środa, 17 maja 2023

Begg 18 maja Pokora i wdzięczność śpią w tym samym łóżku

 Begg 18 maja

Przychylność i zaopatrzenie

Hope Presbyterian Church: Columbus, OH > Ruth & Boaz

    “Wtedy Rut upadła na twarz, pokłoniła się Boazowi aż do ziemi i powiedziała: 

Co sprawiło, że znalazłam łaskę w twoich oczach i że w ogóle zwracasz na mnie uwagę? Przecież ja jestem cudzoziemką.” Ruth 2:10


Tylko serce, które wie, że jest niegodne łaski, 

będzie odpowiednio zdumione jej otrzymaniem.


Rut była pracowita. Pod wieloma względami, gdy zbierała zboże za robotnikami na polu Boaza, była przykładem późniejszego napomnienia apostoła Pawła skierowanego do Tesaloniczan: "Starajcie się żyć cicho, dbajcie o własne sprawy i pracujcie własnymi rękami (...), abyście postępowali właściwie wobec obcych i od nikogo nie byli zależni" (1 Tesaloniczan 4:11-12).


Pomimo tego, że była owdowiała w obcym kraju z owdowiałą teściową, Rut nie siedziała i nie użalała się nad sobą, czekając na jakąś spektakularną interwencję. Zamiast tego skorzystała z nadarzającej się okazji - udała się na pole, aby pozbierać pozostałe kłosy - i w ten sposób zapewnić utrzymanie sobie i Noemi. Nie tylko wzięła na siebie odpowiedzialność za zapewnienie utrzymania, ale także podeszła do swojego zadania, które wymagało długich godzin pracy i niewielu przerw, z silną, wytrwałą etyką pracy (Rut 2:7).


We wszystkich tych sprawach Rut ani nie domagała się uznania, ani nie uważała, że zasługuje na łaskę. Zamiast gratulować sobie swoich wysiłków lub przypisywać sobie zasługi za podjęcie decyzji o pracy na polu Boaza, uważała, że jej praca jest niczym więcej niż jej obowiązkiem. Dlatego, gdy Boaz ją pobłogosławił (Rut 2:8-9), zareagowała zdumieniem i wdzięcznością. Wiedziała, że nic jej się od niego nie należy, więc przyjęła to jako dar.


Pokora i wdzięczność śpią w tym samym łóżku. 

Niewdzięczne serce chodzi w parze z dumą, 

ale pokorne serce zawsze będzie wdzięczne.


Łaska i ochrona ze strony Boaza zapowiadały tą odwieczną łaskę i ochronę, którą Bóg oferuje nam poprzez większego potomka Boaza, Jezusa Chrystusa. Podobnie jak Rut, możemy uniżyć się, widząc echa naszej wiecznej historii w jej historii. Przyglądając się jak Boaz oferuje Rut jedzenie i wodę (Rut 2:9, 14), możemy w wyobraźni dostrzec, jak ich twarze zmieniają się w twarze innego mężczyzny i kobiety - Jezusa i kobiety przy studni w Samarii, gdzie Syn Boży zaoferował wieczną wodę, która ugasiła jej duchowe pragnienie (Jana 4:1-45). 

Boaz zaspokoił fizyczne potrzeby Rut tamtego dnia; 

Chrystus zaspokaja każdą naszą potrzebę na wieczność. 

On jest Wodą Żywą i Chlebem Życia dla nas wszystkich.


"Dlaczego znalazłam łaskę w twoich oczach, że zwracasz na mnie uwagę, skoro jestem cudzoziemką?". To samo pytanie powinno regularnie pojawiać się na naszych ustach: "Panie Jezu, dlaczego znalazłem łaskę w Twoich oczach, że mnie kochasz, skoro jestem grzesznikiem?". 

Odpowiedź jest prosta: taka jest istota łaski

Bez względu na to, co robimy dla naszych rodzin, naszych kościołów i naszego Pana, jesteśmy traktowani przez Boga przychylnie tylko i wyłącznie dzięki Jego łasce. 

