2 Tymoteusza 1 PSZ
(6) Dlatego właśnie chcę cię raz jeszcze zachęcić, abyś rozpalił w sobie duchowy dar, który otrzymałeś od Boga, gdy położyłem na tobie swe ręce.
(7) Bóg bowiem nie obdarował nas strachem, ale dał nam Ducha mocy, miłości i rozsądku.
(8) Nie wstydź się więc świadectwa o naszym Panu ani o mnie, że siedzę w więzieniu z Jego powodu. Dzięki mocy Boga bądź gotów, tak jak ja, cierpieć dla ewangelii.
(9) To On nas zbawił i powołał do życia w świętości - nie ze względu na nasze osiągnięcia, ale z własnej woli i łaski, którą obdarzył nas w Chrystusie. Zaplanował to już przed wiekami, (10) a teraz ujawnił, posyłając naszego Zbawiciela - Jezusa Chrystusa, który pokonał śmierć, a drogę do życia i nieśmiertelności rozświetlił dzięki ewangelii.
(11) Mnie zaś uczynił jej głosicielem, apostołem i nauczycielem.
(12) Z tego właśnie powodu znoszę obecne cierpienia. Nie wstydzę się jednak tego, bo wiem, komu zaufałem, i pewien jestem, że Chrystus potrafi zachować wszystko, co mi powierzył, aż do dnia swego powrotu.
(13) Twoim wzorem niech będzie zdrowa nauka, którą ode mnie usłyszałeś - oparta na wierze i miłości do Chrystusa.
(14) Z pomocą Ducha Świętego, który w nas mieszka, strzeż tego wszystkiego, co powierzył ci Bóg.
Elliot z pasją opowiada innym o Jezusie. Podczas tygodnia spędzonego na nauczaniu z 2 Listu do Tymoteusza dla przywódców kościoła w południowoazjatyckim kraju, przypomniał im o pożegnaniu Pawła z Tymoteuszem. Zachęcał ich, aby nie wstydzili się dobrej nowiny, ale zamiast tego przyjęli cierpienie i prześladowania ze względu na ewangelię, tak jak Paweł (1: 8-9). Kilka dni później Elliot dowiedział się, że ewangelizacja i nawracanie chrześcijan zostało zakazane w tym kraju. Z głęboką troską o ich dobro, modlił się za tych przywódców, aby wytrwali i odważnie i pilnie kontynuowali głoszenie ewangelii.
Paweł rozumiał niebezpieczeństwo związane z głoszeniem dobrej nowiny. Spędził czas w więzieniu (w. 8, 16) i cierpiał na wiele różnych sposobów z powodu swojego nauczania (w. 11-12) - w tym był bity, chłostany i kamienowany (zob. 2 Koryntian 11: 23-29). Nic jednak nie powstrzymywało Pawła przed opowiadaniem innym o Jezusie. Jego filozofia? „Dla mnie bowiem żyć - to Chrystus, a umrzeć - to zysk” (Flp 1:21). Żył po to, by opowiadać innym o Chrystusie, ale wiedział, że gdy umrze, będzie z Jezusem. Paweł przypomniał Tymoteuszowi, że Duch Święty da mu moc (2 Tm 1:7).
Bóg wzywa nas wszystkich, którzy wierzymy, gdziekolwiek jesteśmy - w kraju czy za granicą - abyśmy mówili innym o Jezusie. Możemy cierpieć, ale On jest tam z nami.
_______________
Dalsze spostrzeżenia.
Wielki pożar Rzymu miał miejsce w roku 64, mniej więcej w czasie, gdy Paweł pisał 2 List do Tymoteusza. Cesarz Neron obwiniał o to wierzących w Jezusa i prześladował ich. Paweł był w więzieniu, a jego śmierć była bliska, gdy napisał ten list, aby zachęcić Tymoteusza do wytrwałości w głoszeniu ewangelii (4:2-8). Nie miał się bać ani wstydzić, ale odważnie świadczyć i być przygotowanym na cierpienie dla Chrystusa (1:7-8). Ponieważ Bóg uzdolnił go do prowadzenia świętego życia (w. 9), nie musiał obawiać się śmierci, ponieważ Jezus ją zniszczył i wkrótce powróci, aby potwierdzić autentyczność i ważność jego wiary (w. 10-12). Ten rodzaj wiary pozwala nam odważnie dzielić się naszą wiarą z innymi.
_______________
Co pomaga ci mówić innym o Jezusie?
Ile kosztuje cię głoszenie komuś dobrej nowiny?
Drogi Boże, chcę, aby inni poznali Ciebie tak jak ja! Proszę, uzdolnij mnie przez Twojego Ducha Świętego, abym opowiadał im wspaniałą nowinę o Tobie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz