Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga.
Jana 1:1-2
Większość naszych wyobrażeń o Jezusie zawdzięczamy bardziej artystycznej kreatywności niż biblijnej teologii. Biblia nie daje nam żadnego fizycznego opisu Chrystusa poza tym, że "..przybywało (Mu) mądrości i wzrostu oraz łaski u Boga i u ludzi.". (Łukasza 2:52).
Wyobrażanie Go sobie z blond włosami i pięknymi niebieskimi oczami, jak czyniło to wiele osób w kulturze zachodniej, jest więc dla nas niezwykle nieprzydatne. Taki obraz nie tylko nie pozwala nam pamiętać, że był On Żydem z Bliskiego Wschodu, ale także uniemożliwia nam zrozumienie i cieszenie się niesamowitym sposobem, w jaki przedstawia Go Ewangelia Jana.
Od pierwszego wersetu Jan mówi nam o odwieczności Chrystusa, Jego osobowości i bóstwie. Bez względu na to, jaki model początku czasu mamy w głowie i jak daleko nasza myśl potrafi cofnąć się w czasie - znajdziemy tam Syna Bożego w jego postaci przed wcieleniem.
On nie został stworzony, ponieważ jest Stwórcą. Dziecko w żłobie było tą samą osobą, która umieściła gwiazdy na niebie - w tym właśnie tą gwiazdę, która poprowadziła mędrców ze wschodu, aby przyszli i oddali Mu pokłon.
W swojej wieczności to Słowo, Jezus, różni się od Ojca i Ducha, nie w istocie, ale w osobie. On "był u Boga", ale też "był Bogiem". Choć może to brzmieć zagadkowo, Jan nie pisał abstrakcyjnie. Przedstawiał osobę, którą spotkał, widział, słyszał i dotykał. Scena jest przygotowana, aby czytelnicy mogli powiedzieć wraz z apostołem: "Życie się objawiło i widzieliśmy je" (1 Jana 1:2), ponieważ taka jest moc żywego Słowa Bożego.
Twierdząc, że Chrystus nie tylko był z Bogiem, ale był Bogiem, Jan chce, abyśmy czytali całą jego Ewangelię z myślą o bóstwie Jezusa. Kiedy przewracamy każdą stronę, czytamy słowa Jezusa i obserwujemy Jego czyny, mamy zobaczyć, że są to słowa i czyny samego Boga.
Gdyby Jezus był po prostu dobrym człowiekiem, wówczas to, co czytamy w Ewangelii Jana, byłoby bluźnierstwem. Ale On jest kimś więcej niż człowiekiem. Był, jest i na zawsze będzie jednością z Bogiem całego stworzenia.
Musimy zrozumieć początkowe wersety Ewangelii Jana, aby naprawdę pojąć, kim jest Jezus, abyśmy mogli, mówiąc słowami Bruce'a Milne'a, "czcić Go bez przerwy, być Mu posłusznym bez wahania, kochać Go bez zastrzeżeń i służyć Mu bez przerwy".
Jeśli trudno ci dziś oddawać Mu boską cześć, być Mu posłusznym, kochać lub służyć Mu, oto odpowiedź: spójrz na Niego.
Im lepiej zrozumiemy, że Słowo, które leżało w żłobie, było Słowem, które było u Boga i było Bogiem od początku, tym bardziej naturalnie odkryjemy jak nasze chrześcijańskie obowiązki zamieniają się w radość.
PSZ, Jana 1:1-18
Na początku było Słowo.
Było ono u Boga i było Bogiem.
Od samego początku było razem z Bogiem.
Ono powołało wszystko do istnienia.
I nic, co zostało stworzone, nie zaistniało bez Niego.
W Nim było życie, a życie jest dla ludzi światłem.
To Światło świeci w ciemnościach,
a mrok nie był w stanie Go pochłonąć.
Bóg posłał swojego człowieka, imieniem Jan, aby powiedział ludziom o prawdziwym Świetle i aby dzięki niemu wszyscy uwierzyli. Sam Jan nie był Światłem, lecz miał o Nim opowiedzieć.
I nadeszło prawdziwe Światło, które oświeca każdego człowieka, przychodzącego na świat.
Pojawiło się na świecie, który dzięki Niemu powstał, ale świat Go nie rozpoznał. Przyszło do swojej własności, ale swoi Go nie przyjęli.
Tym jednak, którzy Je przyjęli, i uwierzyli Mu dało prawo stać się dziećmi Bożymi, które narodziły się nie fizycznie —w wyniku namiętności czy ludzkich planów—ale z Boga.
Słowo stało się ciałem i jako człowiek zamieszkało wśród nas.
Ujrzeliśmy więc Jego chwałę—chwałę, jaką Ojciec obdarzył swojego jedynego Syna, pełnego łaski i prawdy.
Jan Chrzciciel powiedział o Nim, wołając do zebranych wokół niego ludzi: —To właśnie o Nim mówiłem: „Nadchodzi ktoś większy ode mnie, bo istniał wcześniej niż ja!”.
Z Jego bogactwa wszyscy otrzymaliśmy wiele łask.
Mojżesz dał nam Prawo, natomiast dzięki Jezusowi Chrystusowi nadeszła łaska i prawda.
Boga nikt nigdy nie widział, a pokazał Go nam Jedyny Syn—Bóg, który stanowi jedno z Ojcem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz