Obj.17 PSZ:
(9) A teraz mądry niech pomyśli:
Siedem jej głów to siedem wzgórz, na których rozsiadła się kobieta - a także siedmiu królów.
(10) Pięciu już upadło, szósty właśnie panuje, a siódmy dopiero się pojawi.
Jego rządy będą jednak krótkotrwałe.
(11) Bestia, która była i której teraz nie ma, to ósmy król.
Pojawi się po tych siedmiu królach, ale czeka go zagłada.
(12) Dziesięć rogów to dziesięciu królów, którzy nie objęli jeszcze władzy.
Otrzymają ją na jeden krótki okres i będą rządzić razem z bestią.
(13) Jednomyślnie postanowią oddać jej całą swą potęgę i władzę.
(14) I wypowiedzą wojnę Barankowi, ale On ich pokona, bo jest Panem Panów i Królem Królów.
Pokona ich, stojąc na czele swego lud - powołanych, wybranych, wiernych".
(15) Anioł kontynuował: "Wody, nad którymi siedzi ladacznica, to ludy wszelkich ras i narodowości.
(16) Bestia i jej dziesięć rogów, które ujrzałeś, znienawidzą ladacznicę.
Zniszczą ją i ogołocą, pożrą jej ciało i spalą w ogniu.
(17) Bo sam Bóg sprawi, że wykonają Jego zamiar:
jednomyślnie oddadzą władzę bestii, aż wypełnią się słowa Boże.
(18) Kobieta zaś, którą widziałeś, to wielkie miasto sprawujące rządy nad wszystkimi władcami ziemi.
Dlaczego ludzie popierają złe narody, które prześladują lud Boży?
Odpowiedź, przynajmniej częściowa, brzmi: ponieważ jest to korzystne dla ich interesów związanych z zabezpieczeniem wpływów finansowych i władzy. Możemy to wywnioskować z Księgi Objawienia 17:1–8.
Babilon, reprezentujący w pierwszej kolejności Rzym, ale także, w szerszym ujęciu, wszystkie imperia, które nienawidzą wierzących, jest odziany w królewskie szaty i posiada ogromne bogactwa (werset 4).
Mieszkańcy ziemi będą podziwiać go i przyłączać się do niego (werset 8). Obiecuje im władzę i bogactwo, a także wiele innych przyjemności (werset 4).
A gdy przyjrzymy się historii Kościoła, widzimy, że władza i bogactwo motywowały ludzi do przyłączania się do prześladowań chrześcijan.
Na przykład w krajach komunistycznych ludzie zdobywają władzę i bogactwo, przysięgając wierność państwu, odrzucając Chrystusa i wydając wierzących sąsiadów władzom.
W starożytnym Rzymie uczestnictwo w kultach pogańskich i wydawanie chrześcijan, którzy nie chcieli składać ofiar Cezarowi i bogini Romie, pozwalało w pełni uczestniczyć w życiu gospodarczym i politycznym.
W Obj. 17:9 Babilon jest wyraźnie utożsamiany z Rzymem poprzez stwierdzenie, że siedzi on na „siedmiu górach”, które są „siedmioma głowami” bestii, na której jeździ.
Starożytny Rzym znany był jako miasto siedmiu wzgórz. Jednak symboliczny język Jana ma wiele warstw. Siedem głów bestii to również „siedmiu królów, z których pięciu upadło, jeden jest, a drugi jeszcze nie przyszedł” (werset 10).
Wielu komentatorów próbowało powiązać tych królów z cesarzami rzymskimi, aby zidentyfikować króla, który „jest” w czasie omawianej wizji. Trudno jest dojść do wniosków w tej sprawie, częściowo dlatego, że nie ma zgody co do tego, kogo należy uznać za pierwszego cesarza rzymskiego.
Juliusz Cezar jest często postrzegany jako pierwszy cesarz, ale w rzeczywistości nie był on cesarzem. Jego bratanek i adoptowany syn August był pierwszym prawdziwym rzymskim cesarzem. Niektórzy identyfikują króla, który „jest”, jako Nerona, ale obecnie nie ma co do tego pewności.
Dalszą symbolikę dostrzega się w tym, że bestia „jest ósmym, ale należy do siedmiu” królów (werset 11). Jan wydaje się sugerować, że bestia, na której jeździ Rzym, ma dopiero nadejść i że będzie ona gorszym prześladowcą chrześcijan niż Imperium Rzymskie. Inne mocarstwa przekażą władzę tej bestii, początkowo jako poddani Rzymu. Ale kiedy Baranek je pokona, wszystkie zwrócą się przeciwko Rzymowi i zaatakują go (wersety 12–17).
Coram Deo
W następnym studium będziemy nadal rozważać kwestię bestii i jej tożsamości. Ważną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, jak bestia, na której jeździ Rzym i którą wydaje się kontrolować, ostatecznie zwraca się przeciwko niemu.
Wielu bawiło się złem, myśląc, że potrafią je kontrolować. Ostatecznie jednak zła nie da się kontrolować i zdradzi ono wszystkich, którzy wierzą, że je opanowali. Zabawa złem to naprawdę igranie z ogniem.
Do dalszego studiowania
Przyp. 23:26–28 bt
(26) Synu, daj mi swe serce,
dróg moich niech strzegą twe oczy,
(27) bo dołem głębokim jest nierządnica,
a ciasną studnią jest obca niewiasta,
(28) czatuje jakby rozbójnik,
pomnaża niewiernych w narodzie.
Izaj. 33:1 bt
(1) Biada ci, łupieżco, tyś sam nie złupiony,
i tobie, grabieżco, sameś nie ograbiony!
Kiedy skończysz łupić, wtedy ciebie złupią,
gdy grabież zakończysz, ograbią też ciebie.
Nah. 3 ubg
(1) Biada krwawemu miastu! Jest ono całe pełne kłamstwa i grabieży, a łup z niego nie wychodzi. (2) Słychać trzask biczów, grzmot kół, tupanie koni i podskakiwanie rydwanów. (3) Jeździec dobywa błyszczący miecz i lśniący oszczep. Mnóstwo rannych i tak wielka ilość trupów, że nie można ich zliczyć; potykają się o zwłoki. (4) Z powodu mnóstwa czynów nierządu tej rozkosznej nierządnicy, mistrzyni czarów, która zaprzedawała narody swoim nierządem i ludy swoimi czarami.
(5) Oto jestem przeciwko tobie, mówi PAN zastępów, odkryję poły twojej szaty aż do twarzy i ukażę narodom twoją nagość, a królestwom - twoją hańbę. (6) Rzucę na ciebie obrzydliwości, znieważę cię i wystawię cię na widowisko. (7) Ten, kto cię ujrzy, oddali się od ciebie i powie: Zburzona jest Niniwa, któż będzie jej żałował? Gdzie mam szukać dla ciebie pocieszycieli? (8) Czy jesteś lepsza niż ludne miasto No, które leżało pomiędzy rzekami, otoczone wodami, którego wałem było morze i morze jego murem? (9) Etiopia i Egipt były jego siłą, nieograniczona; Put i Libijczycy byli jego pomocą. (10) Ono jednak zostało uprowadzone do niewoli, jego niemowlęta roztrzaskiwano na rogach wszystkich ulic, o jego najsławniejszych rzucano losy i wszystkich jego wielkich zakuto w kajdany.
(11) Także i ty będziesz upojona. Ukryjesz się i będziesz szukać pomocy przeciwko wrogowi. (12) Wszystkie twoje twierdze są jak drzewo figowe z wczesnymi owocami. Gdy się nimi potrząśnie, wpadają do ust jedzącego. (13) Oto twój lud pośród ciebie to kobiety. Bramy twojej ziemi będą szeroko otwarte przed twoimi wrogami. Ogień strawi twoje rygle. (14) Naczerp sobie wody na oblężenie, umacniaj swoje twierdze. Wejdź w błoto, depcz glinę i napraw piec. (15) Tam cię pochłonie ogień, wytnie cię miecz, pożre cię jak larwa. Rozmnóż się jak larwa, rozmnóż się jak szarańcza. (16) Rozmnożyłaś swoich kupców ponad gwiazdy niebios. Jak larwa pożerają i odlatują. (17) Twoi szlachetni są jak szarańcza, twoi dowódcy - jak wielkie koniki polne, które siadają na płotach w czasie zimy, lecz gdy słońce wschodzi, odlatują i nie wiadomo, gdzie są. (18) Drzemią twoi pasterze, królu Asyrii! Twoi sławni będą leżeć, twój lud rozproszył się po górach, ale nikt go nie zgromadzi.
Obj. 19:1–5
_____________________________________
Komentarz G. K. Beale'a do Objawienia 17:9-18
G. K. Beale - Widzi w tym fragmencie alegoryczne przedstawienie upadku Babilonu (symbolizującego system antychrystusowego zła, z naciskiem na starożytny Rzym jako historyczny prototyp, ale z uniwersalnym znaczeniem eschatologicznym).
Beale podkreśla aluzje do Starego Testamentu (np. Dn 7; Ez 16-17; Jr 51), gdzie nierządnica reprezentuje religijno-ekonomiczny aspekt zła, a Bestia – polityczno-militarny.
Fragment ten jest częścią wizji sądu nad systemem, który kusi narody idolatrią i bogactwem, ale ostatecznie jest niszczony przez Boga poprzez Bestię (co symbolizuje Bożą suwerenność nad złem).
#### Obj 17:9 – "Tu jest umysł, który ma mądrość. Siedem głów to siedem gór, na których siedzi niewiasta"
- Beale podkreśla, że "tu jest umysł mający mądrość" wzywa do eschatologicznego rozróżniania, podobnego do Dn 12:10.
Siedem głów/gór to nie tylko aluzja do Rzymu (siedem wzgórz), ale symbolizują pełnię (liczba 7) królestw/ mocarstw antyteokratycznych w historii zbawienia (od Egiptu po Rzym; por. Dn 2; 7).
- Niewiasta (Babilon) "siedzi" na nich, co oznacza dominację i sojusze z tymi mocarstwami – religijno-ekonomiczna korupcja (idolatria) wspiera polityczną tyranię. To echo Ez 16-17, gdzie Jerozolima (jako nierządnica) zdradza Boga na rzecz pogańskich sojuszy.
- Beale odrzuca czysto preteryjną interpretację (tylko Rzym), widząc tu wzór powtarzający się w historii (np. współczesne systemy totalitarne lub kompromisowe kościoły).
#### Obj 17:10 – "I są siedmiu królami; pięciu upadło, jeden jest, inny jeszcze nie przyszedł... a gdy przyjdzie, na małą chwilę ma być"
- Królestwa (głowy) to sekwencja historyczna:
1-5 upadłe (np. Egipt, Asyria, Babilon, Persja, Grecja);
Szóste - to Rzym (współczesny Janowi);
Siódme - to przyszłe królestwo antychrystusowe (krótkie, eschatyczne).
- Ósmy (17:11) to Bestia jako kulminacja – nie nowy król, ale wcielenie szatańskiego zła (por. Dn 7:8, 11).
Beale łączy to z 13:1-10: Bestia "była, nie jest, będzie" (17:8) symbolizuje pozorną śmierć i zmartwychwstanie (parodia Chrystusa).
- Teza: To nie ścisła chronologia, ale rekapitulacja (powtórzenie) wizji z Ob 13 i Dn 7, podkreślająca Bożą kontrolę nad historią.
#### Obj 17:11 – "A Bestia, która była i nie jest, jest ósmym, a jest z siedmiu"
- Beale: Bestia to polityczno-militarna esencja Babilonu, odrębna od Niewiasty (religijno-ekonomicznej).
Ósmy król to synteza wszystkich poprzednich – eschatologiczna manifestacja szatana (por. 13:1-2).
- Aluzja do bestii z otchłani (17:8; por. 11:7; 13:1), co wskazuje na demoniczną inspirację.
Beale podkreśla, że zwrot: "imiona nie zapisane, których nie ma w księdze życia" (17:8) odnosi się do predestynacji i suwerenności Boga nad niezbawionymi.
#### Obj 17:12-14 – "A dziesięć rogów, które widziałeś, to dziesięciu królów... Zawojują z Barankiem, lecz Baranek zwycięży ich"
- Rogi to przyszli sojusznicy Bestii (królowie bez królestw – tymczasowi wodzowie; por. Dn 7:7-8). Liczba 10 symbolizuje pełnię ziemskiej opozycji.
- Ich jedność z Bestią jest chwilowa (jedna godzina), służą jej, by walczyć z Barankiem – echo Ps 2; Dn 7:21.
Beale: Zwycięstwo Baranka nie jest militarne, ale odkupieńcze (Jego krew i powołanie wiernych; por. 5:9-10; 12:11).
To zachęta dla cierpiących wierzących: Bóg obraca zło przeciwko złu (suwerenność).
#### Obj 17:15-16 – "A wody, które widziałeś... to narody... A dziesięć rogów... i Bestia... spalą ją (Babilon) ogniem"
- Wody to narody (por. Iz 8:7; Jr 47:2) – Babilon kusi je nierządem i handlem (17:2; por. 18:3,9). Beale: To pokazuje globalny zasięg idolatrii (ekonomiczno-religijny wpływ Rzymu na prowincje, ale i szerszy wzór).
- Niszczenie Niewiasty przez Bestię: Polityczna tyrania (Bestia) obraca się przeciw religijnej fasadzie (Niewiasta).
Beale: To Boży sąd (17:17)
– Bóg "w sercach ich wkłada" wolę, by wypełnili Jego plan (por. Ez 29:18-20; Rz 9:17). Historycznie: Rzym tłumi kulty lokalne; eschatologicznie: Antychryst zdradza fałszywe religie.
#### Obj 17:17-18 – "Bo Bóg natchnął ich serca aby wypełnili Jego wolę (jako swoją)... A niewiasta, którą widziałeś, to wielkie miasto"
- Beale podkreśla Bożą suwerenność: Nawet zło służy Jego celom (jedność Bestii i rogów na "jedną wolę" to Boże dzieło). To teologiczna kulminacja – Bóg kontroluje historię (por. Hi 1-2; Dz 4:27-28).
- Miasto: Wielkie Babilon (Rzym jako prototyp, ale symbol szerszego systemu zła). Beale odrzuca preteryjną tezę, że to Jerozolima (brak pasujących aluzji; za to silne echo Jr 50-51 o Babilonie). Wzywa do refleksji: Kościoły kompromisowe (uczestniczące w "nierządzie") stają się częścią Babilonu.
_________________________
### Komentarz N. T. Wrighta do Obj. 17:9-18
Objawienie to nie apokaliptyczny koszmar, lecz wizja Bożej suwerenności, gdzie Mesjasz (Jezus) pokonuje imperium zła (Rzym jako "Babilon").
Fragment 17:9-18 należy do rozdziału "The Monster and the Whore" (Bestia i Nierządnica), gdzie Wright widzi alegorię polityczno-religijnego systemu ucisku, inspirowaną ST (Dn 7; Ez 16; Jr 51).
Nierządnica to Rzym – miasto bogactwa, idolatrii i prześladowań – wsparte na Bestii (imperialna moc).
Wright łączy to z współczesnymi "imperiami" (np. kapitalizm, totalitaryzmy), wzywając wierzących do oporu i nadziei w Chrystusie.
Poniżej podsumowanie kluczowych elementów komentarza Wrighta do Obj 17:9-18, oparte na jego egzegezie.
#### Obj 17:9 – "Tu jest umysł, który ma mądrość. Siedem głów to siedem gór, na których siedzi niewiasta"
- Wright: Fraza "tu jest umysł mający mądrość" to wezwanie do przenikliwości duchowej, jak w Dn 12:10 – nie elitarna tajemnica, lecz zachęta dla uciskanych chrześcijan, by "zobaczyć" rzeczywistość za symbolami.
Siedem głów/gór to aluzja do Rzymu (siedem wzgórz), ale symbolicznie: pełnia (7) antybożych imperiów w historii (od Babilonu po Rzym). Niewiasta "siedzi" na nich, co oznacza dominację – Rzym jako religijno-ekonomiczne centrum idolatrii, kuszące świat bogactwem i kultem cesarza.
- Aplikacja: Wright porównuje do współczesnych "gór" władzy (np. Wall Street czy Bruksela), gdzie systemy obiecują bezpieczeństwo, ale żerują na słabych. Chrześcijanie muszą "wchodzić na wysokość" wiary, by nie dać się uwieść.
#### Obj 17:10 – "I są siedmiu królami; pięciu upadło, jeden jest, inny jeszcze nie przyszedł... a gdy przyjdzie, na małą chwilę ma być"
- Królestwa: Wright widzi sekwencję historyczną: 5 upadłych (Egipt, Asyria, Babilon, Persja, Grecja);
6. to Rzym (za Nerona/Domicjana);
7. to krótkotrwały następca (np. przyszłe tyranie). To nie ścisła chronologia, lecz rekapitulacja (powtórzenie) wizji z Dn 7, pokazujące, że zło jest tymczasowe.
- Ósmy (17:11) to Bestia jako uosobienie – parodia zmartwychwstania Chrystusa ("była, nie jest, będzie", 17:8).
