BWP, Wj 32:30-32
A dnia następnego Mojżesz powiedział do ludu: Dopuściliście się bardzo wielkiej zbrodni. Pójdę teraz do Jahwe i może wybłagam dla was przebaczenie.
Wrócił tedy Mojżesz do Jahwe i powiedział: Lud ten dopuścił się, niestety, bardzo wielkiej zbrodni: zrobili sobie bożka ze złota.
Przebacz im ten występek. A jeśli nie, to wymaż mnie z księgi, którą napisałeś.
______________
Modlitwa nie ma na celu modyfikowania czy zmiany Boga; ma na celu zmianę nas samych.
Modlitwa nie jest wzywaniem Boga, by pobłogosławił nasze działania.
Modlitwa raczej przenosi nas w Bożą obecność, pokazuje nam Jego wolę i przygotowuje nas do bycia Mu posłusznymi.
Mojżesz wspiął się na górę Synaj i spędził czterdzieści dni na obcowaniu z Bogiem. Bóg pokazał mu niegodziwość Izraelitów (Wj 32:7).
Wtedy PAN przemówił do Mojżesza: Zejdź na dół, ponieważ twój lud, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej, dał upust swojemu zepsuciu. (8) Szybko zboczyli z drogi, którą im wskazałem. Zrobili sobie odlew cielca, biją przed nim pokłony, złożyli mu ofiary i powtarzają: Oto twoi bogowie, Izraelu! Oni cię wyprowadzili z ziemi egipskiej! (9) Przyjrzałem się temu ludowi — dodał PAN. — Widać wyraźnie, że to lud twardego karku. (10) Pozostaw Mnie teraz. Niech zapłonie mój gniew przeciw nim. Zniszczę ich. Ciebie uczynię wielkim narodem. (11) Mojżesz jednak zaczął uśmierzać gniew PANA: Dlaczego, PANIE, zapłonąłeś gniewem na Twój lud, który z tak wielką siłą i tak mocną ręką wyprowadziłeś z ziemi egipskiej? (12) Dlaczego Egipcjanie mają mówić: Wyprowadził ich właściwie na ich własne nieszczęście, tylko po to, aby wybić ich w górach i usunąć z powierzchni ziemi? Poniechaj gniewu. Zlituj się nad swoim ludem. Nie dotykaj go nieszczęściem, które masz w zamiarze. (13) Wspomnij Abrahama, Izaaka i Izraela — swoje sługi. Przysiągłeś im przecież na siebie samego: Rozmnożę wasze potomstwo jak gwiazdy na niebie, a całą tę ziemię, o której mówiłem, dam waszemu potomstwu, by ją posiedli na wieki. (14) I PAN zlitował się nad swoim ludem. Odstąpił od zamiaru dotknięcia go nieszczęściem.
______________
Mojżesz nie znał ich rozpaczliwego stanu; nie zdawał sobie też sprawy z nieuchronności Bożego sądu nad nimi, dopóki Bóg mu tego nie objawił.
Gdy Bóg uświadomił Mojżeszowi powagę zagrożenia, Mojżesz poczuł to samo współczucie dla ludu, co Bóg. Mojżesz był gotów poświęcić własne życie dla upartego ludu.
W przekonującej i bezinteresownej modlitwie wstawienniczej Mojżesz zaoferował, żeby jego imię zostało wymazane z księgi życia, jeśli tylko Bóg oszczędzi lud. W czasie, gdy Mojżesz przebywał z Nim, Bóg uformował potężnego orędownika dla swojego ludu.
Bóg wykorzystuje czas modlitwy, aby zmiękczyć twoje serce i zmienić twoje nastawienie.
Gdy modlisz się za innych, Duch Święty będzie działał w twoim sercu, abyś miał dla nich takie samo współczucie, jakie ma Bóg dla nich i dla ciebie (Rz 8:26-27).
Jeśli nie kochasz ludzi tak, jak powinieneś - módl się za nich.
Jeśli nie jesteś tak aktywny w służbie Bogu, jak wiesz, że On tego chce - zacznij się modlić.
Nie możesz być w bliskim kontakcie z Bożym sercem i pozostać samozadowolonym i myśleć wyłącznie o samospełnieniu. Czas spędzony z Bogiem zmieni cię i uczyni bardziej podobnym do Chrystusa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz