Od czego zależne jest spełnienie obietnicy?

23 marca

Jeremiasza 32

(16) A gdy wręczyłem akt kupna Baruchowi, synowi Neriasza, 

modliłem się do Pana tak: (17) 

Ach, Wszechmocny Panie! 

Oto Ty uczyniłeś niebo i ziemię wielką swoją mocą 

i swoim wyciągniętym ramieniem; 

nie ma nic niemożliwego dla ciebie. 

(18) Wyświadczasz łaskę tysiącom, 

lecz za winę ojców odpłacasz na łono ich synów, którzy po nich przychodzą. 

Boże wielki i potężny, którego imię jest Pan Zastępów, 

(19) wielki w radzie i możny w wykonaniu, 

którego oczy są otwarte na wszystkie drogi ludzkie, 

aby oddać każdemu według jego dróg i według owoców jego uczynków. 

(20) Który czyniłeś znaki i cuda w ziemi egipskiej, 

pamiętne aż po dzień dzisiejszy zarówno w Izraelu, jak wśród ludzi, 

i uczyniłeś swoje imię sławne, jak to jest po dzień dzisiejszy. 

(21) I twój lud, Izraela, wyprowadziłeś z ziemi egipskiej wśród znaków i cudów, 

ręką mocną i ramieniem wyciągniętym, i z wielkim przestrachem. 

(22) I dałeś im tę ziemię, którą pod przysięgą obiecałeś dać ich ojcom, 

ziemię opływającą w mleko i miód. 

(23) A gdy weszli i posiedli ją, 

nie słuchali twojego głosu i nie postępowali według twojego zakonu, 

nie czynili tego wszystkiego, co poleciłeś im czynić; 

dlatego sprawiłeś, że spotkało ich całe to nieszczęście. 

(24) Oto wały dosięgły już miasta, aby je zdobyto, 

a miasto jako ofiara miecza, głodu i zarazy będzie wydane w ręce Chaldejczyków, 

którzy walczą przeciwko niemu, 

a co zapowiedziałeś, to się spełnia, jak to sam widzisz. 

(25) A jednak Ty, Wszechmocny Panie, powiedziałeś do mnie: 

Kup sobie pole za pieniądze i potwierdź to przez świadków; 

a przecież miasto jest już wydane w ręce Chaldejczyków. 

(26) I doszło Jeremiasza słowo Pana tej treści: 

(27) Oto Ja jestem Pan, Bóg wszelkiego ciała: 

Czy jest dla mnie coś niemożliwego?

______________________________________________________

Od czego zależne jest spełnienie obietnicy? 

Akt wiary nie sprowadza się do odwagi i szaleńczych aktów. Np. jak inwestować w kryzysie…, albo: jak chodzić po wodzie..

Niektóre Boże obietnice spełniają się bez względu na wszystko, prawie zawsze 

- np. pory roku... Owocowanie… Grawitacja…Narodziny... Śmierć..

Ale niektóre, są ściśle zależne od stopnia Jego władzy w twoim życiu.

Czy można świętować obietnice bez darczyńcy? Da się. 

Można uznawać i pragnąć ich piękna. Można się nawet domagać ich spełnienia.  

Spełnienie obietnic nie zależy od siły i intensywności twojej wiary - ale od siły i woli rządzącego. Od Tego, który daje obietnice. 

Dopiero potem.. od tego, na ile Mu ufasz (co nie jest równoznaczne z otrzymaniem wszystkiego, co chcesz i kiedy chcesz). 

Co musiało wydarzyć się historycznie, aby mógł narodzić się Zbawiciel? 

..żeby prorocy, Maria i Józef, uczniowie i faryzeusze, Judasz i Piłat, 

i… żeby Jezus mógł dokonać wszystkiego z taką precyzją...? 

- kto ma nad tym panowanie?

Jaki jest warunek sięgania po Boże obietnice? 

- musisz uznać panowanie Tego, który ma moc te obietnice doprowadzić do spełnienia.. 

i zaufać Mu, że wszystko dobrze i we właściwym czasie uczyni.

W wielu kwestiach możesz mieć nadzieję, że ty sam czy też twoi kochani zapewnią ci coś wartościowego… i do jakiegoś stopnia tak może być.. 

Ale nikt i nic nie zapewni ci spełnienia obietnicy Życia wiecznego, “życia wymarzonego”. 

Zbawienie jest suwerennym dziełem Boga

Niegocin 16-03-2020

Dlaczego Bóg w ogóle ratuje człowieka?

Czy dlatego, że jest on grzesznikiem? 

W takim wypadku, musiałby zbawić wszystkich ludzi,
ponieważ wszyscy są grzesznikami. 

Czy dlatego, że przychodzi on do Chrystusa? 

Żaden człowiek nie może przyjść do Niego
z wyjątkiem tych, których Ojciec pociągnie. 

Czy dlatego, że pokutuje? 

To Bóg daje opamiętanie, które prowadzi do życia.

Czy dlatego, że wierzy? 

Nikt nie może uwierzyć z wyjątkiem tych, którym jest to dane z góry. 

A może z tego powodu, że wytrwa on wiernie aż do końca? 

Czyżbyśmy byli zachowani w wierze przez własne wysiłki, a nie moc Boga? 

A może dostępujemy zbawienia z powodu chrztu? 

Nie - wielu zostaje zbawionych bez niego i wielu jest zgubionych będąc ochrzczonymi. 

Nie następuje to również z powodu odnowy życia - gdyby tak było, nowonarodzenie byłoby powinnością możliwą do spełnienia przez nasze wysiłki i wolę. 

Dzięki moralności? 

Przyjrzyj się dobrze - dla człowieka moralnego jest ono za trudne do osiągnięcia, 

a wielu skrajnie zdemoralizowanych ludzi zostaje zbawionych. 

Podstawą do obdarzenia wyróżniającą łaską jest suwerenność Boga: 

"Właśnie tak Ojcze, gdyż tak się tobie upodobało" 
Mat.11:26.

Czy Bóg jest stronniczy? 

Odpowiadam: czy nie ma On do tego prawa? 

Znowu zacytuję fragment z kazania Spurgeona p.t. "Królewski przywilej":

Pod względem duchowym również, przywilej ten należy do Boga. 

Z natury znajdujemy się pod potępieniem Prawa z powodu naszych grzechów. 

Jesteśmy jak przestępcy, którym udowodniono winę, osądzono i skazano, 

którym nie pozostaje już nic innego jak tylko śmierć. 

Do Boga jako Wielkiego Sędziego należy dopilnowanie, 

aby wyrok został wykonany lub aby zastosowane zostało prawo łaski,
w zależności od tego jak On zechce; 

i On chce abyśmy wiedzieli, 
że ta sprawa zależy od Jego ostatecznego upodobania. 

Już słyszę grzmot tego wyroku ponad głowami świata grzeszników. 

‘Mówi bowiem do Mojżesza: 

Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, 

a zlituję się, nad kim się zlituję’
(Rzym. 9:15). 

Jesteśmy ludźmi zamkniętymi w więzieniu, oczekującymi na śmierć z powodu swoich grzechów. 

Zależy wyłącznie od Boga, komu przebaczy, kogo zechce On do tego przeznaczyć. 

Nikt nie ma żadnego prawa, by żądać Jego łaski,
która musi być okazana jedynie na zasadzie przywileju,
ponieważ On jest Panem Bogiem miłosiernym i łaskawym
i ma upodobanie w usuwaniu przestępstwa i grzechu.

"Do Pana, Boga, należy uwolnienie od śmierci." (Ps.68:21)

Jest to doktryna, uważana przez Humanizm za niesmaczną,
niemniej jednak, ma być zachowana i nauczana,
że Bóg jest całkowicie suwerenny i działa tak jak chce. 

Nie można pozwolić, aby te słowa Apostoła Pawła zostały zapomniane: 

Człowieku! Nie mów w ten sposób! 
Kim jesteś, żeby krytykować Boga? 
Czy gliniany garnek może powiedzieć garncarzowi: 
Dlaczego mnie takim ulepiłeś?

(Rzym. 9:20). 

Pan nie może zrobić czegoś źle, Jego doskonała natura jest doskonała sama w sobie. 

W Jego przypadku: rex is lex - Król jest prawem".

Czy Bóg jest stronniczy? Z całą pewnością tak. 

Czy nie ma On do tego prawa? 

Czyż nie On będzie rozporządzał swoimi łaskami tak jak chce
i udzielał swoich darów tym, w których ma upodobanie? 

Czy jest rozsądne przypuszczać że Bóg,
który jest miłością, stworzył miliony stworzeń po to, 

aby były zgubione? 

Ale czyż nie jest napisane,
że Jego wybrani tworzą "resztkę" i jest ich "niewielu" 

w porównaniu z wielkimi tłumami, które umierają niezbawione. 

Odpowiadam: TO nie jest kwestia rozsądku, lecz objawienia. 

W Piśmie Świętym jest wiele rzeczy objawionych, które są przeciwne rozsądkowi. 

Czy myślenie, że Bóg miałby dać swego jednorodzonego Syna, 

aby umarł za grzeszników jest rozsądne? 

Rozsądek jest tutaj całkowicie wykluczony. 

I podobnie jest w wielu innych sprawach. 

Gdyby to od ciebie zależało, to czy pozwoliłbyś, 

aby twój najgorszy przeciwnik cierpiał całą wieczność? 

Jeżeli jesteś uczciwy, to szybko odpowiesz: Nie! 

Lecz Bóg postąpi tak ze swymi wrogami, i ten wyrok będzie sprawiedliwy 

bez względu na to, czy potrafimy rozpoznać Jego sprawiedliwość czy nie. 

Sędzia całej ziemi będzie czynił to, co w Jego oczach jest słuszne. 

Jak więc bardzo różni się cielesne rozumowanie od nauczania Pisma Świętego,
dotyczącego wiecznego potępienia! 

Jeszcze raz: Czy ktoś "śmiałby się" i "szydził" ze swojego najgorszego wroga,
gdyby ten, był surowo ukarany i stał przed nim całkowicie bezsilny, nie mogąc uciec przed karą? 

A jednak Pismo Święte dobitnie zapowiada,
że Bóg będzie "śmiał się" z klęski swych wrogów
i "drwił wtedy gdy ogarnie ich strach"
(Ps. 2:4, Przyp. 1:26). 

Czy twój rozum może pogodzić to z twoim poznaniem Boga? 

Znowu mówię: jeśli jesteś szczerym, musisz odpowiedzieć: Nie! 

Dlaczego więc paple się tak głośno i krzykliwie
o bezsensowności Odrzucenia (grzesznika) i Bożej absolutnej Suwerenności w zbawianiu? 

Doprawdy, Boże drogi bardzo różnią się od naszych. 

Rozpoznaj zatem całkowitą głupotę człowieka, 

który próbuje wypowiadać się odnośnie rozsądku lub braku rozsądku, 

czynów i sposobów postępowania Boga Najwyższego.


A.Pink (fragment z Świętość Boga - skrót mój)