Alistair Begg 12 listopada Powód, dla którego przebaczamy

Bądźcie dla siebie nawzajem życzliwi, serdeczni, 

przebaczając sobie nawzajem, jak i wam przebaczył Bóg w Chrystusie.

Efezjan 4:32

Boże przebaczenie jest nie tylko wyrazem Jego serca i uczuć (choć z pewnością nim jest), ale także obietnicą zawartą w Jego słowie. Nasze doświadczenie Bożego przebaczenia jest zatem bezpośrednio związane z naszą gotowością do przyjęcia Jego słowa.

Autor Listu do Hebrajczyków wyjaśnia, że nasza pewność przebaczenia opiera się wyłącznie na odkupieńczej krwi Jezusa (Hbr 10:19-22). 

Co więcej, kiedy przychodzimy do Boga w akcie skruchy, On obiecuje, że nie będzie więcej wspominał naszych grzechów (w. 17). Bóg zobowiązał się, że nie będzie pamiętał albo wypominał nam naszych nieprawości (Izajasza 43:25). 

Innymi słowy, jeśli spróbujemy wrócić do Boga z kwestiami, z którymi On już się uporał, przekonamy się, że powie nam: Moje drogie dziecko, nie pamiętam, o czym mówisz. Obiecałem, że nigdy więcej tego nie wyciągnę przeciw tobie - i ty też nie powinieneś.

Przykład Boga ma być wzorem tego, jak przebaczać innym. W przebaczaniu innym nie chodzi o uczucie; chodzi o obietnicę i posłuszeństwo. 

Kiedy ty lub ja przebaczamy komuś, zasadniczo składamy trzypunktowe zobowiązanie: po pierwsze, że nie będziemy ponownie poruszać tej sprawy z tą osobą; po drugie, że nie będziemy poruszać tej sprawy z nikim innym; i po trzecie, że nie będziemy ponownie poruszać tej sprawy z samym sobą. 

Prawdziwe przebaczenie mówi: "Chcę postąpić w stosunku do ciebie tak, jak Bóg w Chrystusie postąpił ze mną".

Nie oznacza to, że przebaczenie jest jedynie w naszych umysłach i tylko aktem woli. Wyraźnie mamy przebaczać z serca (Mt 18:35). Oznacza to jednak, że nasze wyrazy przebaczenia są najbardziej autentyczne, gdy wypływają ze świadomości i poczucia wdzięczności za nasze własne przebaczenie ze strony Chrystusa, w połączeniu z posłuszeństwem Bożemu nakazowi przebaczenia.

Czy jest ktoś, komu musisz przebaczyć? Być może nie jesteś dziś w nastroju aby przebaczać innym - ale to nie jest właściwe kryterium. Jako odbiorca Bożego przebaczenia w Chrystusie, jesteś wezwany do przebaczenia tak, jak On przebaczył tobie. 

Nie jest to łatwe, ale możliwe. Duch Boży może umożliwić ci złożenie i dotrzymanie tej obietnicy. Kiedy przebaczasz, składając to potrójne przyrzeczenie w posłuszeństwie Bożemu przykazaniu, On może sprawić i sprawi, że pojawią się odpowiednie uczucia. 

(PS.To "wracanie do problemu" biblia nazywa „żywieniem urazy”; NIE dokarmiać!).

(PS. od tłumacza. O wybaczeniu mówimy wtedy, gdy ktoś o nie prosi. Ale lepiej jest już wcześniej postanowić co się zrobi. Zarówno ze względu na Boga jak i na siebie. Wybaczenie nie oznacza, że natychmiast obdarzamy kogoś pełnym zaufaniem.).

Ewangelia Mateusza 18

Wtedy zapytał Go Piotr: - Panie, ile razy mam wybaczyć bratu, jeśli w czymś zawini? Czy aż siedem razy? 

- Nie mówię, że siedem, lecz siedemdziesiąt razy po siedem! - odparł Jezus. 

- Bo królestwo niebios można porównać do króla, który postanowił rozliczyć się ze sługami. W trakcie kontroli przyprowadzono do niego dłużnika, winnego mu sto milionów. A ponieważ nie był w stanie oddać długu, król kazał go sprzedać w niewolę razem z żoną, dziećmi i wszystkim, co posiadał. 

Lecz on padł na twarz przed królem i błagał: "Panie, okaż mi trochę cierpliwości, a wszystko spłacę!" Wówczas król ulitował się nad sługą, umorzył mu cały dług i puścił wolno. 

On zaś po drodze odszukał współpracownika, który był mu winien trzymiesięczną pensję. Chwycił go za gardło i syknął: "Oddaj, coś winien!" Współpracownik upadł przed nim i błagał: "Okaż mi trochę cierpliwości, a spłacę dług!" Ale ten nie chciał czekać. Kazał go wtrącić do więzienia aż do czasu spłacenia długu. 

Zobaczyli to koledzy owego biedaka i bardzo się zmartwili. Poszli do króla i zdali mu ze wszystkiego relację. (32) Król wezwał do siebie pierwszego sługę i powiedział: "Ty łajdaku! Umorzyłem ci cały dług, bo mnie błagałeś. Czy więc i ty nie mogłeś ulitować się nad twoim dłużnikiem - jak ja nad tobą?" I rozgniewany wtrącił go do lochu, gdzie miał pozostać tak długo, aż spłaci wszystko, co był winien. 

Tak właśnie mój Ojciec w niebie postąpi z wami, jeśli z całego serca nie będziecie przebaczać swym braciom.