Kiedy twoje dzieci zapytają w przyszłości:
"Co oznaczają dla ciebie te kamienie?",
powiesz im, że wody Jordanu zostały rozdzielone przed Arką Przymierza Pana. Gdy przeszła przez Jordan, wody Jordanu zostały rozdzielone.
Tak więc kamienie te będą dla ludu izraelskiego pamiątką na wieki".
Jozuego 4:6-7
Życie chrześcijańskie jest w pewnym sensie jednym wielkim wezwaniem do pamiętania. Nasz Pan Jezus, mówiąc o posiłku Komunii Nowego Przymierza, powiedział nam:
"To czyńcie na moją pamiątkę" (Łk 22:19).
Każda Wieczerza Pańska oferuje nam zatem możliwość wspólnego wspominania wszystkiego, co zostało przedstawione w chlebie i winie.
Księga Powtórzonego Prawa w podobny sposób przewiduje scenariusz, w którym syn pyta ojca:
"Jakie jest znaczenie świadectw, ustaw i przepisów, które Pan, Bóg nasz, ci nakazał?". (Powtórzonego Prawa 6:20).
Ojciec odpowiada, opowiadając historię odkupienia Izraela, podkreślając, że to, co Bóg nakazuje, jest "zawsze dla naszego dobra (aby ci się dobrze wiodło)" (w. 24).
Księga Jozuego również zaleca ten sam rodzaj upamiętnienia, gdy Pan poleca ludowi ustawić dwanaście kamieni pamiątkowych nad rzeką Jordan, aby kamienie te były "dla ludu izraelskiego pamiątką na zawsze". Bóg chciał, aby Jego lud wtedy - i chce, aby Jego lud dzisiaj - zawsze pamiętał o Jego wierności i opowiadał innym o tym, co uczynił.
Takie wspomnienia i upamiętnienia zawsze były ważne. Jednak w dzisiejszych czasach, w których o naszą uwagę i uczucia konkuruje nieskończona liczba osób, być może potrzebujemy więcej przypomnień o Bożej wierności niż kiedykolwiek wcześniej. Warto zauważyć, że powyższe przykłady są konkretne i interpersonalne.
Wspólnie uczestniczymy w Wieczerzy Pańskiej, która oferuje nam wielozmysłowe doświadczenie pomagające nam pamiętać.
-Dwanaście kamieni nad Jordanem stanowiło fizyczną pamiątkę.
-Instrukcja z Księgi Powtórzonego Prawa zachęca nas do prowadzenia rozmów o Bożej wierności i dobroci w naszych domach.
-Dla współczesnych chrześcijan każda niedziela jest okazją do gromadzenia się i wspominania z ludem Bożym.
Będziemy jednak potrzebować czegoś więcej niż cotygodniowego punktu kontaktowego, aby się utrzymać.
Zadaj sobie pytanie:
-Jakie nawyki mogę kultywować, aby pamiętać o Bożej dobroci?
-Jak mogę skatalogować Jego wierność wobec mnie i dzielić się nią z innymi?
-Jakie "pomniki" mogę ustawić, aby pamiętać o tym, jak Bóg mnie wybawił?
Okazji do dostrzeżenia i przypomnienia sobie Bożej wierności jest mnóstwo. Wszystko, co musimy zrobić, to patrzeć i pamiętać.
Łk 22:14-20 sz
Gdy nadszedł czas, Jezus zajął miejsce przy stole. Przyszli również apostołowie. Wtedy rzekł: —Tak bardzo pragnąłem spożyć z wami tę kolację paschalną, zanim będę cierpiał. Wiedzcie, że nie będę jej już spożywał aż do czasu, gdy odbędzie się w królestwie Bożym.
Następnie wziął kielich z winem, podziękował za nie Bogu i rzekł: —Podajcie sobie ten kielich i pijcie. Nie będę bowiem więcej pił tego wina, aż do czasu, gdy nadejdzie królestwo Boże.
Potem wziął do rąk chleb, podziękował za niego Bogu, połamał go na kawałki, i podał uczniom mówiąc: —To jest moje ciało, które oddaję za was. Spożywajcie go, pamiętając o Mnie.
Po posiłku podał im następny kielich z winem i rzekł: —Ten kielich jest nowym przymierzem. Przypieczętuję je przelewając własną krew, abyście otrzymali przebaczenie grzechów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz