nie usłyszy na placach.
3 Trzciny nadłamanej nie złamie
i tlącego się knota nie dogasi.
On wiernie wprowadzi sprawiedliwość.
4 Nie zawaha się i nie załamie, aż utrwali na ziemi sprawiedliwość.
W jego nauce wyspy będą pokładać nadzieję.
5 Tak mówi PAN BÓG, który stworzył niebo i je rozpostarł,
utwierdził ziemię wraz z jej zasobami, ludziom dał na niej tchnienie i ducha tym, którzy po niej chodzą.
6 „Ja, PAN, wezwałem cię, abyś wyzwalał, i ująłem cię za rękę. Ukształtowałem cię i ustanowiłem przymierzem dla ludu, światłością narodów, 7 abyś otworzył oczy niewidomym, abyś więźniów wyprowadził z zamknięcia i uwolnił z lochu pogrążonych w ciemności.
8 Ja jestem PANEM - to jest moje imię.
Chwały mojej nie oddam innemu ani czci mojej bożkom!
9 Oto już dokonało się, co wcześniej powiedziałem, a teraz Ja ogłaszam rzeczy nowe! Zanim nastąpią, pozwalam wam o nich słyszeć”.
10 Śpiewajcie PANU pieśń nową, na całej ziemi głoście Jego chwałę!
Niech wielbi Go morze i to, co je wypełnia, wyspy i ich mieszkańcy!
11 Niech się weseli pustynia z miastami, zamieszkałe osiedla Kedaru!
Niech się radują mieszkańcy Sela,
niech ze szczytów gór brzmią śpiewy radości!
12 Niech oddają chwałę PANU i Jego wspaniałość głoszą na wyspach!
13 PAN wyrusza jak wojownik, jak żołnierz rozbudza swój zapał.
Wznosi okrzyk, woła, z mocą uderza na swych wrogów.
_______________
W 1932 roku Albert Einstein zauważył:
„Nasza sytuacja na tej ziemi wydaje się dziwna. Każdy z nas pojawia się tu mimowolnie i nieproszony na krótki pobyt, nie wiedząc, dlaczego i po co."
Rzeczywiście, nie trzeba długo czekać, by usłyszeć, jak ludzie mówią, że żyjemy w świecie przypadku, w którym historia po prostu się powtarza i nie ma nadrzędnego celu we wszechświecie.
Jeśli to prawda, to trudno będzie znaleźć znaczenie w życiu. Nie pozostaje nic innego, jak tylko żyć, a potem umrzeć.
Bóg przemawia wobec braku celu wynikającego z takiego spojrzenia na rzeczywistość. Ogłasza ostateczną rzeczywistość, która wszystko zmienia:
Siebie.
Bóg przedstawia się, ujawniając swoją tożsamość: „Ja jestem Pan [JHWH]”.
Imię Boga nie jest po prostu tym, jak Go nazywamy; wyraża Jego istotę. Jest jeszcze wiele innych imion Boga w Biblii… zawierają istotne informacje o tym, kim On jest: wieczny, samowystarczalny, suwerenny... i wiele więcej!
Gdy Bóg przemawia, objawia również swoją moc. Niebiosa są Jego projektem, a On jest tym, który rozpostarł ziemię i nadaje kształt i daje życie wszystkiemu, co z niej pochodzi.
Stworzenie jest stabilne i produktywne dzięki Stwórcy. Nie jesteśmy produktem jakiejś samoistnej ewolucji, lecz bezpośrednim dziełem Projektanta. Nie możemy zrozumieć sensu naszego istnienia bez Boga. Nie zostaliśmy stworzeni do egzystencji bez Boga. Nie tak miało być.
A jaki jest teraz Boży cel dla wszystkiego, co stworzył? Zaprowadzić sprawiedliwość na ziemi poprzez zbawienie.
„Ja jestem Pan;
powołałem cię w sprawiedliwości;
wezmę cię za rękę i zachowam;
dam cię jako przymierze dla ludu, światło dla narodów”.
Nie mówi tutaj do nas, ale do Swojego Syna, Sługi, którego przedstawia Izajasz. Kiedy potrzebujemy rady, potrzebujemy przyjaźni, potrzebujemy przebaczenia, potrzebujemy zbawienia, Bóg powiedział: „Oto mój sługa, którego wspieram (popieram)” (Izajasza 42:1).
Nigdy nie będziemy tak usatysfakcjonowani w życiu, jak wtedy, gdy odkryjemy naszą ostateczną rzeczywistość w Chrystusie.
Czerpiąc z tej rzeczywistości, odnajdujemy nasz cel: „chwalić Boga i radować się Nim na wieki.”[katechizm westminsterski]
Jeśli chcesz poznać cel i spełnienie w życiu, musisz tylko poznać i radować się Sługą Pańskim, chwaląc Boga tak, jak uczynił to Symeon: „Moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów, światłość ku objawieniu poganom i ku chwale ludu Twego, Izraela” (Łk 2:30-32).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz