Begg May 10 Zasady i warunki naśladowania Jezusa

 Begg May 10

Zasady i warunki naśladowania Jezusa

"Jeśli kto chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie 

i weźmie krzyż swój, i niech mnie naśladuje. 

Bo kto by chciał zachować swoje życie, straci je, 

ale kto straci swoje życie ze względu na mnie i na ewangelię, ten je zachowa." 

Marka 8:34-35

Niewiele można zrobić w internecie, nie zgadzając się na warunki użytkowania. A kiedy już zaznaczymy pole "zgadzam się", karty kredytowe, platformy mediów społecznościowych i strony internetowe będą nas od czasu do czasu informować, że ich polityka prawna uległa zmianie - i że aby nadal korzystać z oferowanych przez nie usługi, musimy zaakceptować nowe.

Zmiany tego typu mogą być częste i subtelne. Jest praktycznie niemożliwe, żeby na nie wszystkie zwracać baczną uwagę lub śledzić. Na szczęście jednak zasady i warunki bycia naśladowcą Chrystusa nigdy się nie zmieniły i nigdy nie zmienią. Nie można ich odwołać ani dostosować do naszych preferencji, ponieważ ustanowił je Bóg. W tych wersetach Syn Boży określa "zasady i warunki" stawania się jednym z Jego naśladowców oraz otrzymywania życia wiecznego.

Czasami zachowujemy się tak, jakby posłuszeństwo Panu zależało wyłącznie od naszej siły i zabiegów. Prawda jest jednak zupełnie inna! Biblia mówi, że tak jak wyrażamy zaufanie Jezusowi w odpowiedzi na Jego inicjatywę i łaskę (Efezjan 2:8), tak też ta sama łaska podtrzymuje nas i sprawia, że możemy nadal za Nim podążać (Filipian 1:6). On kształtuje nasze umysły, naszą moralność, nasze zachowania i sposób bycia, abyśmy mogli być poddani kontroli Tego, którego uznaliśmy za Króla.

Jednym z "warunków" naśladowania Chrystusa jest więc to, że w naszym życiu nie chodzi już o nas samych. Nasza osobista odrębność i życiowe cele nie są już priorytetem. Zamiast tego jesteśmy przemieniani, aby przynosić owoce widoczne dla świata zewnętrznego poprzez naszą jedność z Chrystusem. On wzywa nas do radykalnego odrzucenia samouwielbienia, czyli bałwochwalstwa skupionego na własnej osobie.

Zapierając się siebie, bierzemy nasz krzyż i idziemy za Nim. Niestety, metafora "brania na siebie krzyża" jest często trywializowana; dobrze byłoby pamiętać, że ukrzyżowanie było w rzeczywistości jedną z najbardziej brutalnych i strasznych form egzekucji, jakie ludzkość kiedykolwiek wymyśliła. Używając obrazu noszenia krzyża, Jezus podkreśla, że bycie uczniem wiąże się z wielkim kosztem.

Ale Chrystus nie wzywa nas do zrobienia czegoś, czego On jeszcze nie dokonał. To właśnie na krzyżu kupił nas za cenę swojego życia (1 Koryntian 6:20). Chodzenie z Nim w uczniostwie jest więc marszem zarówno w kierunku śmierci swojego starego "ja", jak i w kierunku życia wiecznego. Nie jest to lekki spacerek, ale żywa, pełna oddania ofiara, ponieważ nie należymy już do samych siebie. 

Bądź jednak dobrej myśli, bo w tym marszu jest też piękno. Pewnego dnia Syn Człowieczy powróci w mocy i chwale, i w swoim królestwie dokończy odkupienia tego, co uległo zepsuciu. Do tego czasu, tracenie naszego życia w imieniu Królestwa Bożego jest dobrym posunięciem, bez względu na cenę.

1 Piotra 3:13 – 4:11 bwp

(13) Zresztą któż wam będzie przeszkadzał w gorliwym spełnianiu dobrych uczynków? 

(14) A nawet gdybyście z powodu waszej sprawiedliwości musieli cierpieć to błogosławieni jesteście. Tylko nie obawiajcie się ich gróźb i nie dajcie się zastraszyć. 

(15) Chrystusa zaś czcijcie w sercach waszych jak waszego Pana i zawsze bądźcie gotowi udzielić odpowiedzi tym, którzy pragnęliby wyjaśnień co do ożywiającej was nadziei. 

(16) Czyńcie to jednak z całą skromnością, łagodnie, z zachowaniem pełnego spokoju sumienia, a wówczas ci, którzy wypowiadają się źle o waszym postępowaniu w Chrystusie, zostaną zawstydzeni z powodu rzucanych na was oszczerstw. 

(17) Lepiej bowiem jeśli taka jest wola Boża cierpieć z powodu dobrych niż z powodu złych uczynków. 

(18) Chrystus bowiem również raz jeden umarł za grzechy; 

On będąc sprawiedliwym [oddał życie] za niesprawiedliwych, aby was wszystkich doprowadzić do Boga. 

Poniósł co prawda śmierć na ciele, lecz Duchem został powołany do życia. 

(19) Za sprawą owego Ducha poszedł nawet ogłosić zbawienie duchom znajdującym się w otchłani. 

(20) [Przebywały one tam] z powodu nieposłuszeństwa, którego dopuściły się wtedy, kiedy to Bóg w swej wielkiej cierpliwości oczekiwał [na owo posłuszeństwo]. Działo się to za dni Noego, gdy była budowana arka, mająca potem ocalić przez wodę niewielką liczbę bo zaledwie osiem dusz. 

(21) Was zaś ocala dziś chrzest, którego tamta woda była zapowiedzią, jednak nie przez obmycie z brudu cielesnego, lecz przez to, że zwracacie się do Boga z gorącą prośbą o czyste sumienie, kierując [do Niego] swe modły przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, (22) który zasiada po prawicy Ojca, gdzie znalazł się wstąpiwszy do nieba, by panować nad aniołami, Zwierzchnościami i Potęgami.

4(1) A skoro Chrystus cierpiał w ciele, wy również bądźcie przygotowani na to samo, pamiętając, że kto poddaje uciskowi swoje ciało tym samym obumiera dla grzechu po to, (2) by zgodnie z wolą Bożą w postępowaniu swym nie kierować się pożądliwościami doczesnego życia. 

(3) Przecież już dostatecznie długo hołdowaliście pogańskim zasadom życia: oddawaliście się rozwiązłości, wszelkim pożądaniom, pijaństwu, obżarstwu, zabawom wyuzdanym i bałwochwalstwu. 

(4) I dziwią się dziś źle o was mówiąc, że nie pozwalacie się już unosić tym samym prądom co inni. 

(5) Będą musieli jednak zdać sprawę ze wszystkiego przed Tym, który już niebawem przyjdzie sądzić żywych i umarłych. 

(6) Bo przecież i umarłym była głoszona Ewangelia, aby poniósłszy kiedyś karę na ciele mieli jednak życie Boże dla duszy. 

(7) A koniec wszechrzeczy jest już bliski. Bądźcie więc roztropni, trzeźwi i gotowi do modlitwy. 

(8) Nade wszystko jednak nie ustawajcie w miłości jedni ku drugim, gdyż miłość pokrywa wiele grzechów. 

(9) Bądźcie też gościnni dla siebie nawzajem bez żadnego utyskiwania. 

(10) Jedni drugim niech śpieszą z pomocą, każdy według otrzymanych od Boga darów, abyście wszyscy mogli się okazać dobrymi szafarzami różnorakich łask Bożych. 

(11) Jeżeli ktoś posiada dar słowa, niech wypowiada słowa prawdziwie Boże. 

Jeśli ktoś sprawuje jakiś urząd, niech czyni to według mocy, której mu Bóg udzielił, tak aby we wszystkim był uwielbiony Bóg przez Jezusa Chrystusa. 

Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen.

bw:

3

(13) I któż wyrządzi wam co złego, jeżeli będziecie gorliwymi rzecznikami dobrego? 

(14) Ale chociażbyście nawet mieli cierpieć dla sprawiedliwości, błogosławieni jesteście. Nie lękajcie się więc gróźb ich i nie trwóżcie się. 

(15) Lecz Chrystusa Pana poświęcajcie w sercach waszych, zawsze gotowi do obrony przed każdym, domagającym się od was wytłumaczenia się z nadziei waszej, (16) lecz czyńcie to z łagodnością i szacunkiem. Miejcie sumienie czyste, aby ci, którzy zniesławiają dobre chrześcijańskie życie wasze, zostali zawstydzeni, że was spotwarzali. 

(17) Lepiej bowiem jest, jeżeli taka jest wola Boża, cierpieć za dobre niż za złe uczynki. 

(18) Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was przywieść do Boga; w ciele wprawdzie poniósł śmierć, lecz w duchu został przywrócony życiu. 

(19) W nim też poszedł i zwiastował duchom będącym w więzieniu, (20) które niegdyś były nieposłuszne, gdy Bóg cierpliwie czekał za dni Noego, kiedy budowano arkę, w której tylko niewielu, to jest osiem dusz, ocalało przez wodę. 

(21) Ona jest obrazem chrztu, który teraz i was zbawia, a jest nie pozbyciem się cielesnego brudu, lecz prośbą do Boga o dobre sumienie przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, (22) który wstąpił na niebiosa, siedzi na prawicy Bożej, a poddani mu są aniołowie i zwierzchności, i moce.

4

(1) Ponieważ więc Chrystus cierpiał w ciele, uzbrójcie się też i wy tą myślą, gdyż kto cieleśnie cierpiał, zaniechał grzechu, (2) aby pozostały czas doczesnego życia poświęcić już nie ludzkim pożądliwościom, lecz woli Bożej. 

(3) Dość bowiem, że w czasie minionym spełnialiście zachcianki pogańskie oddając się rozpuście, pożądliwości, pijaństwu, biesiadom, pijatykom i bezecnemu bałwochwalstwu. 

(4) Przy tym dziwią się temu, że wy nie schodzicie się razem z nimi na takie lekkomyślne rozpusty, i oczerniają was. 

(5) Zdadzą oni sprawę temu, który gotów jest sądzić żywych i umarłych. 

(6) W tym celu bowiem i umarłym głoszona była ewangelia, aby w ciele osądzeni zostali na sposób ludzki, ale w duchu żyli na sposób Boży. 

(7) Lecz przybliżył się koniec wszystkiego. Bądźcie więc roztropni i trzeźwi, abyście mogli się modlić. 

(8) Nade wszystko miejcie gorliwą miłość jedni ku drugim, gdyż miłość zakrywa mnóstwo grzechów. 

(9) Okazujcie gościnność jedni drugim bez szemrania. 

(10) Usługujcie drugim tym darem łaski, jaki każdy otrzymał, jako dobrzy szafarze rozlicznej łaski Bożej. 

(11) Jeśli kto mówi, niech mówi jak Słowo Boże. Jeśli kto usługuje, niech czyni to z mocą, której udziela Bóg, aby we wszystkim był uwielbiony Bóg przez Jezusa Chrystusa. Jego jest chwała i moc na wieki wieków. Amen.