Wright: To szatańska imitacja, ale Bóg kontroluje jej upadek.
- Teza: Wright odrzuca futurystyczne spekulacje (np. o Antychryście jako jednostce); zamiast tego, to wzór powtarzalny – imperia rosną i padają, ale Boże Królestwo trwa.
#### Obj 17:11 – "A Bestia, która była i nie jest, jest ósmym, a jest z siedmiu"
- Wright: Bestia to polityczno-militarna twarz zła (imperium Rzymu z legionami i prokonsulami), odrębna od Nierządnicy (religijno-ekonomiczna fasada).
Ósmy król to kulminacja – demoniczne źródło (z otchłani, 17:8), ale predestynowane do porażki (imię nie w księdze życia).
- Aluzja: Echo 13:1-10; Wright podkreśla, że to nie horor, lecz satyra: Bestia wydaje się niepokonana, ale jest marionetką Boga.
#### Obj 17:12-14 – "A dziesięć rogów, które widziałeś, to dziesięciu królów... Zawojują z Barankiem, lecz Baranek zwycięży ich"
- Rogi: Przyszli sojusznicy Bestii – "królowie bez królestw" (prowincjonalni namiestnicy lub tymczasowi wodzowie; por. Dn 7:7-8).
Liczba 10 to pełnia opozycji ziemskiej; ich "jedna godzina" (krótki czas) podkreśla efemeryczność.
- Walka z Barankiem: Echo Ps 2;
Wright: Zwycięstwo nie przez siłę (Baranek "jakby zabity", 5:6), lecz przez krew i świadectwo (5:9-10; 12:11).
To zachęta dla męczenników: Prześladowania Rzymu (np. za odmowę kultu) to udział w mesjańskiej walce.
- Aplikacja: Wright ilustruje przykładem z II wojny światowej – alianci (jak rogi) obracają się przeciw tyranii, ale tu Bóg obraca zło przeciw sobie. Dziś: Opór wobec systemowych pokus (np. korporacyjna chciwość).
#### Obj 17:15-16 – "A wody, które widziałeś... to narody... A rogi... i Bestia... spalą ją ogniem"
- Wody: Narody i ludy (por. Iz 8:7) – Rzym kusi je handlem i nierządem (17:2; echo 18:3).
Wright: Globalny zasięg zła, gdzie prowincje (Azja Mniejsza) płacą daniny na "wino szaleństwa".
- Niszczenie: Bestia i rogi pożerają Niewiastę – polityczna brutalność obraca się przeciw religijnej hipokryzji (Rzym tłumi lokalne kulty po buncie). Wright: To Boży sąd (17:17) – ironia, bo zło samozniszcza się (por. marksistowska krytyka kapitalizmu).
- Teza: Nie zemsta, lecz sprawiedliwość: Bóg pozwala złu dojść do głosu, by ujawnić swą chwałę.
#### Obj 17:17-18 – "Bo Bóg powziął na sercu ich spełnić wolę swoją... A niewiasta, którą widziałeś, to wielkie miasto"
- Suwerenność: Bóg "wkłada w serca" jedność wrogów, by wypełnić Swój plan (por. Ez 29:18-20; Rz 9). Wright: To teologiczny punkt – nawet szatan służy Bożej narracji (jak w Hioba).
- Miasto: "Wielki Babilon" to Rzym (nie Jerozolima, jak niektórzy; brak pasujących aluzji). Symbol szerszego systemu ucisku.
- Aplikacja: Wright kończy pytaniami: Gdzie dziś widzisz "Nierządnicę"? Jak unikać kompromisów z "imperiami"?
#### Kluczowe tezy Wrighta dla całego fragmentu
- **Struktura**: 17:9-18 to wyjaśnienie wizji (17:1-6) – rekapitulacja plag z 16. rozdziału, budująca do upadku Babilonu (18).
- **Znaczenie dla dziś**: Nadzieja w cierpieniu; Objawienie to "rewizja historii" – Jezus zwyciężył na krzyżu, więc wierzący (jako "elitarna armia Baranka", 14:1) opierają się złu kosztem życia. Wright krytykuje eskapistyczne odczytania (np. "Porwanie w górę"); zamiast tego, wzywa do etycznego oporu.
- **Odrzucenie alternatyw**: Nie czysto futurystyczne (koniec świata jako wojna); hybryda: Rzym jako prototyp, ale symbole uniwersalne (zło zawsze pada).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz