NIECH NIC NIE POWSTRZYMUJE NAS OD KOMUNII Z BOGIEM
Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą.
MATEUSZA 24:35
Ponieważ jesteśmy tym, czym jesteśmy, a wszystkie inne rzeczy są tym, czym są, najważniejszym i najbardziej korzystnym studium, w jakie każdy z nas może się zaangażować, jest bez wątpienia studium teologii.
Fakt, że teologii poświęca się prawdopodobnie mniej uwagi niż jakiemukolwiek innemu tematowi, nie świadczy o jej znaczeniu lub też jego braku. Wskazuje raczej, że ludzie wciąż ukrywają się przed obecnością Boga pośród drzew ogrodu i czują się bardzo nieswojo, gdy poruszana jest kwestia ich relacji z Bogiem!
Czują swoje głębokie wyobcowanie od Boga i udaje im się żyć w pokoju z samymi sobą, tylko dlatego, że zapominają, że nie żyją w pokoju z Bogiem.
To właśnie dlatego, że Bóg JEST, a człowiek został stworzony na Jego podobieństwo i jest przed Nim odpowiedzialny, teologia jest tak niezwykle ważna. Tylko chrześcijańskie objawienie zawiera odpowiedź na życiowe pytania o Boga i ludzkie przeznaczenie, które pozostają bez odpowiedzi.
Pozwolenie, by te autorytatywne odpowiedzi leżały zaniedbane, podczas gdy my szukamy odpowiedzi wszędzie indziej i nie znajdujemy żadnej, jest, jak mi się wydaje, niczym innym jak głupotą!
Cokolwiek odciąga mnie od Biblii, jest moim wrogiem, bez względu na to, jak nieszkodliwe może mi się to wydawać. Cokolwiek angażuje moją uwagę, gdy powinienem rozmyślać o Bogu i rzeczach wiecznych, wyrządza szkodę mojej duszy.
Wystarczyło, że troski życia wyparły Pismo Święte z mojego umysłu, a poniosłem stratę tam, gdzie najmniej mogłem sobie na to pozwolić. Sekret życia jest teologiczny i jest kluczem do nieba!
A. W.Tozer
___________________________W jaki sposób wierzący w Jezusa Chrystusa radzi sobie z krótkością życia i jego ciężarami, nie poddając się temu, co Michael Easley z Moody Bible Institute nazywa „teologią Kłapouchego”?
Kłapouchy, ponury przyjaciel Kubusia Puchatka, zawsze chodzi powoli ze spuszczoną głową. Widzi negatywne strony wszystkiego.
Chrześcijanina typu Kłapouchego można usłyszeć wypowiadającego takie stwierdzenia:
„Grzech szerzy się wszędzie - nawet w kościele”.
„Świat jest w gorszym stanie niż kiedykolwiek”.
„Bóg osądzi nas za naszą niegodziwość”.
Kiedy Mojżesz pisał Psalm 90, był w ponurym nastroju, myśląc o różnicy między wiecznym majestatem Boga a naszą ludzką słabością. Walczymy, smucimy się, grzeszymy, boimy się Boga i umieramy (w. 7-10). Przygnębiające, prawda? Ale Mojżesz nie zakończył swojego psalmu w takim nastroju.
Jak Mojżesz zareagowałby na teologię Kłapouchego?
Napisał: „Nasyć nas wcześnie miłosierdziem swoim, abyśmy się radowali i weselili przez wszystkie dni nasze!”. (v.14).
Kiedy dostrzegamy wartość każdej chwili i żyjemy w chwale naszego odkupienia i radości z naszych błogosławieństw w Chrystusie, pokazujemy naszą radość z Boga naszym dzieciom i wnukom (w. 16-17).
Panie, uchroń nas przed byciem jak Kłapouchy i pomóż nam pozostawić po sobie dziedzictwo radości, nadziei i pokoju.
David C. Egner
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz