Begg 22 maja
Wyobcowanie - ukrzyżowane
"Byliście umarłymi w występkach i grzechach, w których niegdyś chodziliście".
Efezjan 2:1-2
Choć może to zabrzmieć dziwnie i konfrontacyjnie, Biblia porównuje niezbawionych do chodzących trupów. Poza Jezusem Chrystusem wszyscy ludzie są "martwi" w swoich przewinieniach i grzechach.
Biblijny obraz ludzkości powinien łagodzić nasze oczekiwania co do tego, jak może wyglądać życie poza Bożym królestwem. Edukacja jest niezwykle ważna. Prawodawstwo jest oczywiście konieczne. Ale ani jedno, ani oba razem nie są w stanie poradzić sobie z podstawowymi problemami ludzkiego serca.
Światowe środki zaradcze pomagają nam tylko do pewnego stopnia, ponieważ nie są w stanie rozwiązać największego problemu: nasza “stara” natura.
“Przyjaciele, kiedyś byliście martwi duchowo, pogrążeni w grzechach i przestępstwach. Żyliście jak cały ten świat, posłuszny swemu duchowemu władcy, panującemu nad siłami zła, który obecnie działa przez pewnych zbuntowanych ludzi. Kiedyś my wszyscy, tak jak oni, tkwiliśmy w pożądaniach ciała, ulegając jego zachciankom i grzesznym myślom. Tak jak na wszystkich ludziach, ciążył na nas Boży gniew.” (Efezjan 2:1-3 sz).
Wyobcowanie, które charakteryzuje ludzkość poza Chrystusem, jest przede wszystkim wertykalne: wyobcowanie od Boga. Jednak jej skutki rozlewają się w innych kierunkach. W liście do Efezjan Paweł opisuje, w jaki sposób to pionowe wyobcowanie wpłynęło na poziome relacje między Żydami i poganami (Efezjan 2:11-12).
Głęboko zakorzeniona wrogość między Żydami i poganami w starożytnym świecie była spowodowana niczym innym, jak tylko ludzkim grzechem. Jedni i drudzy byli oddzieleni od Boga, co reprezentowała zasłona wisząca w świątyni, i jedni i drudzy byli oddzieleni od siebie metaforycznym murem, który wznosił się między nimi (w. 14).
Prawda jest taka, że bez Chrystusa tego rodzaju wrogość będzie trwać nadal. Chociaż dobrze jest inwestować w nasze społeczności i pracować na rzecz prawdziwych zmian w naszym społeczeństwie i dla dobra naszych sąsiadów (i rzeczywiście Bóg kieruje swoim ludem, aby to robił - zobacz na przykład Jeremiasza 29:7), to nie jest to miejsce, w którym chrześcijanin ostatecznie koncentruje swoją główną energię w służbie lub pokłada nadzieję na odnowę.
W Jezusie, i tylko w Jezusie, Bóg stworzył i nadal tworzy nową społeczność, w której dzielące bariery są przełamywane przez łaskę. Bóg zapewnił w prawdziwym lokalnym kościele "genetyczny wzorzec" dla "naprawy zepsutego świata." [Christopher Ash]
Kiedy ludzie napotykają kościoły, w których ten wzorzec jest widoczny, doświadczają smaku tego, co Bóg planuje uczynić, gdy grzech, łzy i smutek już się skończą, gdy w nowym niebie i na nowej ziemi wszystko, co On zamierzył, zostanie doprowadzone do doskonałości.
Alienacja - zarówno wertykalna, jak i horyzontalna - jest nieunikniona poza Chrystusem. Ale w Chrystusie i w społeczeństwie, które On buduje i którego jest głową, takie wyobcowanie zostało ukrzyżowane.
Poważne traktowanie rzeczywistości grzechu oznacza, że ty i ja będziemy inwestować w jakikolwiek sposób w nasz lokalny kościół, aby zapewnić, że jest to miejsce, w którym łaska zburzyła bariery, a wzór przyszłego królestwa Bożego jest wyraźnie widoczny. Dopóki tam nie dotrzemy, mamy możliwość pracy na rzecz tegoż Królestwa i cieszenia się jego przedsmakiem już teraz .
2 Jana
bw
(1) Starszy do wybranej pani i do jej dzieci (Zbór), które w prawdzie miłuję ja, a nie tylko ja, lecz i wszyscy, którzy poznali prawdę, (2) ze względu na prawdę, która mieszka w nas i będzie z nami na wieki:
(3) Łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i od Jezusa Chrystusa, Syna Ojca, niechaj będzie z nami w prawdzie i w miłości.
(4) Uradowałem się bardzo, że między dziećmi twoimi znalazłem takie, które chodzą w prawdzie, jak przykazał nam Ojciec.
(5) A teraz proszę cię, pani, abyśmy wzajemnie się miłowali, a nie podaję ci tego, jako nowego przykazania, lecz jako przykazanie, które mieliśmy od samego początku.
(6) A to jest miłość, abyśmy postępowali według przykazań jego. Takie jest to przykazanie, które słyszeliście od początku, aby było zasadą waszego postępowania.
(7) Bo wyszło na świat wielu zwodzicieli, którzy nie chcą uznać, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele. Taki jest zwodzicielem i antychrystem.
(8) Miejcie się na baczności, abyście nie utracili tego, nad czym pracowaliśmy, lecz abyście pełną zapłatę otrzymali.
(9) Kto się za daleko zapędza i nie trzyma się nauki Chrystusowej, nie ma Boga.
Kto trwa w niej, ten ma i Ojca, i Syna.
(10) Jeżeli ktoś przychodzi do was i nie przynosi tej nauki, nie przyjmujcie go do domu i nie pozdrawiajcie.
(11) Kto go bowiem pozdrawia, uczestniczy w jego złych uczynkach.
(12) Miałbym wam wiele do napisania, ale nie chcę tego pisać piórem i atramentem, wszak spodziewam się być u was i osobiście z wami porozmawiać, ażeby radość nasza była zupełna.
(13) Pozdrawiają cię dzieci siostry twojej wybranej.
sz
(1) Ja, starszy kościoła, piszę do wybranej przez Boga Pani, i do jej dzieci, które darzę prawdziwą miłością - wraz tymi wszystkimi, którzy poznali prawdę.
(2) Bo prawda jest w nas i pozostanie na zawsze.
(3) Niech Bóg Ojciec i Jego Syn, Jezus Chrystus, obdarzają nas swą łaską, miłosierdziem i pokojem - w prawdzie i miłości.
(4) Jakże się ucieszyłem, słysząc, że twoje dzieci żyją w prawdzie, zgodnie z nakazem naszego Ojca.
(5) Choć przykazanie, o którym teraz piszę, nie jest nowe, bo znamy je od początku, to jednak proszę cię, Pani, byśmy wszyscy darzyli się wzajemną miłością.
(6) Miłość tę wyrażamy, żyjąc według Bożych przykazań.
A przykazanie miłości poznaliście od samego początku, by według niego żyć.
(7) Piszę o tym, bo wielu fałszywych nauczycieli pojawiło się na świecie. Nie uznają oni, że Jezus Chrystus przyszedł na ziemię jako prawdziwy człowiek. Ktoś taki jest zwodzicielem i przeciwnikiem Chrystusa - antychrystem.
(8) Uważajcie więc, byście nie zaprzepaścili tego wszystkiego, co w was zbudowaliśmy - by otrzymać od Pana wspaniałą nagrodę.
(9) Bo jeśli ktoś wychodzi poza ramy nauki Chrystusa i nie trwa w niej, odwraca się od Boga.
Ten natomiast, kto jest jej wierny, trwa i w Ojcu, i w Synu.
(10) Jeśli przyjdzie do was jakiś nauczyciel, który nie głosi tej nauki, nie zapraszajcie go do domu ani nawet nie pozdrawiajcie.
(11) Bo kto takiego serdecznie wita, staje się uczestnikiem jego złych czynów.
(12) Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale nie chcę teraz o tym pisać.
Spodziewam się bowiem porozmawiać z wami osobiście - ku naszej wspólnej radości.
(13) Pozdrowienia przesyłają wam dzieci twojej siostry, również wybranej przez Boga.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz