Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką swoją pracę,
lecz dzień siódmy będzie szabatem dla Pana, Boga twego.
Księga Wyjścia 20:9-10
Wczoraj Michał zapytał: Czy mamy czcić sobotę jak Żydzi ponieważ szabat jest tylko w sobotę? Moja odpowiedź: Boży szabat, Dzień Pański, to coś więcej niż sobota, niedziela czy jakikolwiek inny dzień. Bożym sabatem jest Chrystus. W naszym rozważaniu chodzi bardziej o to, co mamy robić z tym dniem, który mamy. Świętujemy dzień zmartwychwstania - to skupmy się na Tym, który to zbawienie nam wyjednał.
Kolosan 2
(16) Niechże was tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju albo z powodu święta lub nowiu księżyca bądź sabatu. (17) Wszystko to są tylko cienie rzeczy przyszłych; rzeczywistością natomiast jest Chrystus.
Po ustaleniu, że czwarte przykazanie pozostaje tym, czym zawsze było - przykazaniem Pana - i jako takie jest istotne dla naszego życia, możemy teraz z pożytkiem zastanowić się, jak należy je przestrzegać.
Musimy jednak zachować ostrożność, gdy zaczynamy szczegółowo podchodzić do szanowania szabatu. W końcu Pan Jezus miał kilka bardzo mocnych słów dla faryzeuszy w odniesieniu do sposobu, w jaki ich moralna skrupulatność stała się środkiem nie posłuszeństwa, ale samousprawiedliwienia (Ew. Marka 2:23 - 3:6).
Z drżeniem i pokorą zastanówmy się zatem, jak mamy pamiętać o szabacie i jak go święcić. W jaki sposób możemy zapobiec temu, by “światowe troski” - te związane z wypoczynkiem, rekreacją i pracą - nie naruszały naszej radości i szacunku dla Boga?
Pomyślmy najpierw o publicznym sprawowaniu nabożeństwa. Jakiego rodzaju rozmowy są zazwyczaj prowadzone przed nabożeństwem? Czy dotyczą one spraw Bożych, czy tylko sportu, rodziny i innych rzeczy? Potrzeba aktu woli, aby nadać wiecznym sprawom priorytet w naszych umysłach i ustach. Jeśli postanowisz, że podczas przygotowań do nabożeństwa odłożysz na bok wszystkie priorytety, które są tak ważne w inne dni - zobaczysz, że twój czas w kościele ulegnie zmianie.
To samo dotyczy czasu po nabożeństwie. Po odśpiewaniu ostatniej pieśni i zakończeniu nabożeństwa, ile czasu zajmuje nam powrót myślami i rozmowami do spraw doczesnych?
Gdybyśmy zamiast tego zobowiązali się do spędzania czasu po nabożeństwie, rozmawiając ze sobą o wielkości Boga, prawdzie Jego słowa i cudach Jego postępowania z nami oraz modląc się ze sobą o nadchodzący tydzień i próby, przed którymi stoimy - wtedy zaczęlibyśmy lepiej rozumieć fragmenty Nowego Testamentu mówiące o zachęcaniu się nawzajem (Hebrajczyków 10:25), mówieniu sobie prawdy (Efezjan 4:25) i budowaniu się nawzajem (1 Tesaloniczan 5:11) - ponieważ żylibyśmy nimi.
Podobnie, w naszych prywatnych sprawach w Dniu Pańskim - duchowe doskonalenie powinno nadal mieć pierwszeństwo. Może to oznaczać rodzinne nabożeństwo, czytanie budujących książek, modlitwę, dyskusję na temat tego, co było głoszone tego ranka i wiele więcej - ale cokolwiek to oznacza, powinniśmy postawić sobie za cel, aby nie pozwolić, by troski pozostałych sześciu dni zepchnęły na dalszy plan naszą duchową radość z pierwszego dnia tygodnia.
__________
Jeśli chcesz czerpać korzyści z przestrzegania szabatu i jeśli chcesz poważnie traktować czwarte przykazanie, to twoje przekonanie musi napędzać twoje działania, a aspiracje muszą przerodzić się w praktykę.
Unikaj ustanawiania zasad, które sprzyjają jedynie samousprawiedliwieniu (np. jak będę obchodził sobotę zamiast niedzieli, to będę bardziej podobać się Bogu), ale zastanów się, czy cokolwiek wymaga zmiany.
Jak będziesz obchodzić szabat w następną niedzielę?
Izajasza 58
(13) Jeśli się powstrzymasz od łamania szabatu, od własnych upodobań w moim świętym dniu, i nazwiesz szabat swą rozkoszą, świętość PANA dniem zasługującym na cześć, i uczcisz go, wstrzymując się od swoich własnych spraw, od zaspokajania własnych przyjemności i od prowadzenia [pustych] rozmów, (14) wtedy Ja, PAN, będę Twą rozkoszą, zadbam o twoje pełne powodzenie i dam ci cieszyć się dziedzictwem twojego ojca, Jakuba — gdyż tak usta PANA przyrzekły.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz