R.C.Sproul | Uciszenie burzy
Mt 8:23-27:
23 Następnie wsiadł z uczniami do łodzi i wypłynęli na jezioro.
24 W pewnej chwili zerwała się tak silna burza, że fale zalewały łódź. Jezus wtedy spał.
25 Zaczęli więc Go budzić: —Panie, ratuj nas, toniemy!
26 —Dlaczego się tak boicie, nieufni?!—rzekł Jezus.
Wstał i rozkazał wiatrowi oraz wodzie zamilknąć.
I zaległa głęboka cisza.
27 —Kim On jest—dziwili się wszyscy—że nawet wiatr i jezioro są Mu posłuszne?
________________
Wyjaśniwszy dwóm niedoszłym naśladowcom koszt uczniostwa, Jezus i Jego uczniowie wyruszyli, by przeprawić się przez Jezioro Galilejskie (Mat. 8:23). Uczniowie nie wiedzą, że ta podróż da ich nauczycielowi okazję do pokazania swojej tożsamości w sposób, jakiego jeszcze nie widzieli.
Ze względu na swoje położenie geograficzne, na otwartych wodach Jeziora Galilejskiego często występują gwałtowne szkwały, zwłaszcza w okresie od maja do października.
Doświadczeni rybacy, tacy jak Piotr, Andrzej, Jakub i Jan (4:18-22), są z pewnością zaznajomieni z takimi burzami, zatem ich strach, widoczny w Ewangelii Mateusza 8:24-27, pokazuje, że nawałnica, w której się znaleźli, jest niezwykle gwałtowna. Jednak pomimo gwałtowności burzy, Jezus jest w stanie spać spokojnie, gdy łódź przebija się przez fale.
Wskazuje to na Jego wielkie zaufanie do Boga i poczucie bezpieczeństwa w Jego wiernym posłuszeństwie, ponieważ Stary Testament rozumie zdrowy sen jako dar od Boga dla Jego świętego ludu (Kpł 26:6).
Zdolność Chrystusa do spania podczas burzy jest bardziej niezwykła, gdy weźmiemy pod uwagę, że łódź, w której podróżują Jego towarzysze, jest zwykłą łodzią rybacką Jego czasów, wystarczająco dużą, aby pomieścić małą grupę mężczyzn i duży połów ryb. Żeglarze są całkowicie wystawieni na działanie żywiołów. Jezus nie martwi się tak jak inni, mimo że odczuwa skutki burzy nie mniej niż oni.
Jednakże rozkaz Jezusa skierowany bezpośrednio ku burzy mówi nam o wiele więcej niż tylko o Jego wielkiej wierze.
W biblijnym światopoglądzie morze i burza kojarzą się z chaosem i zniszczeniem (Ps. 69:1-2). Tylko Bóg może kontrolować morze, a w rzeczywistości to On wyznacza jego granice i powstrzymuje jego furię (Job 38:8-11). Fakt, że Jezus jest w stanie uciszyć burzę i uspokoić fale wskazuje, że posiada On autorytet równy Stwórcy (Mat. 8:26-27).
Uczniowie podziwiają ten cud, ponieważ jest on dowodem na to, że ich ukochany rabbi jest kimś więcej niż tylko nauczycielem; On jest w rzeczywistości Bogiem Wszechmogącym.
Jan Chryzostom pisze, że „[Jezus] śpiąc pokazał, że jest człowiekiem. Jego uspokojenie morza ogłosiło, że jest Bogiem” (Homilie na Ewangelię św. Mateusza, 28.1).
_____________________
Żyjąc przed obliczem Boga, oddajemy nasze życie w ręce Jezusa, opierając się na dowodach Jego mocy.
Dzisiejszy fragment pokazuje nam, że możemy Mu zaufać, ponieważ ma władzę nad całą naturą i jest godny naszej wiary, ponieważ jest wcielonym Bogiem całego stworzenia.
Za Stwórcą wszystkich rzeczy podążamy
a nie tylko za dobrym człowiekiem z reklamy.
Poświęć dziś trochę czasu na zapoznanie się z biblijnym nauczaniem na temat boskości Chrystusa, abyś mógł być pewien, że twoje zaufanie do Niego nigdy nie pójdzie na marne.
____________________________
(na przykład Ew. Jana 1:1-18) PSZ
1 Na początku było Słowo.
Było ono u Boga i było Bogiem.
2 Od samego początku było razem z Bogiem.
3 Ono powołało wszystko do istnienia.
I nic, co zostało stworzone, nie zaistniało bez Niego.
4 W Nim było życie, a życie jest dla ludzi światłem.
5 To Światło świeci w ciemnościach,
a mrok nie był w stanie Go pochłonąć.
6 Bóg posłał swojego człowieka, imieniem Jan,
7 aby powiedział ludziom o prawdziwym Świetle
i aby dzięki niemu wszyscy uwierzyli.
8 Sam Jan nie był Światłem,
lecz miał o Nim opowiedzieć.
9 I nadeszło prawdziwe Światło,
które oświeca każdego człowieka,
przychodzącego na świat.
10 Pojawiło się na świecie,
który dzięki Niemu powstał,
ale świat Go nie rozpoznał.
11 Przyszło do swojej własności,
ale swoi Go nie przyjęli.
12 Tym jednak, którzy Je przyjęli, i uwierzyli Mu
dało prawo stać się dziećmi Bożymi,
13 które narodziły się nie fizycznie
—w wyniku namiętności
czy ludzkich planów—ale z Boga.
14 Słowo stało się ciałem i jako człowiek
zamieszkało wśród nas.
Ujrzeliśmy więc Jego chwałę—chwałę,
jaką Ojciec obdarzył swojego jedynego Syna,
pełnego łaski i prawdy.
15 Jan Chrzciciel powiedział o Nim, wołając do zebranych wokół niego ludzi:
—To właśnie o Nim mówiłem:
„Nadchodzi ktoś większy ode mnie, bo istniał wcześniej niż ja!”.
16 Z Jego bogactwa wszyscy otrzymaliśmy wiele łask.
17 Mojżesz dał nam Prawo, natomiast dzięki Jezusowi Chrystusowi nadeszła łaska i prawda.
18 Boga nikt nigdy nie widział, a pokazał Go nam Jedyny Syn—Bóg, który stanowi jedno z Ojcem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz