Begg 18 kwietnia
Bóg wie najlepiej
“Panie, nie wywyższa się serce moje
I nie wynoszą się oczy moje;
Ani nie chodzi mi o rzeczy zbyt wielkie
I zbyt cudowne dla mnie.
Zaiste, uciszyłem i uspokoiłem mą duszę;
Jak dziecię odstawione od piersi u swej matki,
Tak we mnie spokojna jest dusza moja.”
Psalm 131:1-2
Proces odstawiania dziecka od matki może być trudny, ale jest konieczny dla zdrowego rozwoju i dojrzałości. W dzisiejszej kulturze zachodniej odstawienie od piersi następuje w bardzo młodym wieku, zanim osobowość zacznie się naprawdę ujawniać. Kiedy ten psalm był pisany, odstawianie od mleka matki miało miejsce znacznie później, około trzeciego roku życia.
Odstawienie od piersi może więc być dla dziecka dezorientującym wyzwaniem, ponieważ uczy się ono rezygnować z czegoś, co wcześniej sprawiało mu radość. Po odstawieniu od piersi dziecko było "uspokojone i wyciszone".
Teraz musiało nauczyć się, że nadal będzie miało zapewnioną opiekę i będzie mogło cieszyć się czasem spędzanym z matką bez względu na wszystko. Ukojenie nie będzie już zależne od samego karmienia ale obecności karmicielki.
Co więcej, dziecko odstawione od piersi uczyło się, że matka wie najlepiej, nawet gdy pociecha była odbierana. Taka decyzja, z punktu widzenia trzylatka, musiała wydawać się co najmniej kłopotliwa.
Podobnie jak w przypadku odstawionego od piersi dziecka, ważne jest, abyśmy jako duchowe dzieci uznali, że nie zawsze wiemy, co jest dla nas najlepsze. Możemy ufać, że nasz Ojciec w niebie wie najlepiej. Jednak zbyt często nasze dumne serca sprawiają, że kwestionujemy tajemne Boże drogi. Domagamy się wyjaśnień, dlaczego doświadczamy bólu, kłopotów lub strat, ale zdajemy się nie dostrzegać, że nasze pytania mogą być wyrazem arogancji.
Pytania są nieuniknione; są nieodłączną częścią podróży. Ale prawdziwe zadowolenie można znaleźć w tym, że uczymy się, jak okiełznać nasze pytania. Ukojenie mówi: "Nawet gdy nie mogę zrozumieć, wciąż mogę zaufać".
Musimy uważać, abyśmy w naszej dumie nie żądali od Garncarza wyjaśnień, dlaczego zrobił garnek w taki a nie inny sposób (Izajasza 45:9). Szczegółowa wola i drogi Boga są tajemnicą, ale zawsze są dobre, bo On jest naszym Ojcem.
Z pomocą Pana możemy ćwiczyć się w skupieniu na Jego opatrzności i przypominać sobie, że nasze okoliczności są tymczasowe, że nasz Ojciec wie, co w nich robi i że nie mogą one pozbawić nas radości i chwały, które ostatecznie są nasze w Chrystusie. W takich okolicznościach nasza dusza może być spokojna.
W życiu chrześcijańskim uczucie ukojenia jest często osiągane poprzez doświadczenie zamieszania i dyskomfortu, ponieważ uczymy się mówić: "Mój Ojciec sprawuje tutaj władzę i działa dla mojego dobra jako Jego dziecka. Nie muszę tego rozumieć, ponieważ mogę Mu zaufać. Mam Go i On mi wystarcza. Moja dusza jest spokojna, nawet w tej burzy". Jakże wspaniałą prawdę możemy dziś ogłosić!
Psalm 34
1
Dawidowy, gdy udawał obłąkanego przed Abimelechem, a wypędzony przez niego, odszedł.
2
Będę błogosławił Pana w każdym czasie,
Chwała jego niech będzie zawsze na ustach moich!
3
Dusza moja będzie się chlubić Panem!
Niechaj słuchają pokorni i weselą się!
4
Wysławiajcie Pana ze mną!
Wywyższajmy wspólnie imię jego!
5
Szukałem Pana i odpowiedział mi,
I uchronił mnie od wszystkich obaw moich.
6
Spójrzcie na niego, a zajaśniejecie
I oblicza wasze nie okryją się wstydem!
7
Ten biedak wołał, a Pan słuchał
I wybawił go z wszystkich ucisków jego.
8
Anioł Pański zakłada obóz
Wokół tych, którzy się go boją, i ratuje ich.
9
Skosztujcie i zobaczcie, że dobry jest Pan: 1P.2:3 (Jako nowonarodzone niemowlęta, zapragnijcie nie sfałszowanego duchowego mleka, abyście przez nie wzrastali ku zbawieniu, 2:3 Gdyżeście zakosztowali, iż dobrotliwy jest Pan. 2:4 Przystąpcie do niego...)
Błogosławiony człowiek, który u niego szuka schronienia!
10
Bójcie się Pana, święci jego!
Bo niczego nie brak tym, którzy się go boją.
11
Lwięta cierpią niedostatek i głód,
Lecz tym, którzy szukają Pana, nie brak żadnego dobra.
12
Pójdźcie synowie, słuchajcie mnie!
Nauczę was bojaźni Pańskiej!
13
Jakim ma być człowiek, który kocha życie,
Lubi oglądać dobre dni?...
14
Strzeż języka swego od zła,
A warg swoich od słów obłudnych!
15
Odwróć się od zła i czyń dobrze,
Szukaj pokoju i ubiegaj się oń!
16
Oczy Pańskie patrzą na sprawiedliwych,
A uszy jego słyszą ich krzyk.
17
Oblicze Pańskie jest zwrócone przeciwko złoczyńcom,
Aby wytracić z ziemi pamięć ich.
18
Wołają, a Pan wysłuchuje ich,
I ocala ich ze wszystkich udręk.
19
Bliski jest Pan tym, których serce jest złamane,
A wybawia utrapionych na duchu.
20
Wiele nieszczęść spotyka sprawiedliwego,
Ale Pan wyzwala go ze wszystkich.
21
Strzeże wszystkich kości jego,
Żadna z nich się nie złamie.
22
Niegodziwego zabija złość,
A ci, którzy nienawidzą sprawiedliwego, poniosą karę.
23
Pan wyzwala duszę sług swoich
I nie będą ukarani ci, którzy mu ufają.
283. Ach, potrzebuję Cię
[Z1]
Ach, potrzebuję Cię, Łaskawy Panie mój;
Twe Imię skałą mą, w nim jest pociechy zdrój.
[REF]
O, Panie, drogi Panie, potrzebuję Ciebie,
ja muszę mieć Cię zawsze, błogosław mi!
[Z2]
Ach, potrzebuję Cię, o, Jezu, przy mnie stój,
bym został wiernym Ci przez cały życia bój.
[Z3]
Ach, potrzebuję Cię, jak Ty chcesz, tak mię wiedź,
bo wiem, że w słowie Twym nadzieję mogę mieć.
[Z4]
Ach, potrzebuję Cię, w dniach dobrych jak i złych,
Tyś słońcem, tarczą mą na wszystkich drogach mych.
[Z5]
Ach, potrzebuję Cię, bez Ciebie jakże żyć?
O, daj, bym w raju też, mógł wiecznie z Tobą być.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz