To jest przymierze, które zawrę z domem Izraela po tych dniach, oświadcza Pan: Włożę moje prawa w ich umysły i wypiszę je na ich sercach, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.
Hebrajczyków 8:10
Prawo Boże jest arcydziełem, ujawniającym naszą głęboką winę, a jednocześnie łaskawie uczącym bezbożnych ludzi, jak zbliżyć się do świętego Boga w akcie uwielbienia. Jego instrukcje tworzą starannie złożony gobelin - jeśli jedna nić zostanie rozerwana, całość się rozpada.
Oznacza to, że w prawie nie ma drobnych, nieistotnych spraw. Kiedy łamiemy jedno polecenie, stajemy się winni naruszenia całego prawa. Jakub mówi nam o tym otwarcie: "Kto bowiem przestrzega całego Prawa, ale uchybia w jednym punkcie, staje się winny całego Prawa" (Jakuba 2:10).
Prawo nie jest jak stos kamieni, z którego można wyjąć jeden kamień i nadal mieć stos. Jest raczej jak tafla szkła: jedno pęknięcie zagraża całości. Dlaczego? Ponieważ Boże prawo nie jest tylko jakimś arbitralnym zbiorem zasad i przepisów; jest wyrazem charakteru i natury naszego doskonałego i czystego Boga chwały.
Gdy dodajemy to wszystko razem, otrzymujemy przerażającą rzeczywistość. Jak możemy mieć nadzieję na sprostanie tak wysokim standardom?!
A jednak dla tych, którzy znają Chrystusa Jezusa przez wiarę - prawo już dłużej nas nie potępia. Syn Boży sam wypełnił prawo Boże, aby Jego lud nie musiał już stawić czoła Jego gniewowi. Uniknęliśmy sprawiedliwej kary Bożej za nasze grzechy dzięki śmierci Jezusa na krzyżu i zmartwychwstaniu.
Czy to oznacza, że prawo możemy zostawić za sobą, że nas nie dotyczy? Ależ skąd! teraz jest ono wypisane na naszych sercach. Teraz Duch Boży, który je tam zapisał, pracuje nad przekształceniem nas tak, abyśmy z radością przyjęli jego obowiązki i zobowiązania.
W Chrystusie jesteśmy nie tylko zbawieni od kary za nieprzestrzeganie prawa; mamy również dostęp do środków pozwalających nam przestrzegać prawa jak nigdy dotąd.
Wyobraźmy sobie złodzieja, który wchodzi do kościoła w niedzielę, widzi listę dziesięciu przykazań i drży ze strachu na słowa "Nie będziesz kradł" (Wj 20:15). Pokutuje za ten grzech i przyjmuje ofertę nowego życia w Chrystusie. Odtąd, gdy czyta to przykazanie, oznacza ono coś innego. Zakaz "Nie kradnij" staje się obietnicą: "Nie będziesz kradł".
Dotyczy to każdego, kto wzywa Jezusa jako Pana.
-Z jakimi grzechami szczególnie walczysz lub którym ulegasz? Dzięki Duchowi Świętemu masz wszelkie zasoby, aby być posłusznym Ojcu, nie patrząc na prawo jako drabinę do nieba ani jako źródło potępienia, ale jako przewodnik na życie. Uzbrojony w tę nadzieję, możesz walczyć ze swoim grzechem z ufnością, która pochodzi z wielkiego zwycięstwa Chrystusa.
Rzymian 8 bw:
(1) Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie.
(2) Bo zakon Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, uwolnił cię od zakonu grzechu i śmierci.
(3) Albowiem czego zakon nie mógł dokonać, w czym był słaby z powodu ciała, tego dokonał Bóg: przez zesłanie Syna swego w postaci grzesznego ciała, ofiarując je za grzech, potępił grzech w ciele, aby słuszne żądania zakonu wykonały się na nas, którzy nie według ciała postępujemy, lecz według Ducha.
(5) Bo ci, którzy żyją według ciała, myślą o tym, co cielesne;
ci zaś, którzy żyją według Ducha, o tym, co duchowe.
(6) Albowiem zamysł ciała, to śmierć, a zamysł Ducha, to życie i pokój.
sz:
(1) Teraz więc nie grozi już żadne potępienie tym, którzy należą do Chrystusa Jezusa.
(2) Życiodajne prawo Ducha, którym Jezus mnie obdarzył, wyzwoliło mnie z bezradności wobec prawa grzechu i śmierci.
(3) Właśnie tę nieskuteczność Prawa, wypływającą ze słabości ciała, pokonał Bóg. Posłał On własnego Syna podobnego do grzesznego człowieka i położył kres panowaniu grzechu.
(4) W ten sposób możemy być posłuszni nakazom Prawa, bo poddajemy się Duchowi Świętemu, nie bezsilnemu ciału.
(5) Ci, którzy żyją zgodnie z ludzką naturą, myślą o rzeczach grzesznych.
Ci zaś, którzy są posłuszni Duchowi Świętemu, mają na myśli sprawy Ducha.
(6) Życie tylko po ludzku to pewna śmierć.
A posłuszeństwo Duchowi to prawdziwe życie i pokój.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz