Uznając siebie za wroga

Uznając siebie za wroga R.C.Sproul

15 Brygada Zmechanizowana Gizycko

Jako dzieci bawiliśmy się w gry zaczerpnięte ze scenariusza wojennego. Kiedy podchodził do nas kolega, udawaliśmy, że jesteśmy wartownikami.
Dialog był prosty:

"Stój! Kto idzie? Przyjaciel czy wróg?"

Nasze rozróżnianie nie pozostawiało miejsca dla obojętnej neutralności.

Gra była ograniczona do dwóch opcji, przyjaciel lub wróg.

Są to też jedyne opcje, jakie mamy w naszej relacji z Bogiem. Nikt nie jest neutralny.  
Jesteśmy, albo przyjaciółmi Boga, albo wrogami.

Jonathan Edwards wygłosił kiedyś kazanie zatytułowane "Człowiek, naturalny wróg Boga".
W tym kazaniu Edwards oświadczył: "Człowiek na ogół przyznaje, że jest grzesznikiem. 
Jest niewielu, o ile w ogóle są tacy, których sumienia są tak zaślepione, że nie mają świadomości, że są winni grzechu ... A jednak niewielu jest świadomych, że są wrogami Boga. 
Nie rozumieją, dlaczego są tak określani; przecież nie odczuwają żadnej chęci, aby życzyć Bogu jakiejkolwiek krzywdy".

Paweł, mówiąc o naszym zbawieniu, napisał:

"Gdy byliśmy jeszcze nieprzyjaciółmi Boga,

zostaliśmy pojednani z Nim przez śmierć Jego Syna"

(Rzymian 5:10).

I dalej:

"Wy ... byliście obcy [Bogu] i wrogo nastawieni,

popełniając złe uczynki".

(Kolosan 1:21).

Ponadto:

"..umysł, który jest ustawiony na cielesność, jest wrogi Bogu" (Rzymian 8:7).

Rz 8:7 (SZ)  Dążenia ciała i ludzkiej natury są przeciwne Bogu – nie poddają się Jego Prawu ani nawet nie są w stanie tego zrobić.

Coram Deo

Pomyśl o cechach charakterystycznych intymnej przyjaźni, a następnie zastosuj je do swojego duchowego związku z Ojcem niebiańskim.

Czy naprawdę jesteś przyjacielem Boga?

Rzymian 7:18 

Wiem, że we mnie, to znaczy w moim ciele, nie mieszka dobro.

Pragnę postępować dobrze, ale nie potrafię tego wykonać!