Nie masz żadnej innej podstawy i nie potrzebujesz żadnej innej. Z powodu łaskawego Bożego zaopatrzenia możesz śpiewać: 

"Na Chrystusie, litej skale, stoję; 

inny grunt to diabelskie podwoje."


- Niech twoje serce dziś śpiewa ze zdumienia nad łaską, którą otrzymałeś.


“On Christ, the solid rock, I stand; all other ground is sinking sand.” [Edward Mote, “My Hope Is Built on Nothing Less” (1834)]


Efezjan 2:11-22 lit

(11) Dlatego pamiętajcie, że wy, niegdyś poganie z pochodzenia, zaliczani do nieobrzezanych przez tych, którzy nazywają się obrzezanymi od znaku dokonanego ręką na ciele, (12) żyliście bez Chrystusa. 

Byliście odcięci od wspólnoty Izraela, obcy przymierzom związanym z obietnicą, bez nadziei i bez Boga na tym świecie. 


(13) Jednak teraz, w Chrystusie Jezusie, wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy — dzięki krwi Chrystusa. 


(14) On bowiem jest naszym pokojem. 

On z dwóch grup ludzi uczynił jedną, gdy kosztem swego ciała usunął wrogość, mur podziału, który je rozdzielał. 

(15) On zniósł Prawo oparte na przykazaniach, by — wnosząc pokój — stworzyć w sobie samym z dwóch jednego nowego człowieka (16) i obu pojednać z Bogiem w jednym ciele przez krzyż, na którym zniszczył wrogość. 


(17) A gdy przyszedł, ogłaszał pokój. 

Niósł go wam, pochodzącym z daleka, podobnie jak tym pochodzącym z bliska, (18) gdyż przez Niego mamy dostęp do Ojca, jedni i drudzy, w jednym Duchu. 


(19) Tak więc nie jesteście już obcymi, przybyszami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga. 

(20) Stoicie na fundamencie apostołów i proroków. 

Jego kamieniem węgielnym jest Chrystus Jezus

(21) W Nim cała budowla, jako spójna całość, rośnie na święty przybytek w Panu. 

(22) W Nim również wy wspólnie się budujecie na mieszkanie Boga w Duchu.


sz

(11) Nie zapominajcie więc, że kiedyś byliście poganami, "nieobrzezańcami" według tych, którzy mają fizyczny znak obrzezania, (12) że żyliście bez Chrystusa, nie należeliście do Izraela, narodu wybranego, ani nie doświadczaliście obietnic płynących z Bożego przymierza. Żyliście w tym świecie bez nadziei i bez Boga


(13) Teraz jednak wy, niegdyś Bogu obcy, staliście się Mu bliscy dzięki przelanej krwi Chrystusa, do którego należycie. 

(14) On bowiem daje nam pokój. 

On, przez swoją śmierć, zjednoczył Żydów i pogan, burząc dzielący ich mur wrogości (15) i zakończył system żydowskich praw - po to, by z tych dwóch grup stworzyć jeden, nowy rodzaj człowieka i zaprowadzić pokój. 


(16) Przez śmierć na krzyżu pojednał z Bogiem i jednych, i drugich, i umieścił ich w jednym ciele. Zlikwidował w ten sposób ich wzajemną wrogość. 

(17) Tę wieść o pokoju przyniósł zarówno wam, obcym Bogu, jak i bliskim Mu Żydom. 

(18) Bo to dzięki Chrystusowi wszyscy mamy dostęp do Boga Ojca - przez jednego Ducha. 


(19) Nie jesteście już więc cudzoziemcami ani obcymi! 

Jesteście obywatelami nieba i domownikami Boga. 

(20) Jesteście Jego domem, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, a kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus. 


(21) Dzięki Jego mocy spajania cała budowla wznosi się jako święta świątynia dla Pana. 

(22) I dzięki Niemu również wy jesteście częścią tej budowli, w której mieszka Bóg przez Ducha Świętego.


Brak komentarzy: