Begg 16 kwietnia Zwyczajna śmierć?

 Begg 16 kwietnia

..przy okazji..polecam Cz.Bassara

Zwyczajna śmierć?

"Gdy Jezus otrzymał cierpkie wino, powiedział: 

'Wykonało się', po czym skłonił głowę i oddał ducha." Jan 19:30

Wydarzenia związane ze śmiercią Jezusa były w dużej mierze rutynowymi działaniami rzymskiej jurysdykcji. Procesy, bicie, upokarzająca procesja i bolesne ukrzyżowanie były dla żołnierzy zaangażowanych w egzekucję przestępców częścią zwykłej pracy. Jednak tym, co nie było rutynowe, była ciemność, która zapadła nad całym wydarzeniem w środku dnia (Mateusza 27:45), tak jakby Bóg zamknął oczy na tę smutną scenę. To była jednocześnie rutynowa egzekucja jak i największy punkt zwrotny w całej wieczności.

To, co czyniło ją tak ważną, to tożsamość człowieka wiszącego na środkowym krzyżu: nikt inny jak wcielony Bóg. Nasze umysły nigdy nie powinny przestawać się nad tym zdumiewać:

Słońce się może ukryć i zamknąć swą chwałę w ciemności

Gdy Chrystus, potężny Stwórca, umarł za grzech ludzkości.

Isaac Watts, “Alas! and Did My Savior Bleed?” (1707).

Pismo Święte nie kładzie szczególnego nacisku na fizyczne cierpienia Chrystusa na krzyżu. Z pewnością odczuwał on ogromny ból fizyczny, ale "cierpienia jego ciała były niczym wobec cierpień jego duszy; one były duszą jego cierpień" [George Swinnock, “The Christian Man’s Calling,” in The Works of George Swinnock, M.A. (James Nichol, 1868), Vol. 1, p 194.] Jezus w pełni doświadczył całego bólu i agonii bycia oddzielonym relacyjnie od Boga Ojca - fizycznie, psychicznie i duchowo. 

Cokolwiek napotykasz w swoim życiu, wiedz, że Jezus przeszedł przez najgorsze i dlatego rozumie, co czujesz. I nie tylko to, również te wszystkie niewyobrażalne udręki, które znosił, były dla ciebie. Dopiero gdy nadszedł właściwy czas, Chrystus triumfalnie ogłosił: "Wykonało się" -tetelestai: dług został spłacony i koniec.

Ukrzyżowanie Chrystusa jest często przedstawiane z krzyżem wzniesionym wysoko ponad gapiącym się tłumem. W rzeczywistości jednak, kiedy krzyż został opuszczony na miejsce, Jego stopy znajdowały się prawdopodobnie bardzo blisko ziemi. W ten sam sposób życie, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa nie stoją wysoko ponad naszym życiem, ale blisko niego. 

Nie, śmierć Jezusa nie była zwykłą śmiercią, ale raczej śmiercią, która obiecuje dać, przez wiarę, prawdziwe życie. Wszystko się zmienia, gdy rozważamy to wszystko, co miało miejsce na tym krzyżu i mówimy:

GW   450. O, Głowo, pełna cierpień

[Z1]

 O, Głowo, pełna cierpień - bolesnych ran i krwi, 

 o, Głowo, co cierniowa - korona tłoczy Cię, 

 o, Głowo, niegdyś strojna - w oznaki chwały, czci, 

 a dzisiaj udręczona - bądź pozdrowiona mi!

[Z2]

 W szlachetnym Twym obliczu, o, Chryste, nieba lśnią, 

 skrwawione i oplwane Twe usta z bólu drżą

 i bladość Cię pokrywa, a światło oczu Twych, 

 co ludziom przyświecało, za sprawą zgasło złych.

[Z3]

 O, Panie, coś wycierpiał, to wszystko z winy mej,  

 ja na  to zasłużyłem,  coś znosił w męce Swej! 

 Patrz, otom ja niewierny, Twój ściągnął  na się gniew,   

 daj,  Jezu  miłosierny, mi łaskę przez - Twą krew.

[Z4]

 Dziękuję Ci, o, Jezu, najdroższy Zbawco mój za

 srogie rany Twoje, za śmierć i krwawy znój. 

 O, daj, bym w Ciebie wierzył, przy Tobie zawsze trwał,

 a kiedy życie skończę, zgon szczęsny w Tobie miał.

[Z5]

 Gdy świat porzucę, Panie Ty ku mnie wzrok Swój zniż,

 gdy śmierci przyjdzie chwila, Ty do mnie sam się zbliż, 

 a gdy najsroższa trwoga ogarnie serce me, 

 Ty zbaw mię od katuszy przez srogie męki Swe.

Łukasza 22:7-20 bw

(7) I nastał dzień Przaśników, kiedy należało ofiarować baranka wielkanocnego. 

(8) I wysłał Piotra i Jana, rzekłszy im: Idźcie i przygotujcie nam wieczerzę paschalną do spożycia. 

(9) Oni zaś rzekli do niego: Gdzie chcesz, byśmy ją przygotowali? 

(10) On zaś rzekł do nich: Gdy wchodzić będziecie do miasta, oto spotka się z wami człowiek, niosący dzban wody; idźcie za nim do domu, do którego wejdzie; (11) i powiedzcie gospodarzowi tego domu: Nauczyciel każe ci powiedzieć: Gdzie jest izba, w której mógłbym spożyć baranka wielkanocnego z uczniami moimi? (12) A on pokaże wam przestronną jadalnię, przystrojoną, tam przygotujcie. 

(13) A oni odszedłszy, znaleźli, jak im powiedział, i przygotowali wieczerzę paschalną. 

(14) A gdy nadeszła pora, zajął miejsce przy stole, a apostołowie z nim. 

(15) I rzekł do nich: Gorąco pragnąłem spożyć tę wieczerzę paschalną z wami przed moją męką; (16) powiadam wam bowiem, iż nie będę jej już spożywał, aż nastąpi spełnienie w Królestwie Bożym. 

(17) I wziąwszy kielich, i podziękowawszy, rzekł: Weźcie go i rozdzielcie między sobą; 

(18) powiadam wam bowiem, iż odtąd nie będę pił z owocu winorośli, aż przyjdzie Królestwo Boże. 

(19) I wziąwszy chleb, i podziękowawszy, łamał i dawał im, mówiąc: To jest ciało moje, które się za was daje; to czyńcie na pamiątkę moją. 

(20) Podobnie i kielich, gdy było po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich, to nowe przymierze we krwi mojej, która się za was wylewa.