wtorek, 28 listopada 2023

Alistair Begg Droga do szczęścia PS.32



Błogosławiony ten, którego występek jest odpuszczony, którego grzech jest zakryty.

Psalm 32:1


Kilka lat temu BBC przeprowadziło ankietę w około 65 krajach na świecie i podało, które z nich są najbardziej i najmniej szczęśliwe. Kiedy zapytano poszczególne osoby, co przyczyniło się do ich radości, nie było wyraźnego konsensusu. Droga do szczęścia była nieuchwytna.


Psalm 32 zaczyna się od słowa "błogosławiony", ale "szczęśliwy" może być bardziej sugestywnym i bardziej pasującym tłumaczeniem. Rzeczywiście, to samo hebrajskie słowo, które zostało tu użyte, jest często tłumaczone na greckie słowo "szczęśliwy" w innych miejscach, zarówno w Septuagincie (greckim tłumaczeniu Starego Testamentu), jak i w Nowym Testamencie. Słowo to zostało użyte na początku Kazania na Górze, gdzie Jezus zaczął przemawiać do swoich naśladowców, mówiąc im: "Błogosławieni [czyli szczęśliwi] ubodzy w duchu" (Mt 5:3).


(Z szczęściem jest podobnie jak z bogactwem. Ile trzeba żeby być spełnionym? - więcej). Wielu z nas chciałoby być szczęśliwszymi. Ale jak? Niektórzy myślą, że gdyby mogli więcej podróżować, byliby spełnieni. Niektórzy myślą w bardziej wzniosłych kategoriach: na przykład, że ustanawiając sprawiedliwość w swojej części świata, byliby szczęśliwsi. Inni uważają, że radość można znaleźć w docenianiu piękna stworzenia lub odkrywaniu duchowości. 


Jednak nieustannie jesteśmy konfrontowani z faktem, że coś psuje nasze przedsięwzięcia i osiada jak kurz na wszystkich naszych marzeniach. Szczęście czerpane z tych rzeczy jest zawsze kruche; łatwo się psuje i nie może trwać. Pogoń za szczęściem lub próba utrzymania go staje się coraz większym ciężarem.


Nasze poszukiwania trwałego szczęścia pozostają daremne tak długo, jak długo nie spojrzymy tam, gdzie psalmista mówi, że zasadniczo można je znaleźć: w relacji z naszym Bogiem Stwórcą, która zaczyna się od przebaczenia


Może nam się wydawać, że nie powinniśmy tam szukać szczęścia, ponieważ wydaje się to czymś absurdalnym, że moglibyśmy je znaleźć, zastanawiając się najpierw nad powagą naszych przewinień i potrzebą przebaczenia. Ale hebrajskie słowo oznaczające "przebaczenie" w rzeczywistości oznacza "podniesiony" lub "usunięty". 


Szczęście i pokój, których pragniemy, przychodzą tylko wtedy, gdy ciężar grzechu zostaje zdjęty. Wtedy możemy cieszyć się wszystkim, co oferuje nam życie, bez proszenia stworzonych rzeczy lub ludzi, by dźwigali ciężar bycia źródłem naszej ostatecznej radości.


Ta prawda była doświadczeniem Augustyna. Pierwszą część swojego życia spędził w nieskrępowanym przywiązaniu do pobłażania sobie. Następnie, po przeczytaniu Biblii i spotkaniu Boga w Jego słowie, wyszedł z zamglenia, pisząc później: "O Boże, nasze serca są niespokojne, dopóki nie znajdą odpoczynku w Tobie." 


Czy wierzysz w to, w co wierzył Augustyn? Podstawa jego stwierdzenia znajduje się w pierwszym wersecie tego psalmu. 

- Nie musisz iść przez życie obciążony grzechem i smutkiem, ponieważ Bóg zaoferował ci przebaczenie i relację z Nim przez Jezusa. 

- Nie musisz gonić za szczęściem tak, jak robi to świat. 


Kiedy twoje ciężary zostają zdjęte i wiesz, że Bóg zna twoje najgorsze cechy, a mimo to cię kocha, doświadczasz fenomenalnego, trwałego szczęścia.


BW, Ps 32

Dawidowy. Pieśń pouczająca. 


Błogosławiony ten, któremu odpuszczono występek,

Którego grzech został zakryty! 

Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczytuje winy, 

A w duchu jego nie ma obłudy! 


Gdy milczałem, schły kości moje 

Od błagalnego wołania przez cały dzień. 

Bo we dnie i w nocy ciążyła na mnie ręka twoja, 


Siła moja zanikła jak podczas upałów letnich. Sela. Grzech mój wyznałem tobie 

I winy mojej nie ukryłem.

Rzekłem: Wyznam występki moje Panu;

Wtedy Ty odpuściłeś winę grzechu mego. Sela. 


Niech modli się do ciebie każdy pobożny 

W czasie niedoli,

Gdy wyleją wielkie wody, do niego nie dotrą. 

Ty jesteś ochroną moją, strzeżesz mnie od ucisku, 

Otaczasz mnie radością wybawienia. Sela. 


Pouczę ciebie i wskażę ci drogę, którą masz iść; 

Będę ci służył radą, a oko moje spocznie na tobie. Nie bądźcie nierozumni jak koń i jak muł, 

Które wędzidłem i uzdą trzeba wstrzymywać, aby się nie zbliżały. 


Bezbożny ma mnóstwo cierpień, 

Kto zaś ufa Panu, tego łaska otacza. 

Weselcie się w Panu i radujcie się sprawiedliwi! 

Śpiewajcie radośnie wszyscy prawego serca!


Adamczyk

Ps 32

Ten, komu grzechy jego odpuszczono

I przebaczono winę nieprawości

Pełen jest szczęścia, że go nagrodzono

Za to, że podjął trud życia w czystości.


Póki milczałem, schła wciąż dusza moja

Jęczałem z rana, bo noc mnie karała,

Gdyż dniem i nocą, ciężka Ręka Twoja

Jak skwar słoneczny nade mną wisiała.


A kiedy grzech swój w ciszy Ci zwierzyłem

I win nie kryłem, wyznając je szczerze

Tyś je w niepamięć puścił i ...ożyłem!

Wsparty Twą łaską, umocniony w wierze.


Niech zatem każdy wierny w utrapieniu

Modli się, prosząc o siły i wsparcie.

Choćby toń morska groziła istnieniu

Jego nie sięgnie – Boga ma na warcie.


On mi ucieczką był i wybawieniem

I wskazał Drogę, jak iść nią nauczył.

„Nad tobą – rzekł mi – utkwię swe spojrzenie,

Będę Doradcą, byś wiernie nią kroczył.”


Nie bądź podobny do konia i muła,

Opornych zwierząt, uzdą ujarzmianych.

Nie czas, by dusza rozumna się snuła,

Nie idź do Boga grzechem przymuszany.


Ale z weselem, tak jak sprawiedliwi,

Zechciej Mu śpiewać wzniośle, sercem prawym,

Bo tylko tacy przed Nim są szczęśliwi,

Którym wybaczył On ich niecne sprawy.

Brak komentarzy: