A.Begg 25 czerwca Radując się z innymi

 A.Begg 25 czerwca

Radując się z innymi

"Radujcie się z tymi, którzy się radują, płaczcie z tymi, którzy płaczą". Rzymian 12:15

Wspólna radość jest wspaniałym wyrazem współczucia (sympatii). Zazwyczaj używamy słowa współczucie do opisania wspólnego smutku, ale odnosi się ono również do radości.

Rozumiemy współczucie, gdy używamy go w zdaniu, ale samo słowo może być trudne do zdefiniowania. Rozważmy więc jego przeciwieństwo: apatia. Jeśli apatia jest podobna do powiedzenia: "Nie obchodzi mnie to wcale", to współczucie jest podobne do powiedzenia: "Obchodzi mnie to bardzo". Współczucie to utożsamienie się z doświadczeniem innej osoby.

(PS. gr. apátheia „niewrażliwość” od a „brak” i páthos „doświadczenie, uczucie, namiętność, cierpienie”)

Wielu z nas uważa za naturalne "płakać z płaczącymi". Instynktownie wczuwamy się w rozczarowanie i ból tych, których kochamy i płaczemy na widok lub myśl o ich smutku. Jest to dobra rzecz, ponieważ "noszenie brzemion jedni drugich" jest "wypełnianiem prawa Chrystusowego" (Galacjan 6:2). 

Wejście w radość i sukces innych jest jednak często większym wyzwaniem, ponieważ wymaga od nas pracy wbrew naszej upadłej ludzkiej naturze, która jest podatna na urazę i gorycz. Zamiast tego, by czyjś sukces był dla nas okazją do błogosławienia Boga i dziękowania Mu, tak łatwo staje się on okazją do zazdrości.

Większość z nas wie, jak unikać wyrażania zazdrości. Istnieje jednak ogromna różnica między niewyrażaniem zazdrości a jej nieodczuwaniem. Możemy zmodyfikować nasze zachowanie na tyle, by jej nie okazywać, ale doprowadzenie nas do punktu, w którym nie będziemy jej odczuwać, wymaga duchowej przemiany. 

Ta transformacja zaczyna się od właściwego zrozumienia naszej tożsamości jako członków ciała Chrystusa. Paweł mówi, że "choć jest nas wielu, jesteśmy jednym ciałem w Chrystusie, a każdy z osobna jesteśmy nawzajem dla siebie członkami" (Rz 12:5). Bycie w Chrystusie oznacza, że jesteśmy członkami Jego i siebie nawzajem.

Mówiąc inaczej: jeśli jesteśmy w Chrystusie, wszyscy jesteśmy w tej samej drużynie. Kiedy to zrozumiemy, będzie dla nas tak naturalne, jak dla piłkarza cieszenie się ze zwycięskiego gola kolegi z drużyny w taki sam sposób, jakby sam go strzelił. Jako lud Boży wygrywamy i przegrywamy - cieszymy się i smucimy - razem.

Słowo Boże wzywa cię do "prawdziwej miłości" (Rzymian 12:9) - a prawdziwa, Chrystusowa miłość zmienia twoje uczucia tak, że zazdrość ustępuje miejsca radości, a apatia prawdziwemu współczuciu. 

-Czy jest ktoś, od kogo trzymasz się z daleka w jakiś sposób, czy to w radości, czy w smutku? 

-Czy zastanawiałeś się, kogo mógłbyś dziś zachęcić? Prawie na pewno jest ktoś, kto potrzebuje, abyś wyciągnął do niego rękę i dał mu znać, że jesteś z nim, modlisz się za niego i jesteś przy nim, gdy idzie ciemną doliną. Podobnie będzie z kimś, z kim możesz podzielić się radością i po prostu dać mu znać, że chwalisz Boga za Jego łaskę w jego życiu. 

-Bądź kimś, o kim coraz częściej można powiedzieć: "Chyba nikt tak bardzo się nie przejmuje i nikimu tak bardzo nie zależy, jak jemu". 

-Poproś “Boga wszelkiego współczucia i pocieszenia”, aby działał w tobie przez Swojego Ducha, aby ukształtować cię na taką osobę już dziś.

2 Koryntian 1:2-7

bw:

(2) Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa. 

(3) Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy, (4) który pociesza nas we wszelkim utrapieniu naszym, abyśmy tych, którzy są w jakimkolwiek utrapieniu, pocieszać mogli taką pociechą, jaką nas samych Bóg pociesza. 

(5) Bo, jak liczne są cierpienia Chrystusowe wśród nas, tak też i przez Chrystusa obficie spływa na nas pociecha. 

(6) Jeśli tedy utrapienie nas spotyka, jest to dla waszego pocieszenia i zbawienia; jeśli zaś pocieszenie, jest to ku waszemu pocieszeniu, którego doświadczacie, gdy w cierpliwości znosicie te same cierpienia, które i my znosimy; (7) a nadzieja nasza co do was jest mocna, gdyż wiemy, iż jako w cierpieniach udział macie, tak i w pociesze. 

sz:

(2) Niech Bóg, nasz Ojciec, i Pan Jezus Chrystus obdarzają was swoją łaską i pokojem! 

(3) Jak wspaniały jest Bóg, Ojciec Jezusa Chrystusa, naszego Pana, źródło miłosierdzia i ogromnej zachęty! 

(4) To On dodaje nam otuchy w każdej trudnej sytuacji, byśmy i my mogli tę Jego pociechę wlewać w serca innych - w każdym ich trudnym położeniu. 

(5) Bo im więcej cierpimy dla Chrystusa, tym więcej doznajemy od Niego pokrzepienia. 

(6) Jeżeli spotykają nas przykrości - to ku zachęcie i zbawieniu dla was. 

A gdy doznajemy pocieszenia - to również ku zachęcie dla was, byście wytrwale znosili cierpienia, jakich i my doznajemy. 

(7) Jesteśmy więc pełni ufności, bo wiemy, że macie udział nie tylko w cierpieniach, ale i w pociesze.