Psalm 10
1 Panie! czemu trzymasz się od nas z dala?
Dlaczego nie zwracasz uwagi, kiedy jesteśmy atakowani?
2 Dumni, źli ludzie,
mają w sobie straszliwe pragnienie
pogłębiania cierpienia biednych.
Boże, spraw,
aby wpadli we własne pułapki,
aby to, co zrobili innym, stało się im!
3 Niegodziwiec chełpi się złymi rzeczami, które chce zrobić.
Pragnie posiadać rzeczy, które mają inni,
i nie chce, aby posiadali czegoś więcej niż on.
Chlubi się wszystkim, co posiada, a ciebie Panie, przeklina.
4 Zły człowiek jest tak dumny, że nigdy nie szuka Boga,
a gdyby nawet szukał, nie znalazłby go.
Jest zbyt dumny, by nawet myśleć o Bogu.
5 Patrząc na życie niegodziwego człowieka,
wydaje się, że wszystko, co robi, kończy się sukcesem.
Nie może nawet zrozumieć twoich nakazów, Boże,
a potem drwi ze swoich wrogów.
6 Myśli sobie: „Nic złego nie może mi się przydarzyć!
Dopóki żyję, nigdy nie będę miał kłopotów”.
7 Kiedy mówi, zawsze przeklina,
żeby poniżyć, skłamać lub szantażować.
Jego język, mówi tylko o krzywdzeniu lub dręczeniu innych ludzi.
8 Planuje zaatakować prostych ludzi, którzy nie zrobili nic złego.
Czeka w miejscach, w których może się ukryć,
szukając kolejnych osób, które może zaatakować,
ludzi, którzy nie potrafią się obronić.
9 Czeka na swoje ofiary jak lew przyczajony
a zarazem bezpieczny w swoich krzakach.
Jest jak myśliwy, który rozkłada sieć,
aby złapać bezbronnych ludzi i odłowić ich.
10 Bezbronni ludzie
są zmiażdżeni planami złego człowieka i wszystkim, co robi.
Jest potężny,
a kiedy przeciwstawia się bezradnym,
zawsze zabiera im to, czego chce.
11 Niegodziwiec mówi:
„Bóg nie będzie wypominać tego, co uczyniłem.
Jego oczy są zasłonięte i nie widzi niczego, co uczyniłem”.
12 Panie powstań!
Boże, uderz go!
Nie zapominaj o cierpiących!
13 Dlaczego najgorszy przeklina Cię, Boże, i odwraca się od Ciebie?
Czy myśli: „Bóg nigdy mnie nie ukarze”?
14 Boże, widzisz ucisk i udrękę, jaką powoduje ten niegodziwiec.
I uderzysz niegodziwego człowieka i ukarzesz go za wszystko, co robi.
15 Boże, zniszcz moc człowieka, który jest bezbożny i zły!
Niech zapłaci za złe rzeczy, które zrobił,
te rzeczy, o których myślał,
że Bóg się o nich nie dowie.
16 Pan jest królem na wieki!
On wypędzi cudzoziemców ze swojej ziemi.
17 Panie!
gdy wołają do ciebie ludzie cierpiący, ty wysłuchujesz.
Słyszysz ich, kiedy się modlą i dodajesz im otuchy.
18 Bronisz sierot i uciśnionych,
gdy mocni i niegodziwi czynią im krzywdę.
Dzięki temu nikt nie musi się już martwić ani być przerażony”.
Objawienia 6
(10) …Kiedyż, Panie święty i prawdziwy,
rozpoczniesz sąd i pomścisz krew naszą na mieszkańcach ziemi?
(11) I dano każdemu z nich szatę białą,
i powiedziano im, aby jeszcze odpoczęli przez krótki czas,
aż się dopełni liczba współsług i braci ich,
którzy mieli podobnie jak oni ponieść śmierć.
(12) I widziałem, gdy zdjął szóstą pieczęć,
że powstało trzęsienie ziemi
i słońce pociemniało jak czarny wór,
a cały księżyc poczerwieniał jak krew.
(13) I gwiazdy niebieskie spadły na ziemię,
podobnie jak drzewo figowe zrzuca figi swoje,
gdy wiatr gwałtowny nim potrząśnie;
(14) i niebo znikło, jak niknie zwój, który się zwija,
a wszystkie góry i wyspy ruszone zostały z miejsc swoich.
(15) I wszyscy królowie ziemi i możnowładcy,
i wodzowie, i bogacze, i mocarze,
i wszyscy niewolnicy, i wolni
--> ukryli się w jaskiniach i w skałach górskich,
(16) i mówili do gór i skał:
Padnijcie na nas i zakryjcie nas
przed obliczem tego, który siedzi na tronie,
(17) i przed gniewem Baranka,
albowiem nastał ów wielki dzień ich gniewu,
i któż się może ostać?
Jana 3:19
A na tym polega sąd,
że światłość przyszła na świat,
lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność,
bo ich uczynki były złe.
Jana 12:35
Na to rzekł im Jezus:
Jeszcze na małą chwilę światłość jest wśród was.
Chodźcie, póki światłość macie,
aby was ciemność nie ogarnęła;
bo kto w ciemności chodzi,
nie wie, dokąd idzie.
Objawienia 20:10
A diabeł, który ich zwodził,
został wrzucony do jeziora z ognia i siarki,
gdzie znajduje się też zwierzę i fałszywy prorok,
i będą dręczeni dniem i nocą na wieki wieków.
Objawienia 20:15
I jeżeli ktoś nie był zapisany w księdze życia,
Objawienia 21:3,4
Usłyszałem donośny głos dobiegający od tronu:
"Oto Bóg uczynił sobie świątynię wśród ludzi i zamieszka z nimi.
Oni będą Jego ludem, a On będzie ich Bogiem.
Otrze z ich oczu wszelką łzę.
Nie będzie już więcej śmierci, smutku, płaczu ani bólu.
Wszystko to przeminęło wraz z pierwszym porządkiem świata".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz